Zintuiglijke taaldefinitie
Zintuiglijke taal is een woord / woorden die worden gebruikt om mentale beelden op te roepen en de verhaal of gedicht. Hoewel beeldspraak een literair apparaat is dat de zintuigen van de lezer aanspreekt, is zintuiglijke taal een schrijfstijl en hoe de schrijvers de woorden gebruiken om afbeeldingen voor de lezers te creëren. De schrijvers presenteren hun emoties, gedachten en ideeën op een manier dat ze de verbeelding van de lezer verleiden. Hoewel het vaak wordt ingevoegd om de verbeelding van de lezer te stimuleren, speelt het een cruciale rol bij het bevorderen van het verhaal of het verbeteren van een gedicht.
Letterlijk, zintuiglijke taal is een zin van twee woorden; zintuiglijk en taal. Het betekent taal gebruiken om mentale beelden te creëren die een beroep doen op het gezichtsvermogen, gehoor, reuk, smaak en tastzin.
Voorbeelden van zintuiglijke taal uit de literatuur
Voorbeeld # 1
Ik weet waarom de gekooide vogels zingen door Maya Angelou
“Maar een vogel die stalkt
In zijn smalle kooi
Kan zelden doorzien
Zijn tralies van woede
Zijn vleugels zijn geknipt en
Zijn voeten zijn vastgebonden
Dus hij opent zijn keel om te zingen.De gekooide vogel zingt
Met een angstaanjagende triller
Van onbekende dingen
Maar nog steeds verlangd
En zijn deuntje wordt gehoord
Op de verre heuvel
Voor de gekooide vogel
Zingt van vrijheid. “
Het gedicht gaat over de rassenscheiding en sociale discriminatie die heerst in de Amerikaanse samenleving van zwarte mensen. Met behulp van de metafoor van vrije vogels heeft ze de ideeën van vrijheid naar voren gebracht , vrijheid en gerechtigheid. Omdat zintuiglijke taal betrekking heeft op de vijf zintuigen, staat dit gedicht vol met verschillende afbeeldingen. magiërs bijvoorbeeld “free bird” en “back of wind” appelleren aan het gezichtsvermogen en het gevoel. Op dezelfde manier spreken afbeeldingen zoals oranje zonnestralen en keel om te zingen een beroep op het gezichtsvermogen en het gehoor.
Voorbeeld # 2
Kubla Khan door Samuel Taylor Coleridge
“Een jonkvrouw met een hakkebord
In een visioen zag ik eens:
Het was een Abessijns dienstmeisje
En op haar hakkebord speelde ze,
Het zingen van de berg Abora.
Zou ik in mij kunnen herleven
Haar symfonie en zang,
Tot zon diepe vreugde zou ik me winnen,
Dat met luid en lange muziek,
Ik zou die koepel in de lucht bouwen,
Die zonnige koepel! die grotten van ijs!
En allen die het hoorden zouden ze daar moeten zien,
En allen zouden moeten roepen: Pas op! Pas op!
Zijn flitsende ogen, zijn zwevende haar!
Weef driemaal een cirkel om hem heen,
En sluit je ogen met heilige angst
Want hij op honingdauw heeft gevoed,
En de melk van het paradijs gedronken. “
In Kubla Khan heeft de dichter de verleidelijke schoonheid o. Artistiek vastgelegd f het extravagante paleis waarover hij heeft gelezen. Hij heeft vakkundig een levendig en compleet beeld geschetst van het paleis, Xanadu. Met het gebruik van zintuiglijke taal heeft Coleridge echter meer toegevoegd aan de schoonheid en grootsheid van dit majestueuze paleis. Dit gedicht is rijk aan klassieke woorden en levendige beelden, zoals wierookdragende boom doet een beroep op het reukvermogen. De schaduw van de ondergang van plezier die halverwege de golven zweefde doet de lezer de betoverende scène visualiseren . Ook de jonkvrouw met het hakkebord die haar lied “luid en lang” speelt, spreekt het gehoor aan.
Voorbeeld # 3
Bibliotheek van Babel door Jorge Luis Borges
“Het universum (dat door anderen de bibliotheek wordt genoemd) bestaat uit een onbepaald, misschien wel oneindig aantal zeshoekige galerijen. In het midden van elke galerij bevindt zich een ventilatieschacht, begrensd door een lage reling. Van elke zeshoek kan men eindeloos de verdiepingen boven en onder de een na de ander zien. De opstelling van de galerijen is altijd hetzelfde: twintig boekenplanken, vijf aan elke kant, staan op vier van de zes zijden van de zeshoek; de hoogte van de boekenplanken, van vloer tot plafond, is nauwelijks groter dan de hoogte van een normale bibliothecaris. Een van de vrije zijden van de zeshoek komt uit op een smal soort vestibule, die op zijn beurt weer uitkomt op een andere galerij, identiek aan de eerste, in feite identiek aan iedereen. ”
Luis Borges heeft prachtig gepresenteerd een metaforische replica van het universum in dit uitstekende stuk literatuur. Zijn bibliotheek is anders dan de bibliotheken die mensen in de wereld tegenkomen. Een lezer kan miljoenen boeken vinden, ongeacht of ze voltooid zijn of niet. Enerzijds zijn sommige fragmenten logisch, terwijl het anderzijds teksten bevat die volkomen absurd zijn. Het gebruik van zintuiglijke taal heeft echter meer toegevoegd aan de rijke beschrijving van deze eindeloze bibliotheek. Bijvoorbeeld: “verdiepingen boven en onder de een na de ander”, “twintig boekenplanken” en “die op hun beurt uitkomen op een andere galerij” zijn de krachtige beelden die betrekking hebben op het gezichtsvermogen.
Voorbeeld # 4
Macbeth door William Shakespeare, Act-I, Scene-I, regels 1-13
Eerste heks: wanneer zullen we elkaar weer ontmoeten
Bij donder, bliksem of regen?
Tweede heks: als het gedrang voorbij is,
Als de strijd verloren en gewonnen is.
Derde heks: dat zal zijn voordat de zon ondergaat.
Eerste heks: waar de plaats?
Tweede heks: op de heide.
Derde heks: daar om Macbeth te ontmoeten.
Eerste heks: Ik kom, grimalkin!
Tweede Heks: Paddock roept.
Derde Heks: Anon!
ALLE Eerlijk is vuil, en vuil is eerlijk:
Zweef door de mist en smerige lucht.
Dit is de openingsscène van het stuk, Macbeth, waar drie heksen verschijnen om hun volgende ontmoetingspunt te bespreken. Ze besluiten Macbeth te ontmoeten op een open plek waar verschillende veldslagen hebben plaatsgevonden. Shakespeare heeft een waterval aan beelden gebruikt om deze dramatische scène neer te zetten. Zo wordt ‘donder’ gebruikt om de lezers een auditief gevoel in hun geest te laten oproepen en spreken woorden als ‘bliksem’ en ‘voor de zonsondergang’ het gezichtsvermogen aan.
Zintuiglijk Taal Betekenis en functie
Zintuiglijke taal wordt gebruikt om een grafische presentatie van een idee of gedachte te presenteren. Het biedt lezers de mogelijkheid om op te gaan in de tekst en ervaring, aangezien een personage of een actiesequentie wordt beschreven met Zintuiglijke taal. Door zintuiglijke details te gebruiken, kunnen schrijvers ook een levendige ervaring voor het publiek schetsen.