Spondyloliza, znana również jako wada pars, występuje, gdy w kości tworzy się pęknięcie pierścień z tyłu kręgosłupa. Najczęściej występuje to w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. W tym stanie kość chroniąca kanał kręgowy od złamań w wyniku nadmiernego lub powtarzającego się stresu. Pacjenci mogą również urodzić się z wrodzoną wadą w tym obszarze i rozwinąć objawy znacznie później w życiu, gdy ten obszar jest kontuzjowany.
Stan ten dotyka głównie młodych sportowców uprawiających sporty, w których kręgosłup poddawany jest powtarzalnym rozszerzenie, takie jak gimnastyka, piłka nożna i karate. Chociaż wada pars może dotknąć ludzi w każdym wieku, najbardziej podatne są dzieci i młodzież. Dzieje się tak, ponieważ ich kolce wciąż się rozwijają, a część jest najsłabszą częścią kręgu. Dodatkowe obciążenie tego obszaru kręgosłupa w dzieciństwie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia defektu pars.
Naturalnie, początkowa odpowiedź kręgu na nieprawidłowy szczep polega na dodaniu nowych komórek kostnych otaczających uszkodzony obszar. Ale jeśli urazy nastąpią szybciej, niż organizm jest w stanie nadążyć, w osłabionej kości może powstać pęknięcie. Nazywa się to złamaniem naprężeniowym. Najczęstszą lokalizacją tego zjawiska jest dolna część kręgosłupa lędźwiowego na poziomie L5. Jednak problem z parowaniem może o
cc wystąpić w każdym kręgu lędźwiowym. Bardzo rzadko występuje w dwóch miejscach jednocześnie.
Objawy wady pars to ból i sztywność w środkowej części dolnej części pleców. Wyprostowanie i skręcenie lędźwi zazwyczaj zwiększa ból. Objawy nasilają się wraz z aktywnością i ustępują po odpoczynku. Niektórzy mogą odczuwać ból promieniujący w dół jednej lub obu nóg. Ten ból pochodzi z nacisku i podrażnienia nerwów wychodzących z kanału kręgowego w pobliżu złamania. Pacjenci mogą nawet odczuwać drętwienie, mrowienie i osłabienie nóg.
Większość pacjentów z defektem pars nie wymaga operacji i może odczuć ulgę dzięki lekom i odpoczynkowi. Leki przeciwzapalne i rozluźniające mięśnie są powszechnie stosowane w leczeniu bólu. Często w ostrej fazie urazu przepisuje się gorset lędźwiowy na plecy. Po zdiagnozowaniu rozpoczyna się również fizjoterapia. Po rozpoczęciu PT terapeuta wprowadzi serię ćwiczeń wzmacniających mięśnie brzucha i dolnej części pleców. Praca z tymi mięśniami rdzenia pomaga pacjentom łatwiej się poruszać i zmniejsza ryzyko przyszłego bólu i problemów. Pacjenci zwykle muszą uczęszczać na sesje terapeutyczne przez 6-8 tygodni i powinni spodziewać się pełnego wyzdrowienia do 6 miesięcy. W cięższych przypadkach bólu mogą pomóc zastrzyki rdzeniowe steroidowe. Gdy objawy nie ustępują po leczeniu niechirurgicznym, pacjenci mogą wymagać operacji. Chirurgiczne opcje wady pars obejmują naprawę pars w porównaniu do fuzji lędźwiowej.
Jeśli odczuwasz ból pleców lub nóg i podejrzewasz, że możesz mieć wadę pars, zadzwoń na wizytę dzisiaj lub poproś o wizytę online.