Gry przeniesione na PAL były od dawna znane z tego, że mają mniejszą prędkość i liczbę klatek na sekundę niż ich odpowiedniki w systemie NTSC. Ponieważ standard NTSC to 60 pól / 30 klatek na sekundę, ale PAL to 50 pól / 25 klatek na sekundę, gry były zazwyczaj spowolnione o około 16,7%, aby uniknąć problemów z synchronizacją lub niemożliwych do wykonania zmian kodu. Wideo w pełni ruchome renderowane i kodowane z prędkością 30 klatek na sekundę przez twórców z Japonii / USA (NTSC) było często zmniejszane do 25 klatek na sekundę lub uznawane za wideo o szybkości 50 klatek na sekundę do wydania PAL – zwykle za pomocą 3: 2 w dół, powodując drżenie ruchu. Oprócz tego, zwiększona rozdzielczość PAL nie została wykorzystana podczas konwersji, tworząc efekt pseudo letterbox z krawędziami u góry iu dołu, który wygląda podobnie do letterbox 14: 9 i pozostawiając grafikę z lekko zgniecionym wyglądem z powodu nieprawidłowego współczynnik proporcji spowodowany ramkami. Było to szczególnie częste w poprzednich generacjach, kiedy grafika 2D była używana prawie wyłącznie. Rozgrywka wielu gier z naciskiem na szybkość, takich jak oryginalny Sonic the Hedgehog dla Sega Genesis / Mega Drive, ucierpiał w ich wcielenia PAL.
Pomimo możliwości i popularności gier PAL 60 Hz, wiele głośnych gier, szczególnie na konsolę PlayStation 2, zostało wydanych tylko w wersji 50 Hz. Square Enix od dawna jest krytykowane przez graczy PAL za słabe konwersje PAL. Na przykład Final Fantasy X działa tylko w trybie 50 Hz, co oznacza, że działa 16,7% wolniej niż wersja NTSC i ma górne i dolne granice; chociaż ta praktyka była powszechna i W poprzednich pokoleniach był uważany za niewybaczalny przez współczesnych konsumentów w momencie premiery. W przeciwieństwie do tego Dreamcast był pierwszym systemem wyposażonym w PAL60, a przeważająca większość gier PAL oferowała tryby 50 i 60 Hz bez spowolnienia. Xbox również zawierał opcję PAL60 dla całego systemu na pulpicie nawigacyjnym, z prawie każdą grą obsługującą PAL60. Konsole PAL siódmej generacji Xbox 360, PlayStation 3 i Wii również obsługują systemową obsługę 60 Hz.
Od ósmej generacji konsole takie jak Wii U, PlayStation 4, Xbox One i Nintendo Switch mają wszystkie gry wyłącznie w 60 Hz, przy czym 50 Hz jest używane tylko do odtwarzania wideo oraz, w przypadku Wii U, wsteczna kompatybilność z grami Wii i konsoli wirtualnej.
Jednak ten problem nie występuje w Brazylii „s PAL-M, ponieważ jest w większości oparty na standardzie NTSC (z jego liczbą klatek na sekundę działającą na poziomie prawie 30 klatek na sekundę), ale nie na kodowaniu nośnika koloru, który jest podobny do standardu PAL.