Overeenkomst tussen onderwerp en werkwoord

Als uw computer is uitgerust met PowerPoint, klikt u op het PowerPoint-pictogram aan de rechterkant voor een korte PowerPoint-presentatie over Subject-Verb Agreement.
Klik HIER voor hulp bij Powerpoint.

Basisprincipe: enkelvoudige onderwerpen hebben enkelvoudige werkwoorden nodig; meervoudige onderwerpen hebben meervoudige werkwoorden nodig. Mijn broer is voedingsdeskundige. Mijn zussen zijn wiskundigen.

Zie het gedeelte over meervoudsvormen voor aanvullende hulp bij het afstemmen van onderwerp en werkwoord.

Het onbepaalde voornaamwoord iedereen, iedereen, iemand, niemand, niemand is altijd enkelvoud en vereist daarom enkelvoudige werkwoorden.

• Iedereen heeft zijn of haar huiswerk gedaan.
• Iemand heeft haar tas achtergelaten.

Sommige onbepaalde voornaamwoorden – zoals alle, sommige – zijn enkelvoud of meervoud, afhankelijk van waar ze naar verwijzen. (Is het ding waarnaar wordt verwezen telbaar of niet?) Wees voorzichtig bij het kiezen van een werkwoord om dergelijke voornaamwoorden te begeleiden.

• Sommige kralen ontbreken.
• Een deel van het water is weg.

Aan de andere hand, er is één onbepaald voornaamwoord, geen, dat enkelvoud of meervoud kan zijn; het maakt vaak niet uit of je een enkelvoud of een meervoudswerkwoord gebruikt – tenzij iets anders in de zin het aantal bepaalt. (Schrijvers denken over het algemeen dat geen enkele betekenis heeft en zullen een meervoudig werkwoord kiezen, zoals in Geen van de motoren werkt, maar wanneer iets anders ons doet beschouwen niemand als niet één, willen we een enkelvoudig werkwoord, zoals in Niets van het eten is vers. “)

• Niemand van jullie claimt de verantwoordelijkheid voor dit incident?
• Niemand van jullie claimt de verantwoordelijkheid voor dit incident?
• Geen van de leerlingen heeft zijn huiswerk gemaakt. (In dit laatste voorbeeld sluit het woord hun het gebruik van het enkelvoudig werkwoord uit.

Sommige onbepaalde voornaamwoorden zijn bijzonder lastig Iedereen en iedereen (ook hierboven vermeld) voelt zich zeker meer dan één persoon en daarom komen studenten soms in de verleiding om een meervoudig werkwoord bij hen te gebruiken. Ze zijn echter altijd enkelvoud. Elk wordt vaak gevolgd door een voorzetsel dat eindigt op een meervoud woord (elk van de autos), waardoor de werkwoordkeuze wordt verward. Ook elk is altijd enkelvoud en vereist een enkelvoudig werkwoord.

Iedereen heeft zijn of haar huiswerk afgemaakt.

Jij zou altijd zeggen: “Iedereen is hier”. Dit betekent dat het woord enkelvoud is en daar niets aan verandert.

Elk van de studenten is verantwoordelijk voor het doen van zijn of haar werk in de bibliotheek.

Laat je niet door het woord studenten verwarren; het onderwerp is elk en elk is altijd enkelvoud – elk is verantwoordelijk.

Zulke zinnen als samen met, evenals, en samen met zijn niet hetzelfde als en. De zin die is geïntroduceerd door evenals of samen met zal het eerdere woord wijzigen (burgemeester in dit geval), maar het voegt de onderwerpen niet samen (zoals het woord en zou doen).

• De burgemeester evenals zijn broers gaat de gevangenis in.
• De burgemeester en zijn broers gaan de gevangenis in.

De voornaamwoorden noch en beide zijn enkelvoud en vereisen enkelvoudige werkwoorden, ook al lijken ze in zekere zin naar twee dingen te verwijzen.

• Geen van de twee verkeerslichten werkt.
• Welk overhemd wil je voor Kerstmis?
  Ofwel vind ik het prima.

Bij informeel schrijven geen van beide, en beide nemen soms een meervoudig werkwoord als deze voornaamwoorden worden gevolgd door een voorzetsel dat begint met. Dit geldt met name voor vragende constructies: “Heeft een van jullie twee clowns de opdracht gelezen?” Neemt een van jullie dit serieus? Burchfield noemt dit “een botsing tussen fictieve en feitelijke overeenkomst”. *

De conjunctie of niet samenvoegen (zoals en doet): wanneer noch of of is gebruikte het onderwerp dichter bij het werkwoord bepaalt het nummer van het werkwoord. Of het onderwerp voor of na het werkwoord komt, doet er niet toe; de nabijheid bepaalt het aantal.

• Mijn vader of mijn broers gaan het huis verkopen.
• Noch mijn broers, noch mijn vader gaan het huis verkopen.
• Zijn mijn broers of mijn vader verantwoordelijk?
• Zijn mijn vader of mijn broers verantwoordelijk?

Omdat een zin als “Noch mijn broers noch mijn vader gaat het huis verkopen” vreemd klinkt, is het waarschijnlijk een goed idee om het meervoudsonderwerp zo veel mogelijk dichter bij het werkwoord te plaatsen.

De woorden daar en hier zijn nooit onderwerpen.

• Daar zijn twee redenen voor.
• Daar is hier geen reden voor.
• Hier zijn twee appels.

Met deze constructies (expletieve constructies genoemd) volgt het onderwerp het werkwoord maar bepaalt nog steeds het aantal werkwoord.

Werkwoorden in de tegenwoordige tijd voor derde persoon, enkelvoudige onderwerpen (hij, zij, it en alles waar die woorden voor kunnen staan) hebben een s-einde. Andere werkwoorden voegen geen s-uitgangen toe.

Hij houdt van en zij houdt van en zij houden van_ en..

Soms komen er modifiers tussen een onderwerp en zijn werkwoord, maar deze modifiers mogen de overeenkomst tussen het onderwerp en zijn werkwoord niet verwarren.

De burgemeester, die samen met zijn vier broers op vier punten is veroordeeld voor verschillende misdrijven, maar die ook, als een kat, meerdere politieke levens lijkt te hebben, gaat eindelijk de gevangenis in.

Soms nemen zelfstandige naamwoorden rare vormen aan en kunnen we ons voor de gek houden door te denken dat ze meervoud zijn terwijl ze in werkelijkheid enkelvoud zijn en omgekeerd. Raadpleeg de sectie over de meervoudsvormen van zelfstandige naamwoorden en de sectie over collectieve zelfstandige naamwoorden voor meer hulp. Woorden zoals een bril, broek, tang en schaar worden als meervoud beschouwd (en vereisen werkwoorden in het meervoud), tenzij ze “voorafgaan aan het zinsdeelpaar (in welk geval het woordpaar het onderwerp wordt).

• Mijn bril lag op het bed.
• Mijn broek was gescheurd.
• Een geruite broek ligt in de kast.

Sommige woorden eindigen op -s en lijken meervoudig te zijn, maar zijn in werkelijkheid enkelvoud en vereisen enkelvoudige werkwoorden.

• Het nieuws van het front is slecht.
• Mazelen is een gevaarlijke ziekte voor zwangere vrouwen.

Aan de andere kant verwijzen sommige woorden die eindigen op -s naar één ding, maar zijn ze niettemin meervoudig en vereisen ze een meervoud werkwoord.

• Mijn bezittingen werden weggevaagd door de depressie.
• Het inkomen van de gemiddelde werknemer is dramatisch gestegen.
• Onze dank gaat uit naar de arbeiders die de vakbond steunden.

De namen van sportteams die niet eindigen op een “s” krijgen een meervoudig werkwoord: de Miami Heat is opgezocht ng, The Connecticut Sun hoopt dat nieuwe talent. Zie het gedeelte over meervoudsvormen voor hulp bij dit probleem.

Breukuitdrukkingen zoals de helft, een deel, een percentage, een meerderheid van zijn soms enkelvoud en soms meervoud, afhankelijk van de betekenis. (Hetzelfde geldt natuurlijk als alle, meer, de meeste en sommige als subject fungeren.) Sommen en producten van wiskundige processen worden uitgedrukt als enkelvoud en vereisen enkelvoudige werkwoorden. De uitdrukking “meer dan één” (vreemd genoeg) heeft een enkelvoudig werkwoord nodig: “Meer dan één student heeft dit geprobeerd.”

• Sommige kiezers zijn nog steeds boos.
• Een groot percentage van de oudere bevolking stemt tegen haar.
• Twee vijfde van de troepen verloren gingen in de strijd.
• Twee vijfde van de wijngaard werd verwoest door brand.
• Veertig procent van de studenten is voorstander van een wijziging van het beleid.
• Veertig procent van de studenten is voorstander van wijziging van het beleid.
• Twee en twee is vier.
• Vier keer vier gedeeld door twee is acht.

Als uw zin een positief en een negatief onderwerp bevat en de ene meervoud is, de andere enkelvoud, moet het werkwoord overeenkomen met het positieve onderwerp.

• De afdelingsleden, maar niet de voorzitter, hebben besloten om geen les te geven op Valentijnsdag.
• Het zijn niet de faculteitsleden maar de voorzitter die hierover beslissen.
• Het was de spreker, niet zijn ideeën, die de studenten tot oproer hebben uitgelokt.