Saturnalia

Saturnalia, dat half december wordt gehouden, is een oud Romeins heidens festival ter ere van de landbouwgod Saturnus. Saturnaliënvieringen zijn de bron van veel van de tradities die we nu associëren met Kerstmis.

Bekijk documentaires over oude geschiedenis over HISTORY Vault

Wat is Saturnalia?

Saturnalia, de meest populaire feestdag op de oude Romeinse kalender, afgeleid van oudere landbouwgerelateerde rituelen van de midwinter en de winterzonnewende, vooral de gewoonte om geschenken of offers aan de goden te brengen tijdens het winterzaaiseizoen.

De heidense viering van Saturnus, de Romeinse god van landbouw en tijd, begon als één dag, maar tegen de late Republiek (133-31 v.Chr.) was het uitgegroeid tot een festival van een week dat begon op 17 december ( Op de Juliaanse kalender, die de Romeinen destijds gebruikten, viel de winterzonnewende op 25 december.)

Hoe de Romeinen Saturnalia vierden

Tijdens Saturnalia kwamen werk en zaken tot een stoppen. Scholen en rechtbanken werden gesloten en de normale sociale patronen werden opgeschort.

Mensen versierden hun huizen met kransen en ander groen, en wierpen hun traditionele togas af ten gunste van kleurrijke kleding die bekend staat als synthese. Zelfs slaven hoefden tijdens Saturnalia niet te werken, maar mochten wel deelnemen aan de festiviteiten; in sommige gevallen zaten ze aan het hoofd van de tafel terwijl hun meesters hen bedienden.

In plaats van te werken, brachten de Romeinen Saturnalia door met gokken, zingen, muziek maken, feesten, socializen en elkaar geschenken geven. Waskaarsen, cerei genaamd, waren veel voorkomende geschenken tijdens Saturnalia, om aan te duiden dat het licht terugkeerde na de zonnewende.

Op de laatste dag van de Saturnalia-viering, bekend als de Sigillaria, gaven veel Romeinen hun vrienden en geliefden kleine terracotta beeldjes bekend als signillaria, wat mogelijk terugverwees naar oudere vieringen waarbij mensenoffers betrokken waren.

Saturnalia was verreweg de vrolijkste Romeinse feestdag; de Romeinse dichter Catullus omschreef het als de beste tijd. De festiviteiten waren zo losbandig dat de Romeinse auteur Plinius naar verluidt een geluiddichte kamer bouwde zodat hij kon werken tijdens de rauwe vieringen.

LEES MEER: 10 innovaties die het oude Rome bouwden

Tempel van Saturnus en andere Saturnalia-gebruiken

De tempel van Saturnus in Rome, gebouwd in de vierde eeuw na Christus ter vervanging van een eerdere tempel, diende als het ceremoniële centrum van latere Saturnalia-vieringen. Op de eerste dag van de festiviteiten, een jonge varken werd vaak in het openbaar geofferd in de tempel, die zich in de noordwestelijke hoek van het Forum Romanum bevond.

Het cultusbeeld van Saturnus in de tempel had traditioneel wollen banden om zijn voeten, maar tijdens Saturnalia werden deze banden werden losgemaakt om de bevrijding van de god te symboliseren.

In veel Romeinse huishoudens werd een schijnkoning gekozen: de Saturnalicius princeps, of leider van Saturnalia, soms ook wel de Heer van het wanbestuur genoemd. Meestal een lager lid van het huishouden, was deze figuur verantwoordelijk voor het maken van onheil tijdens de vieringen – gasten beledigen, gekke kleding dragen, vrouwen en meisjes achtervolgen, enz.

Het idee was dat hij heerste over chaos, eerder dan de normale Romeinse volgorde. De gebruikelijke feestdaggebruik om munten of andere kleine voorwerpen in cakes te verbergen is een van de vele die teruggaat tot Saturnalia, aangezien dit een methode was om de nepkoning te kiezen.

Hoe Saturnalia leidde tot Kerstmis

Dankzij de veroveringen van het Romeinse Rijk in Groot-Brittannië en de rest van Europa van de tweede eeuw voor Christus tot de vierde eeuw na Christus – en hun onderdrukking van oudere seizoensrituelen die door de Kelten en andere groepen werden beoefend – de huidige westerse culturen ontlenen veel van hun traditionele vieringen van midwinter aan Saturnalia.

Vooral de christelijke feestdag van Kerstmis dankt veel van zijn tradities aan het oude Romeinse feest, inclusief de tijd van het jaar dat Kerstmis wordt gevierd. De Bijbel doet dat niet geef een datum voor J de geboorte van esus; sommige theologen hebben zelfs geconcludeerd dat hij waarschijnlijk in de lente werd geboren, zoals wordt gesuggereerd door verwijzingen naar herders en schapen in het kerstverhaal.

Maar tegen de vierde eeuw na Christus besloten westerse christelijke kerken om Kerstmis te vieren op december 25, waardoor ze de vakantie konden integreren met Saturnalia en andere populaire heidense midwintertradities.

LEES MEER: Kerstgeschiedenis

Is Kerstmis een heidense feestdag?

Heidenen en christenen bestonden naast elkaar (niet altijd gelukkig) in deze periode, en dit was waarschijnlijk een poging om de overgebleven heidense Romeinen ervan te overtuigen het christendom te aanvaarden als de officiële religie van Rome.

Voor het einde van de vierde eeuw, veel van de tradities van Saturnalia – waaronder het geven van geschenken, zingen, kaarsen aansteken, feesten en feestvieren – waren in beslag genomen door de tradities van Kerstmis, zoals velen van ons die tegenwoordig kennen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *