Te zaburzenia nie są zawarte w żadnej instrukcji diagnostycznej, ale lekarze i psychologowie nadal używają tych terminów. Praktycy często grupują osoby z tymi schorzeniami na OSFED, inne określone zaburzenia karmienia lub odżywiania, jako oficjalną diagnozę. Jednak te terminy są bardziej szczegółowe i mogą pomóc nam wyraźniej komunikować się.
Kompulsywne nadmierne jedzenie (COE)
To zaburzenie jest podobne do zaburzenia z napadami objadania się. To, co czyni COE wyjątkowym, to fakt, że dana osoba nie napada się zrywami, ale raczej zjada duże ilości jedzenia przez cały dzień.
Zespół Pradera Williego
Ten zespół, który prowadzi do kompulsywnego jedzenie i otyłość spowodowane są dziedziczną chorobą genetyczną. Rozpoczyna się słabymi mięśniami, słabym karmieniem i powolnym rozwojem niemowląt. W dzieciństwie choroba wywołuje nienasycony głód. Dzieci z zespołem Pradera Williego często zapadają na cukrzycę i mają trudności z przystosowaniem się do normalnego stylu życia.
Diabulimia
Dzieje się tak, gdy ktoś z cukrzycą używa insuliny na receptę, aby spróbować spowodować utratę wagi.
Orthorexia Nervosa (termin ukuty przez pisarza i lekarza, Stevena Bratmana)
Wszyscy jesteśmy pod presją, aby jeść zdrowiej z różnych powodów. W przypadku ortoreksji, ktoś ma taką obsesję na punkcie planowania idealnej diety, że zakłóca to jego życie.
Selektywne zaburzenie odżywiania
To zaburzenie odżywiania przypomina trochę wybredne jedzenie, ale na skrajnym, wyniszczającym poziomie. Osoba jest tak wybredna, jeśli chodzi o jedzenie, zwykle trzyma się jednego lub dwóch posiłków, że zachoruje.
Drunkoreksja
Ten termin o nieco prostym brzmieniu określa jedzenie zaburzenie, któremu towarzyszy również alkoholizm. Osoba pijacka ogranicza jedzenie i czystki, aby „oszczędzić kalorie” związane z piciem alkoholu. Poważne niedożywienie może się rozwinąć, gdy alkoholoreksja nie jest leczona.
Pregoreksja
Ponieważ jest dość powszechnie wiadomo, że ciąża prowadzi do zwiększenia masy ciała i innych zmian w organizmie, dlatego większość kobiet rozpoczyna ciążę zgodnie z planem odchudzania. Czasami plan odchudzania może być zbyt ekstremalny i może zagrozić zarówno mamie, jak i dziecku. Pregoreksja może prowadzić do niskiej masy urodzeniowej, choroby wieńcowej , cukrzyca typu 2, udar, nadciśnienie, ryzyko chorób układu krążenia i depresja.