Umowa temat-czasownik

Jeśli Twój komputer jest wyposażony w PowerPoint, kliknij ikonę PowerPoint po prawej stronie, aby wyświetlić krótka prezentacja programu PowerPoint na temat umowy przedmiot-czasownik.
Kliknij TUTAJ, aby uzyskać pomoc dotyczącą programu PowerPoint.

Podstawowa zasada: podmioty w liczbie pojedynczej wymagają czasowników w liczbie pojedynczej; liczba mnoga wymaga czasowników w liczbie mnogiej. Mój brat jest dietetykiem. Moje siostry są matematykami.

Aby uzyskać dodatkową pomoc w uzgadnianiu podmiotu z czasownikiem, zobacz sekcję poświęconą liczbie mnogiej.

Zaimki nieokreślone ktoś, każdy, ktoś, nikt, nikt nie zawsze występuje w liczbie pojedynczej i dlatego wymaga czasowników w liczbie pojedynczej.

• Każdy odrobił swoją pracę domową.
• Ktoś zostawił jej torebkę.

Niektóre zaimki nieokreślone – na przykład all, some – występują w liczbie pojedynczej lub mnogiej, w zależności od tego, do czego się odnoszą. (Czy rzecz jest określana jako policzalna, czy nie?). Uważaj, wybierając czasownik aby towarzyszyć takim zaimkom.

• Brakuje niektórych koralików.
• Część wody zniknęła.

Z drugiej ręka, istnieje jeden zaimek nieokreślony, żaden, który może występować w liczbie pojedynczej lub mnogiej, często nie ma znaczenia, czy użyjesz czasownika w liczbie pojedynczej czy mnogiej – chyba że coś innego w zdaniu określa jego liczbę. (Pisarze generalnie myślą, że żaden nie oznacza żadnego i wybierają czasownik w liczbie mnogiej, jak w przypadku „Żaden z silników nie działa”, ale kiedy coś innego sprawia, że nie uznajemy żadnego za oznaczającego nie jeden, chcemy czasownika w liczbie pojedynczej, jak w „ Żadne jedzenie nie jest świeże. ”)

• Nikt z Was nie przyznaje się do odpowiedzialności za ten incydent?
• Nikt z Was nie przyznaje się do odpowiedzialności za ten incydent?
• Żaden z uczniów nie odrobił pracy domowej. (W tym ostatnim przykładzie słowo ich wyklucza użycie czasownika w liczbie pojedynczej.

Niektóre zaimki nieokreślone są szczególnie kłopotliwe. Wszyscy a każdy (również wymieniony powyżej) z pewnością czuje się jak więcej niż jedna osoba, dlatego też uczniowie czasami mają pokusę, aby użyć razem z nimi czasownika w liczbie mnogiej. Zawsze są one jednak w liczbie pojedynczej. Po każdym z nich często występuje fraza przyimkowa kończąca się liczbą mnogą słowo (Każdy z samochodów), myląc w ten sposób wybór czasownika. Każdy też jest zawsze w liczbie pojedynczej i wymaga czasownika w liczbie pojedynczej.

Każdy skończył swoją pracę domową.

Ty zawsze mówił: „Wszyscy tu są”. Oznacza to, że słowo występuje w liczbie pojedynczej i nic tego nie zmieni.

Każdy z uczniów jest odpowiedzialny za swoją pracę w bibliotece.

Nie daj się zmylić słowu „uczniowie”; tematem jest każdy z osobna – każdy jest odpowiedzialny.

Zwroty takie jak razem z, jak i razem z nie są takie same jak i. Wyrażenie wprowadzone przez tak samo jak lub wraz z zmodyfikuje wcześniejsze słowo (w tym przypadku burmistrza), ale nie składa tematu (tak jak słowo i zrobiłoby to).

• Burmistrz tak samo jak jego bracia idzie do więzienia.
• Burmistrz i jego bracia idą do więzienia.

Zaimki ani i albo są w liczbie pojedynczej i wymagają czasowników w liczbie pojedynczej, mimo że wydają się w pewnym sensie odnosić do dwóch rzeczy.

• Żadna z dwóch sygnalizacji świetlnej nie działa.
• Którą koszulę chcesz na Boże Narodzenie?
  Dla mnie jedno i drugie jest w porządku.

W nieformalnym piśmie ani nie, ani czasami nie używaj czasownika w liczbie mnogiej, gdy te zaimki następuje fraza przyimkowa zaczynająca się od. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku konstrukcji pytających: „Czy któryś z was, klaunów, przeczytał zadanie?” – Czy któreś z was traktuje to poważnie? Burchfield nazywa to „zderzeniem umownej i rzeczywistej umowy”. *

Spójnik lub nie łączy się (tak jak i robi): kiedy ani lub lub jest użyty podmiot bliżej czasownika określa liczbę czasownika. To, czy temat pojawia się przed, czy po czasowniku, nie ma znaczenia; bliskość określa liczbę.

• Mój ojciec lub bracia zamierzają sprzedać dom.
• Ani moi bracia, ani ojciec nie zamierzają sprzedać domu.
• Czy odpowiedzialni są moi bracia lub mój ojciec?
• Czy odpowiedzialny jest mój ojciec lub moi bracia?

Ponieważ zdanie typu „Ani moi bracia, ani mój ojciec nie sprzedadzą domu” brzmi dziwnie, prawdopodobnie dobrym pomysłem jest umieszczenie podmiotu liczby mnogiej bliżej czasownika, gdy tylko jest to możliwe.

Słowa tam i tutaj nigdy nie są tematami.

• Są ku temu dwa powody.
• Jest nie ma powodu.
• Oto dwa jabłka.

W przypadku tych konstrukcji (zwanych konstrukcjami przekleństw) podmiot podąża za czasownikiem, ale nadal określa liczbę czasownik.

Czasowniki w czasie teraźniejszym dla trzecioosobowych, pojedynczych przedmiotów (on, ona, it i wszystko, co mogą oznaczać te słowa) mają końcówki s. Inne czasowniki nie dodają końcówek s.

On kocha, a ona kocha, a oni kochają_ i. . . .

Czasami między podmiotem a jego czasownikiem pojawiają się modyfikatory, ale nie mogą one mylić umowy między podmiotem a jego czasownikiem.

Burmistrz, który został skazany wraz ze swoimi czterema braćmi za cztery zarzuty za różne przestępstwa, ale który również wydaje się, jak kot, mieć kilka żyć politycznych, w końcu trafia do więzienia.

Czasami rzeczowniki przybierają dziwne formy i mogą nas oszukać, myśląc, że „są liczbą mnogą, kiedy” są naprawdę pojedyncze i odwrotnie. Aby uzyskać dodatkową pomoc, zapoznaj się z sekcją dotyczącą liczby mnogiej rzeczowników oraz sekcją dotyczącą rzeczowników zbiorowych. Słowa takie jak okulary, spodnie, szczypce i nożyczki są uważane za liczbę mnogą (i wymagają czasowników w liczbie mnogiej), chyba że „poprzedziły one parę zwrotów (w takim przypadku tematem staje się para słów).

• Moje okulary leżały na łóżku.
• Moje spodnie były podarte.
• Para kraciastych spodni jest w szafie.

Niektóre słowa kończą się na -s i wydają się być w liczbie mnogiej, ale są naprawdę w liczbie pojedynczej i wymagają czasowników w liczbie pojedynczej.

• Wiadomości z przodu są złe.
• Odra to niebezpieczna choroba dla kobiet w ciąży.

Z drugiej strony, niektóre słowa kończące się na -s odnoszą się do jednej rzeczy, ale mimo to są w liczbie mnogiej i wymagają liczby mnogiej czasownik.

• Moje aktywa zostały zniszczone w czasie kryzysu.
• Zarobki przeciętnego pracownika dramatycznie wzrosły.
• Nasze podziękowania kierujemy do pracownicy, którzy popierali związek.

Nazwy drużyn sportowych, które nie kończą się na „s”, będą miały czasownik w liczbie mnogiej: Miami Heat były looki ng, The Connecticut Sun ma nadzieję, że ten nowy talent. Aby uzyskać pomoc w rozwiązaniu tego problemu, zapoznaj się z sekcją poświęconą liczbom mnogim.

Wyrażenia ułamkowe, takie jak połowa, część, procent, większość są czasami liczba pojedyncza, a czasem mnoga, w zależności od znaczenia. (Oczywiście to samo dotyczy sytuacji, gdy wszyscy, więcej, większość i niektórzy działają jako podmioty). Sumy i produkty procesów matematycznych są wyrażane w liczbie pojedynczej i wymagają czasowników w liczbie pojedynczej. Wyrażenie „więcej niż jeden” (co dziwne) przyjmuje czasownik w liczbie pojedynczej: „Próbował tego więcej niż jeden uczeń”.

• Niektórzy wyborcy wciąż są wściekli.
• Duży procent starszej populacji głosuje przeciwko niej.
• Dwie piąte żołnierzy zginęli w bitwie.
• Dwie piąte winnicy zostało zniszczone przez pożar.
• Czterdzieści procent uczniów jest za zmianą polityki.
• Czterdzieści procent wszystkich uczniów jest za zmianą zasad.
• Dwa i dwa to cztery.
• Cztery razy cztery podzielone przez dwa to osiem.

Jeśli twoje zdanie składa się z podmiotu pozytywnego i negatywnego, a jedno jest w liczbie mnogiej, drugie w liczbie pojedynczej, czasownik powinien zgadzać się z podmiotem pozytywnym.

• Członkowie wydziału, ale nie przewodniczący, postanowili nie prowadzić zajęć w Walentynki.
• To nie członkowie wydziału, ale prezydent decydują o tej kwestii.
• To mówca, a nie jego pomysły, sprowokował uczniów do zamieszek.