Wojna rosyjsko-fińska

Wojna rosyjsko-fińska, zwana także wojną zimową (30 listopada 1939 – 12 marca 1940), wojna toczona przez Związek Radziecki przeciwko Finlandii na początku II wojny światowej, po zawarciu niemiecko-sowieckiego paktu o nieagresji (23 sierpnia 1939 r.).

Przeczytaj więcej na ten temat
II wojna światowa: państwa bałtyckie i wojna rosyjsko-fińska w latach 1939–40
Szybkie czerpanie korzyści z jej porozumienie z Niemcami, ZSRR 10 października 1939 r. zmusiło Estonię, Łotwę i Litwę do przyznania …

W latach dwudziestych rząd fiński, nieufny wobec zagrożenia ze strony Związku Radzieckiego, zawarł sojusz obronny z Estonią, Łotwą i Polską. Jednak wysiłek ten został zduszony, gdy fiński parlament zdecydował się nie ratyfikować umowy. Pakt o nieagresji fińsko-sowieckiej z 1932 r. Był skierowany przeciwko temu samemu problemowi, ale nie zdołał stłumić fińskich obaw przed sowieckim ekspansjonizmem. Po inwazji, klęsce i podziale Polski przez Niemcy i Sowietów w 1939 roku Związek Radziecki próbował przesunąć granicę z Finlandią na Przesmyku Karelskim w kierunku zachodnim, próbując wzmocnić bezpieczeństwo Leningradu (Sankt Petersburga) przed potencjalnymi Niemcami. atak. W tym celu Sowieci starali się również zdobyć kilka fińskich wysp w Zatoce Fińskiej i zabezpieczyć 30-letnią dzierżawę bazy morskiej w Hanko (Hangö). Sowieckie propozycje tych nabytków obejmowały ofertę wymiany sowieckiej ziemi. Kiedy Finlandia odmówiła, Związek Radziecki przypuścił atak 30 listopada 1939 r., Rozpoczynając wojnę rosyjsko-fińską.

Wojska radzieckie w sumie około miliona ludzi zaatakowały Finlandię na kilku frontach. Finowie z przewagą liczebną stworzyli zręczną i skuteczną obronę tej zimy, a Armia Czerwona poczyniła niewielkie postępy. Jednak w lutym 1940 roku Sowieci użyli masywnych bombardowań artyleryjskich, aby przełamać linię Mannerheima (południową barierę obronną Finów rozciągającą się przez Przesmyk Karelski), po czym ruszyli na północ przez przesmyk do fińskiego miasta Viipuri (Wyborg). Nie mogąc uzyskać pomocy ze strony Wielkiej Brytanii i Francji, wyczerpani Finowie zawarli pokój (traktat moskiewski) 12 marca 1940 roku na warunkach radzieckich, zgadzając się na cesję zachodniej Karelii i budowę radzieckiej bazy morskiej na Półwyspie Hanko.

Zbliżając się do Niemiec bez zawarcia formalnego sojuszu, Finlandia zezwoliła wojskom niemieckim na tranzyt przez ten kraj po wybuchu wojny między Niemcami a Związkiem Radzieckim w czerwcu 1941 r. Finowie dołączyli następnie do walki z Sowietami, podejmując „Wojna o kontynuację”. Zawieszenie broni podpisane 19 września 1944 r. Ostatecznie zakończyło konflikt między Związkiem Radzieckim a Finlandią, uzależniony od uznania przez Finlandię traktatu moskiewskiego i ewakuacji wojsk niemieckich (którzy odmówili wyjazdu). konflikt nastąpił wraz z podpisaniem traktatu pokojowego w Paryżu 10 lutego 1947 r.

Kup subskrypcję Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subskrybuj teraz

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *