Een zondagmiddag op het eiland La Grande Jatte

Samenstelling:
Seurats ba lans is zorgvuldig gepositioneerd en geproportioneerd zodat het hele werk interessant is om naar te kijken. De rivier aan de linkerkant is vol met jachten en roeiboten, terwijl deze balans wordt geëvenaard door de dicht bij elkaar geplaatste grote figuren aan de rechterkant.
In het midden van het werk is een vlaag van activiteit, waardoor het schilderij midden even aantrekkelijk om naar te kijken als links en rechts. Ondanks de activiteit in het stuk geeft de plaatsing van zijn figuren door de kunstenaar een zekere formaliteit en statiek aan zijn stuk.
Zijn beslissing om alleen mensen af te beelden die tegenover elkaar staan zijwaarts of rechtdoor maakt de hele scène erg rigide en als speelgoedsoldaatjes, wat destijds een kritiek was op de kunstenaar.
Kleurenpalet:
Seurat gebruikt deze mengtechniek door zijn gebruik van schaduwen. In de traditionele schilderkunst worden schaduwen voornamelijk weergegeven door de kleur zwart. Volgens de principes van het pointillisme is Seurat in staat om zijn schaduwen te definiëren aan de hand van de kleur waarmee ze in contact komen. De rokken van de vrouwen zijn hiervan de beste voorbeelden. De kleding van de vrouwen in het midden van het stuk lijkt een blauwe schaduw op de grond te werpen. De schaduwen van Seurat worden hier niet gedefinieerd door traditionele middelen, maar zijn in plaats daarvan een combinatie van de kleuren in de nabijheid.
Hier zorgt de mix van groen voor een blauwe schaduw, die niet de conventies van schaduw werpen volgt. benadering bij het creëren van schaduwen wordt herhaald in de jurk van de vrouw aan de rechterkant. Waar de mix van licht en groen een gele halo voor de bomen werpt, wordt hetzelfde effect hier nagebootst. De jurk van de vrouw creëert een lichtgele lijn voor het begin van de schaduw en deze gele tint is vooral te zien aan de achterkant van haar rok.
Bovendien is de schaduw van haar jurk een lichte tint blauw omdat Seurats groene grasstippen zich vermengen met de jurk blauw en paarse stippen.
Gebruik van licht:
Seurats gebruik van licht is een van de unieke punten van het stuk. Het werk wordt levendig uitgebeeld en de pracht van de zon baadt de bewoners van de scène in een hemels midden -middaggloed.
Waar de techniek van het pointillisme het laat zien uniek aspect is waar het licht van links in contact komt met mensen en objecten in het stuk. Het mengen van dergelijke kleuren is de voornaamste zorg van het pointillisme en zoals het werk van de oprichter Seurat de techniek belichaamt.
De boomgrens aan de bovenkant van het schilderij is een voorbeeld van zon gemengd effect. De stralende helderwitte dag linksboven in het stuk wordt gestaag steeds minder wit totdat het naadloos overgaat in het levendige groen van de bladeren van de bomen. De techniek van Seurat houdt in dat zulke kleine witte stippen naast groene stippen worden geplaatst totdat het relevante effect is geactualiseerd.
De mix van wit en groen creëert een halo zoals geel in delen voordat deze volledig in groen verandert. Seurat ” De techniek in dit opzicht komt direct overeen met het kleurenwiel dat zijn werk onmetelijk heeft beïnvloed. Hier gaat de kleur groen over in de kleur geel als de lichtste kleur op het wiel.
Perspectief:
Het grootste deel van het beeld van de figuur is gericht op de rivier aan de linkerkant van het beeld. Ondanks dat de rivier slechts uit een klein deel van het schilderij, het drukke deel trekt de blik van de toeschouwer. De figuren aan de voorkant staan ook heel dicht bij de toeschouwer, waardoor de jurk van de vrouw aan de voorkant van het stuk doelbewust vergroot is. Zij en de man die met haar mee loopt zijn de grootste figuren in een schilderij van immense proporties en hun grootte brengt dit in evenwicht. werk.