Wprowadzenie do socjologii

Czego się nauczysz: zdefiniuj wyobraźnię socjologiczną i zastosuj ją w różnych kontekstach

Rysunek 1. Wyobraźnia socjologiczna tworzy związek między wyzwaniami osobistymi a poważniejszymi problemami społecznymi. Protestujący z Occupy Wall Street postrzegali trudności w znalezieniu pracy jako związane z większym problemem społecznym Stanów Zjednoczonych, jakim jest rosnąca nierówność ekonomiczna. (Zdjęcie dzięki uprzejmości Davida Shankbone / Wikimedia Commons)

Wyobraźnia socjologiczna pozwala nam uchwycić wzajemne powiązania historii i biografii. W tej części zapoznasz się z C. Wrightem Millsem i jego koncepcją socjologicznej wyobraźni. Lektury i filmy dostarczą nam również wielu przykładów do zbadania, w jaki sposób wyobraźnia socjologiczna może pomóc nam zrozumieć kwestie takie jak otyłość lub rosnące koszty podręczników uniwersyteckich.

Rysunek 2. Wyobraźnia socjologiczna pozwala spojrzeć na swoje życie i własne problemy osobiste i odnieść je do innych ludzi, historii lub struktur społecznych.

Wiele osób uważa, że rozumieją świat i zachodzące w nim wydarzenia, chociaż tak naprawdę nie podjęli systematycznej próby zrozumienia świata społecznego, jak to robią socjologowie. W tej sekcji nauczysz się myśleć jak socjolog.

Wyobraźnia socjologiczna, koncepcja stworzona przez C. Wrighta Millsa (1916-1962), zapewnia ramy dla zrozumienia naszego świata społecznego, które znacznie przewyższają wszelkie zdroworozsądkowe pojęcie, które możemy wyprowadzić z naszych ograniczonych doświadczeń społecznych. Mills był współczesnym socjologiem, który wniósł wspaniały wgląd w codzienne życie członków społeczeństwa. Mills stwierdził: „Ani życie jednostki, ani historia społeczeństwa nie mogą być zrozumiane bez zrozumienia obu”. Wyobraźnia socjologiczna tworzy związek między wyzwaniami osobistymi a większymi problemami społecznymi. Mills zidentyfikował „kłopoty” (wyzwania osobiste) i „ problemy ”(większe wyzwania społeczne), zwane również odpowiednio biografią i historią. Socjologiczna wyobraźnia Millsa pozwala jednostkom dostrzec związki między wydarzeniami w ich życiu osobistym (biografia) a wydarzeniami w ich społeczeństwie (historia). Innymi słowy , taki sposób myślenia zapewnia jednostkom możliwość uświadomienia sobie związku między ich osobistymi doświadczeniami a szerszym społeczeństwem, w którym żyją.

Osobiste problemy to problemy prywatne, których doświadcza jednostka i zakres ich bezpośredni związek z innymi. Mills stwierdził, że funkcjonujemy w naszym życiu osobistym jako aktorzy i aktorki, którzy dokonują wyborów dotyczących naszych przyjaciół, rodziny, grupy, praca, szkoła i inne kwestie pozostające pod naszą kontrolą. Mamy pewien wpływ na rozstrzygnięcie spraw na tym poziomie osobistym. Student collegeu, który imprezuje 4 noce na 7, który rzadko chodzi na zajęcia i który nigdy nie odrabia lekcji, ma osobiste problemy, które zmniejszają jego szanse na sukces w collegeu. Jednak gdy 50% wszystkich studentów w Stanach Zjednoczonych nigdy nie kończy studiów, określamy to jako większy problem społeczny.

Większe problemy społeczne lub publiczne to te, które pozostają poza ich osobistą kontrolą i zasięgiem życie wewnętrzne. Odnoszą się one do szerszych kwestii organizacji i procesów, które są zakorzenione raczej w społeczeństwie niż w jednostce. W całym kraju studenci przyjeżdżają na studia jako nowicjusze, którzy często nie są przygotowani do zrozumienia rygorów życia studenckiego. W szkole średniej często nie stawiano im wystarczających wyzwań, aby dokonać niezbędnych zmian niezbędnych do odniesienia sukcesu na studiach. W całym kraju przeciętny nastolatek wysyła SMS-y, surfuje po Internecie, gra w gry wideo, ogląda telewizję, spędza godziny każdego dnia z przyjaciółmi i pracuje przynajmniej w niepełnym wymiarze godzin. Gdzie i kiedy mógłby zdobyć doświadczenie w koncentrowaniu uwagi na studiach wyższych i rygorystycznej samodyscyplinie wymaganej do przejścia na studia?

Prawdziwą moc wyobraźni socjologicznej jest to, jak uczymy się rozróżniać poziomy osobiste i społeczne w naszym życiu. Obejmuje to wyzwania gospodarcze. Na przykład wielu studentów nie kupuje wymaganych podręczników na zajęcia w collegeu zarówno na dwuletnich, jak i czteroletnich collegeach i uniwersytetach. Wielu studentów po prostu nie ma pieniędzy na zakup podręczników i chociaż może się to wydawać „wyborem”, niektóre z powiązanych problemów społecznych obejmują rosnące stawki czesnego, malejącą pomoc finansową, rosnące koszty utrzymania i malejące płace.Ruch Otwartych Zasobów Edukacyjnych (OER) starał się rozwiązać ten osobisty problem jako kwestię publiczną, współpracując z konsorcjami instytucjonalnymi i zachęcając duże instytucje miejskie i państwowe do przyjmowania materiałów OER. Uczeń, który nie kupi przypisanego podręcznika, może postrzegać to jako problem prywatny, ale ten student jest częścią rosnącej liczby studentów, którzy są zmuszeni do podejmowania decyzji finansowych w oparciu o okoliczności strukturalne.

Większość problemów osobistych nie jest postrzegana jako wyłącznie osobiste, ale są one pod wpływem i pod wpływem norm społecznych, nawyków i oczekiwań. Weź pod uwagę takie kwestie, jak bezdomność, przestępczość, rozwód i dostęp do opieki zdrowotnej. Czy to wszystko jest spowodowane osobistymi wyborami, czy problemami społecznymi? Korzystając z wyobraźni socjologicznej, możemy postrzegać te kwestie jako wzajemnie powiązane troski osobiste i publiczne.

Na przykład za bezdomność można obwiniać osoby mieszkające na ulicy. Być może ich osobiste wybory wpłynęły na ich pozycję; niektórzy powiedzieliby, że są leniwi, pozbawieni motywacji lub niewykształceni. Takie podejście do obwiniania ofiary nie uwzględnia czynników społecznych, które również prowadzą do bezdomności – jakie rodzaje przeszkód społecznych i niepowodzeń społecznych mogą popychać kogoś do bezdomności? Złe szkoły, wysokie bezrobocie, wysokie koszty mieszkaniowe i niewielkie wsparcie rodziny to problemy społeczne, które mogą przyczynić się do bezdomności. C. Wright Mills, który zapoczątkował koncepcję wyobraźni socjologicznej, wyjaśnił to w ten sposób: „załamała się sama struktura szans. Zarówno prawidłowe sformułowanie problemu, jak i zakres możliwych rozwiązań wymagają od nas rozważenia instytucji ekonomicznych i politycznych. społeczeństwa, a nie tylko osobistej sytuacji i charakteru rozproszonych jednostek. ”