Thomas Jefferson, poprzez swoją przyjaźń z markizem de Lafayette, pozostawał pod silnym wpływem francuskich filozofów Wieku Oświecenia, takich jak Wolter, Rousseau i Montesquieu. W swoich często cenzurowanych pismach filozofowie ci twierdzili, że ludzie rodzą się wolni i równi. Doprowadziło to później do rewolucji francuskiej w 1789 r. I koncepcji praw człowieka (po francusku Droits de l „Homme). W wieku 33 lat Jefferson mógł również pożyczyć to określenie od przyjaciela Włocha urodzonego w Prato i sąsiada, Philip Mazzei, jak odnotowano we wspólnej rezolucji 175 103 Kongresu, a także przez Johna F. Kennedyego w A Nation of Immigrants.
Wcześniejsza wzmianka o prawie tym samym frazie znajduje się w 1649 Johna Miltona książka zatytułowana The Tenure of Kings and Magistrates, napisana po pierwszej angielskiej wojnie domowej w obronie działań i praw sprawy parlamentarnej w następstwie egzekucji króla Karola I. Angielski poeta mówi: „Nikt, kto wie, nie powinien, może być tak głupia, że zaprzecza, że wszyscy ludzie w naturalny sposób rodzili się na wolności, będąc obrazem i podobieństwem samego Boga, który narodził się, by rozkazywać, a nie być posłusznym: i że żyją „tak”.
W 1776 r. Kongres Kontynentalny poprosił Benjamina Franklina, Thomasa Jeffersona, Johna Adamsa, Roberta Livingstona i Rogera Shermana o napisz Deklarację Niepodległości. Ten Komitet Pięciu głosował za napisaniem dokumentu przez Thomasa Jeffersona. Gdy Jefferson skończył, przekazał dokument Franklinowi do sprawdzenia. Franklin zasugerował drobne zmiany, z których jedna wyróżnia się znacznie bardziej niż inne: „Uważamy te prawdy za święte i niezaprzeczalne…” stało się „Uważamy te prawdy za oczywiste”.
Drugi akapit Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych zaczyna się w następujący sposób: „Uważamy te prawdy za oczywiste, że wszyscy ludzie są stworzeni równymi, że zostali oni obdarzeni przez Stwórcę pewnymi niezbywalnymi prawami, wśród nich Życie, wolność i pogoń za szczęściem. – Że aby zabezpieczyć te prawa, rządy są ustanowione pośród ludzi, czerpiąc swoje słuszne uprawnienia z zgody rządzonych. ”
Deklaracja Praw Wirginii, głównie autorstwa Georgea Masona i zatwierdzony przez Konwencję Wirginii 12 czerwca 1776 r., zawiera sformułowanie: „wszyscy ludzie są z natury jednakowo wolni i niezależni i mają pewne nieodłączne prawa, których… nie mogą pozbawić lub wyzbyć się swojego potomstwa, mianowicie: radość życia i wolności za pomocą środków zdobywania g i posiadanie majątku, dążenie do szczęścia i bezpieczeństwa oraz ich osiąganie. ” George Mason był starszym założycielem, który pierwotnie przedstawił teorię praw naturalnych Johna Lockea: „Wszyscy ludzie rodzą się jednakowo wolni i niezależni i mają pewne nieodłączne prawa naturalne, których nie mogą, żadną ugodą, pozbawić lub wyzbyć się potomstwa; wśród nich radość życia i wolności, zdobywanie i posiadanie majątku oraz dążenie do szczęścia i bezpieczeństwa. Projekt „Masona” został zaakceptowany przez niewielki komitet, a następnie odrzucony przez Konwencję Wirginii. Thomas Jefferson, kompetentny prawnik z Wirginii, uznał to za problem w pismach prawniczych i wybrał słowa, które były bardziej akceptowalne dla Drugiego Kongresu Kontynentalnego.
Konstytucja Massachusetts, głównie autorstwa Johna Adamsa w 1780 roku, zawiera: jego Deklaracja Praw, sformułowanie: „Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi, i mają pewne naturalne, istotne i niezbywalne prawa; wśród których można zaliczyć prawo do korzystania i obrony własnego życia i wolności; prawo do nabywania, posiadania i ochrony mienia; w porządku, poszukiwania i uzyskania ich bezpieczeństwa i szczęścia. ”
Powodowie w sprawach Brom and Bett przeciwko John Ashley oraz Commonwealth przeciwko Nathaniel Jennison argumentowali, że postanowienie to zniosło niewolnictwo w Massachusetts. Ten ostatni przypadek zaowocował „szeroko zakrojoną deklaracją (…), że instytucja niewolnictwa była niezgodna z zasadami wolności i równości prawnej wyrażonymi w nowej konstytucji Massachusetts”.
Od tego czasu wyrażenie to uznano za znak rozpoznawczy oświadczenie w demokratycznych konstytucjach i podobnych instrumentach dotyczących praw człowieka, z których wiele przyjęło ten zwrot lub jego warianty.