De naam van George Washington is onafscheidelijk van Amerika en niet alleen van de geschiedenis van het land. Het identificeert talloze straten, gebouwen, bergen, bruggen, monumenten, steden – en mensen.
Vreemd genoeg zijn de meeste van deze mensen zwart. De Amerikaanse volkstelling van 2000 telde 163.036 mensen met de achternaam Washington. Negentig procent van hen was Afrikaans-Amerikaans, een veel hoger percentage zwarten dan voor enige andere veel voorkomende naam.
Het verhaal over hoe Washington de zwartste naam werd, begint met slavernij en neemt een scherpe wending na de burgeroorlog, toen alle zwarten de waardigheid van een achternaam mochten krijgen.
Zelfs vóór de emancipatie kozen veel tot slaaf gemaakte zwarte mensen hun eigen achternamen om hun identiteit vast te stellen. Naderhand, theoretiseren sommige historici, kozen grote aantallen zwarten de naam Washington in het proces om hun vrijheid op te eisen.
President Washington, 279 jaar geleden geboren op 22 februari, had een complexe relatie met de slavernij die vandaag de dag weerklinkt in de zwartheid van zijn naam.
Zijn overgrootvader, John, arriveerde in 1656 vanuit Engeland in Virginia. John trouwde met de dochter van een rijke man en bezat uiteindelijk meer dan 5.000 acres, volgens de nieuwe biografie “Washington: A Life”, door Ron Chernow.
Samen met land erfde George 10 brom een wezens van zijn vader. Hij verdiende meer door zijn huwelijk met een rijke weduwe en kocht nog meer tot slaaf gemaakte zwarten om de gronden die hij agressief had vergaard te bewerken. Maar in de loop van de decennia, toen hij inzag dat de slavernij in tegenspraak was met de vrijheden van de nieuwe natie, groeide Washington tegen menselijke slavernij.
Toch “waren slaven de basis van zijn fortuin”, en hij wilde er geen afstand van doen. , Zei Chernow in een interview.
Washington was naar de maatstaven van die tijd geen harde slavenbezitter. Hij zorgde voor goed voedsel en medische zorg. Hij erkende huwelijken en weigerde individuele familieleden te verkopen. Later in hij besloot geen zwarte mensen meer te kopen.
Maar hij werkte ook zijn slaven behoorlijk hard en onder moeilijke omstandigheden. Als president bracht hij ze tussen zijn woonplaats in Philadelphia en het landgoed van Virginia om een wet te ontwijken die bevrijdde elke slaaf die gedurende zes maanden in Pennsylvania woonde.
Terwijl in Philadelphia, verhuisde Oney Judge, de meid van Martha Washington, door de stad en ontmoette ze veel vrije zwarten. Toen ze hoorde, was Martha van plan op een dag om haar aan een slechtgehumeurde kleindochter te geven, verdween Judge.
Acc In overeenstemming met het boek van Chernow, misbruikte Washington zijn presidentiële bevoegdheden en vroeg het ministerie van Financiën om Judge te ontvoeren uit haar nieuwe leven in New Hampshire. Het complot was niet succesvol.
“In theorie en op papier was hij tegen slavernij”, zei Chernow. “Maar hij was nog steeds ijverig op zoek naar zijn ontsnapte slaven en probeerde ze terug te krijgen.” p> In zijn laatste jaren op zijn plantage in Mount Vernon zei Washington dat “niets anders dan het uitroeien van de slavernij het bestaan van onze unie kan bestendigen”.
Dit leidde tot buitengewone instructies in zijn testament dat al zijn 124 slaven zouden worden vrijgelaten na de dood van zijn vrouw. De enige uitzondering was de slaaf die aan zijn zijde stond gedurende de hele Revolutionaire Oorlog, die onmiddellijk werd vrijgelaten.
Washington beval ook dat de jongere zwarte mensen onderwijs kregen of een vak leerden, en hij voorzag in een fonds om voor zieken of bejaarden te zorgen.
“This is een man die een enorme afstand aflegt, ”zei Chernow.
Twaalf Amerikaanse presidenten waren slavenbezitters. Van de acht presidenten die slaven bezaten tijdens hun ambtsperiode, is Washington de enige die ze allemaal heeft vrijgelaten.
Familienamen
Het is een mythe dat de meeste tot slaaf gemaakte zwarten de achternaam droegen van hun eigenaar. Slechts een handvol van de honderden slaven van George Washington deed het bijvoorbeeld, en hij schreef de meeste met slechts een voornaam, zegt Mary Thompson, de historicus van Mount Vernon.
Historicus Henry Wiencek zegt dat veel tot slaaf gemaakte zwarten achternamen hadden die niet werden geregistreerd of geheim werden gehouden.
Soms gebruikten zwarten de achternaam van de eigenaar van hun oudst bekende voorouder als een manier om hun identiteit te behouden .
“Houd er rekening mee dat na de burgeroorlog veel van de grote planters nog steeds extreem machtige figuren in hun regio waren, dus er was een voordeel voor een vrijgelaten persoon om houd een link met een vooraanstaande blanke familie , zegt Wiencek, auteur van An Imperfect God: George Washington, His Slaves, and the Creation of America .
Melvin Patrick Ely, a College of William and Mary professor die de geschiedenis van zwarten in het zuiden bestudeert, zegt dat sommige West-Afrikaanse culturen veel waarde hechtten aan voorouderlijke dorpen, en het Amerikaanse equivalent was de plant ation waar iemands voorouders hadden gezwoegd.
Ook achternamen hadden uit het niets kunnen worden geplukt. Boeker T.Washington, een van de beroemdste zwarten uit de post-slavernijperiode, had er blijkbaar twee.
Hij was een jongen toen Emancipation hem bevrijdde van een plantage in Virginia. Nadat hij zich op school had ingeschreven, merkte hij dat andere kinderen achternaam hadden, terwijl het enige dat hij ooit was genoemd Booker was.
“Dus, wanneer de leraar vroeg me wat mijn volledige naam was, ik zei hem kalm Booker Washington, schreef hij in zijn autobiografie Up from Slavery . Later in zijn leven ontdekte hij dat zijn moeder hem bij zijn geboorte Booker Taliaferro had genoemd, dus voegde hij een middelste naam toe.
Hij geeft geen indicatie waarom de naam Washington in zijn hoofd opkwam. Maar George Washington , die slechts 60 jaar dood was, had destijds een enorme roem en respect. Zijn testament was op grote schaal gepubliceerd in de vorm van een pamflet, en het was algemeen bekend dat hij zijn slaven had bevrijd, zegt Thompson.
Voelden tot slaaf gemaakte mensen zich geïnspireerd door Washington en namen ze zijn naam als eerbetoon, of zochten ze voordelen van de vereniging? Hebben pas vrijgelaten mensen de naam gebruikt als een teken van toewijding aan hun land?
“We weten het gewoon niet”, zegt Wiencek.
Maar het verband is te sterk om door sommigen te negeren.
“Er was veel meer bewustzijn en trots in de Amerikaanse geschiedenis onder Afro-Amerikanen en tot slaaf gemaakte Afro-Amerikanen dan veel mensen hun op prijs stellen. Ze hadden een zeer sterk gevoel voor politiek en geschiedenis ”, zegt Adam Goodheart, een professor bij Washington College en auteur van het aanstaande “1861: Civil War Awakening.”
“Ze dachten erover na hoe ze Amerikanen konden zijn”, zegt Goodheart . “Dat ze de naam zouden omarmen van deze persoon die een onvolmaakte held was, toont aan dat er een zeker begrip was van dit land als een onvolmaakte plaats, een onvolmaakt experiment en een bereidheid om die traditie van vrijheid met al zijn tegenstrijdigheden te omarmen.”
Veel zwarte mensen namen nieuwe namen aan na de Revolutionaire Oorlog, de Burgeroorlog en de Black Power-beweging, zegt Ira Berlin, een professor in de geschiedenis van de Universiteit van Maryland die boeken heeft geschreven over de geschiedenis van Afro-Amerikanen.
“Namen zijn de centrale manier waarop we over onszelf denken”, zegt Berlin. “Telkens wanneer we dit soort emancipatorische momenten hebben, kunnen mensen zichzelf plotseling opnieuw uitvinden, zichzelf heroverwegen, zichzelf onderscheiden van een verleden waarin ze werden vernederd en misbruikt. Nieuwe namen zijn een van de manieren waarop ze het doen.”
Maar voor zwarte mensen die de naam Washington hebben gekozen, is het zelden precies waarom.
“Er wordt aangenomen dat de achternaam aan George is gekoppeld”, zegt Tony Burroughs, een expert op het gebied van zwarte genealogie, die zegt 82 94 procent van alle Washingtons die in de volkstellingen van 1880 tot 1930 werden vermeld, was zwart.
“Er is geen direct bewijs”, zegt hij. “Wat mij betreft is het toeval.”
Toeval of niet, vandaag zijn de cijfers even grimmig. Washington stond op de 138e plaats toen het Census Bureau een lijst publiceerde met de 1.000 meest voorkomende Amerikaanse achternamen uit de enquête uit 2000, samen met etnische gegevens. Het project werd in 2010 niet herhaald.
Negentig procent van die Washingtons, in totaal 146.520, was zwart. Slechts vijf procent, of 8813, was blank. Drie procent waren twee of meer rassen, 1 procent was Spaans en 1 procent was Aziatisch of Pacific Islander.
Jefferson was de op een na zwartste naam, met 75 procent Afro-Amerikaans. Er waren maar 16.070 Lincolns, en dat aantal was slechts 14 procent zwart.
Jackson was 53 procent zwart. Williams was de 16e zwartste naam, met 46 procent. Maar er waren in totaal 1.534.042 Williamses, inclusief 716.704 zwarte – dus er waren meer zwarten genaamd Williams dan iets anders.
(De naam Black was 68 procent wit, wat betekent dat er veel meer witte zwarten waren dan zwarte zwarten. De naam White was ondertussen 19 procent zwart.)
Veel hedendaagse Washingtons zijn verrast om te horen dat hun naam niet 100 procent zwart is.
“Toen ik opgroeide, wist ik gewoon dat alleen zwarte mensen mijn achternaam hadden”, zegt Shannon Washington uit New York City. Net als vele anderen heeft ze nog nooit een blank Washington ontmoet.
Uit een onderzoek uit 2004, uitgevoerd door onderzoekers van de University of Chicago Graduate School of Business, bleek dat sollicitanten met namen die wit klinken 50 procent meer terugbelverzoeken krijgen dan sollicitanten met zwarte namen.
Het onderzoek reageerde op echte personeelsadvertenties met meer dan 5.000 fictieve cvs. De helft van de cvs kreeg namen als Emily Walsh; de andere helft kreeg namen als Lakisha Washington. Na een berekening voor het verschil in cv-kwaliteit, concludeerde de studie dat “een witte naam evenveel meer callbacks oplevert als acht jaar extra ervaring op een cv.”
Maar hoe zit het met die 8813 witte Washingtons? is hun ervaring?
Voor de familie van de 85-jarige Larry Washington, die zijn stamboom terugvoert naar Engeland in de jaren 1700, is de ervaring in de loop der jaren veranderd. (Hij zegt dat hij geen familie is van George, die geen kinderen had.)
Toen hij in 1962 naar New Jersey verhuisde om daar les te geven aan een universiteit, probeerde de familie van Larry Washington huisvesting te verkennen via de telefoon, maar niets was ooit beschikbaar. “Toen we kwamen, waren er genoeg huizen”, herinnert hij zich. Daarna leerde hij zijn zes kinderen om altijd persoonlijk te solliciteren.
Door de jaren heen maakte zijn naam hem gevoelig voor racisme: “We herkenden deze dingen gewoon en hadden volledige medeleven met de mensen die echt zwart waren en de echte behandeling kregen.”
Zijn zus Ida, een dierenarts die in Seattle woont, zegt dat ze nog nooit gediscrimineerd is vanwege haar volwassen naam. Ze is getrouwd, maar gebruikt Washington als haar professionele naam.
“Het is heel onderscheidend. Ik gebruik het met een zekere trots”, zegt ze.
Terug op de middelbare school raakte ze gefascineerd door zwarte geschiedenis. “Ik denk dat mijn naam me veel bewuster heeft gemaakt van waar Afro-Amerikaanse mensen mee worstelen. Ik voel me op hen afgestemd. ”
Misschien zorgen haar gevoelens ervoor dat de naam rond is – van zwarten die verbinding maken met de grootste blanke Washington tot een blanke die een naam kiest die verband houdt met zwartheid.
“Ik vind het ontroerend dat bevrijde zwarten zich wilden identificeren met de Amerikaanse traditie en de Amerikaanse droom”, zegt Chernow, de biograaf. “Het maakt een krachtig statement.”
“Ik moet nadenken, “Zegt hij,” dat George Washington heel blij zou zijn dat zoveel zwarte mensen zijn naam hebben aangenomen. “