zmęczenie mięśni

W przypadku bardzo zmotywowanych, startujących w zawodach, pracujących lub wyścigowych psów zmęczenie mięśni zapewnia organizmowi zwierzęcia bezpieczny mechanizm, za pomocą którego mięśnie są naturalnie zmuszane do zaprzestania pracy; zapobieganie uszkodzeniom ich włókien i otaczających tkanek.

U psiego sportowca lub energicznego psa zmęczenie mięśni może również wystąpić w wyniku normalnego poziomu nadmiernego wysiłku; aby zapobiec urazom mięśni.

W przypadku czynności wymagających dłuższych skurczów mięśnie psa wymagają stałego źródła energii międzykomórkowej, która napędza ciągły skurcz włókien. Jeśli komórki mięśniowe znajdują się w stanie niedoboru tlenu w wyniku cięższej pracy organizmu lub trudności w oddychaniu, mięśnie zaczną słabnąć; tak pozbawiony energii mięsień przestanie całkowicie reagować na unerwienie.

Próbując rozproszyć ciepło wytwarzane w ramach metabolicznych procesów wysiłku, pies będzie więcej dyszał, co ostatecznie doprowadzi do odwodnienia i braku równowagi płynów – ponownie przyczyniając się do zmęczenia mięśni. Choroby wpływające na poziom cukru we krwi psa, zaburzenia sercowo-naczyniowe i rak, a także zaburzenia krwi powodujące, że komórki krwi przenoszą mniej tlenu, mogą również powodować szybsze zmęczenie mięśni.

Pies początkowo cierpiący na zmęczenie mięśni prawdopodobnie się położy; aw skrajnych przypadkach może się zawalić; ciężkie przypadki zmęczenia mogą być niebezpieczne, a homeostaza, naturalny stan wewnętrznej równowagi organizmu zawsze musi być głównym celem.

Objawy o późnym początku mogą jednak obejmować brak energii i ogólne osłabienie, po którym następuje opóźniona bolesność mięśni i ból związany z przepracowanymi mięśniami.

Skurcze to mimowolne, długotrwałe skurcze lub skurcze w obrębie mięśnia lub grupy mięśni, którym zwykle towarzyszy silny ból; gdy skurcz się utrzymuje, określa się go jako skurcz.

skurcze mięśni

Skurcze są nagłe, krótkotrwałe i intensywne, które mogą wystąpić u psów mięśnie gładkie.

Nadmierny wysiłek może prowadzić do skurczu mięśnia w wyniku zmniejszenia ilości tlenu w tkankach, odwodnienia, wyczerpania soli i elektrolitów oraz zaburzeń równowagi jonowej, z których wszystkie mogą prowadzić do krótkotrwałego osłabienia mięśni i zapobiegać powrót do homeostazy i normalnej regeneracji.

Należy pamiętać, że nie wszystkie skurcze są związane z wysiłkiem fizycznym, jednak przyczyny neurologiczne mogą zakłócać normalne skurcze mięśni; drgawki i choroby, które powodują upośledzenie funkcji nerwów, takie jak zwyrodnieniowa mielopatia, mogą być przyczyną skurczów mięśni. Wirusy i neurotoksyny mogą powodować zarówno skurcze, jak i skurcze, wpływając na sposób poruszania się psa lub powodując usztywnienie kończyny, wywołując skurcze.

Zakres podstawowych czynników wyzwalających skurcze może utrudniać określenie bezpośredniej przyczyny, a w powtarzających się przypadkach, gdy powrót psa do zdrowia trwa dłużej niż zwykle, zaleca się skierowanie do lekarza weterynarii.

skurcze mięśni

Skurcze to długotrwałe schorzenia; wolniejszy początek, zwykle wskazywany przez lekkie skurcze mięśni i mogą powodować mniejszy stopień bólu.

Często są spowodowane brakiem tlenu lub energii dla mięśnia, albo z powodu przepracowania mięśnia lub z powodu przewlekłego napięcie mięśni, które utrudnia ukrwienie.

Długotrwałe ćwiczenia mogą powodować zmęczenie mięśni; wyczerpanie energii zmniejsza zdolność mięśni do prawidłowego rozluźnienia, co musi zrobić, aby w pełni się skurczyć – oba te działania wymagają wydatku energii. Kiedy mięsień nie ma energii, jego niezdolność do rozluźnienia może spowodować jego skurcz – może to być wynikiem nadmiernego wysiłku lub zaburzeń układu metabolicznego, które zakłócają normalny dopływ energii do mięśni.

Skurcz może być również mechanizmem ochronnym organizmu, wywołanym w odpowiedzi na uraz; mięśnie wokół złamanej kości mogą ulec skurczowi, próbując ustabilizować i zminimalizować dalsze uszkodzenia poprzez skurcz mięśni wokół dotkniętego obszaru.