Jako pracodawcaEdit
Rząd nie może zwolnić pracownika na podstawie jego wypowiedzi, jeśli spełnione są trzy kryteria: 1) przemówienie odnosi się do sprawy publicznej; 2) przemówienie nie jest wygłaszane w związku z obowiązkami zawodowymi pracownika, ale raczej przemówienie jest wygłaszane jako obywatel; oraz 3) szkody wyrządzone rządowi przez przemówienie nie przeważa nad wartością przemówienia skierowanego do pracownika i opinii publicznej. W szczególności przemówienie jest „traktowane jako sprawa publiczna” przez odniesienie do „treści, formy i kontekstu danego oświadczenia”. Jeśli chodzi o wyważenie krzywdy wypowiedzi i jej wartości (test Pickeringa), bierze się pod uwagę stopień, w jakim mowa albo przeszkadza w bliskich relacjach roboczych, zakłóca pracę biura, albo nawet ma potencjał.
Jako regulator fal radiowychEdytuj
Regulacja mowy w radiu i telewizji są dopuszczalne, jeżeli (1) są ściśle dopasowane i (2) sprzyjają istotnemu interesowi rządu. Zainteresowania, które zostały uznane za „znaczące”, obejmują ochronę słuchaczy przed rzekomo obraźliwymi pomysłami oraz ochronę dzieci przed obraźliwymi wypowiedziami. Sąd Najwyższy ograniczył te zasady do tradycyjnego nadawania, odmawiając podjęcia próby zastosowania ich do internetu.
Jako edukatorEdytuj
Kiedy rząd działa jako wychowawca od przedszkola do dwunastej klasy, może on w niektórych przypadkach ograniczyć wypowiedzi. Sąd Najwyższy orzekł w sprawie Tinker v. Des Moines School Dist. (1969) to ograniczenie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy mowa „w sposób materialny i merytoryczny koliduje z wymogami odpowiedniej dyscypliny w funkcjonowaniu szkoły”. Późniejsze orzeczenia sądowe dodały więcej sytuacji, w których możliwe były ograniczenia, w tym wypowiedzi uczniów na temat narkotyków, „wulgarnego i obraźliwego” języka oraz wydawanych przez szkołę gazet. Podstawą wyróżnienia pedagogów jest koncepcja in loco parentis, zasada, że szkoła funkcjonuje jako rodzice nad uczniami, co pozwala na większą swobodę w ograniczaniu wypowiedzi i ekspresji uczniów.
Jako dotujący / speakerEdit
Najbardziej złożoną specjalną zdolnością rządu jest to, że w taki czy inny sposób działa jako subsydiator danego przemówienia. Z reguły rząd może sam powiedzieć, co chce, nawet jeśli „faworyzuje to jeden punkt widzenia nad innym”. Jednak rząd nie może narzucać warunków, w jaki sposób odbiorcy dotacji wydają pieniądze, które otrzymują z innych źródeł. Jeśli rząd używa głośników do wyrażenia własnego przesłania, jest to zgodne z konstytucją. Ale ta analiza zmienia się, jeśli rząd próbuje bezkrytycznie zachęcać do „różnorodności prywatnych poglądów”. Jeśli jest to bezkrytyczne, to zgodnie z Legal Services Corp. przeciwko Velazquez (2001), rząd musi działać w sposób neutralny dla punktu widzenia. Jeśli jednak rząd oprze jakąś ocenę „jakości” na poglądach, wówczas tylko „nieuczciwa dyskryminacja punktów widzenia” jest zabroniona.
Jako regulator baruEdit
Podstawowa zasada stojąca za rządowa regulacja adwokatury ma większe uprawnienia do regulowania wypowiedzi prawników. Test równowagi jest stosowany, gdy Trybunał rozważa wystąpienie adwokata. Test ten ocenia „interes w stosunku do uzasadnionego interesu państwa” w regulowaniu danej działalności; interesy adwokata ”. W związku z tym, chociaż reklama komercyjna prawników jest ogólnie chroniona, zasady postępowania zawodowego i wytyczne etyczne są nadal dozwolone.
Jako administrator edycji wojskowej
W odniesieniu do wojska Stanów Zjednoczonych, rząd federalny ma niezwykle szerokie uprawnienia do ograniczania wypowiedzi oficerów wojskowych, nawet jeśli takie ograniczenie byłoby nieważne w przypadku cywilów. Sąd Najwyższy potwierdził tę zasadę w ściśle określonej decyzji 5 do 3, Parker przeciwko Levy (1974), kiedy Trybunał uznał, że wojsko było zasadniczo „wyspecjalizowanym społeczeństwem cywilnym”, co wymagało bardziej rygorystycznych wytycznych. Sędzia William O. Douglas, pisząc sprzeciw, argumentował, że „zgodnie z Pierwszą Poprawką wypowiadanie własnego przekonania jest święte”. Od czasu Parkera było kilka przypadków, w których można było wprowadzić bardziej szczegółowe ograniczenia rządowej kontroli wypowiedzi wojskowej.
Jako naczelnik więzieniaEdit
Kiedy rząd działa jako kontroler więzień, ma szerokie możliwości ograniczania wolności słowa osadzonych. Zasadniczo każde ograniczenie, które jest „rozsądnie związane z uzasadnionymi interesami penologicznymi”, jest ważne. Ta szeroka władza rozciąga się również na tymczasowo aresztowanych, a nawet skazanych przebywających na zawieszeniu lub zwolnieniu warunkowym.Jedynym ograniczeniem uznanym przez Trybunał jest to, że więzienie musi zapewnić „alternatywne sposoby korzystania z tego prawa” do wypowiedzi, alternatywny kanał, który nadal umożliwia wyrażanie zgodnej z prawem wypowiedzi.
Jako organ regulujący kwestie imigracyjneEdytuj
Rząd nie może karać imigrantów w oparciu o przemówienie, które byłoby chronione, gdyby zostało wypowiedziane przez obywatela. Przy przekraczaniu granic rząd może zakazać obywatelom Stanów Zjednoczonych osobom nie będącym obywatelami tego kraju na podstawie ich przemówienia, nawet jeśli przemówienie to byłoby chronione, gdyby zostało wypowiedziane przez obywatela. Z drugiej strony, zasady mowy co do deportacji są niejasne. Sądy niższej instancji są podzielone w tej kwestii, podczas gdy wiodące sprawy na ten temat pochodzą od Czerwonego Strachu.