Wcześni mieszkańcyEdytuj
Whitehaven został zbudowany w 1951 roku. Wśród jego mieszkańców byli m.in. Sir David Muirhead oraz Henry Brandon (wieloletni korespondent The Sunday Times w Waszyngtonie) i żony Brandona Muffie, która w końcu została teściową Georgea Stephanopoulosa, dyrektora ds. komunikacji Billa Clintona.
W latach 1980-2000 posiadłość należała i była zajmowana przez Josepha W. Hendersona, Republikanin i komplementariusz grupy inwestycyjnej. Po tym, jak dzieci Hendersona i jego żony opuściły dom, aby studiować na Uniwersytecie Harvarda, para zdecydowała się sprzedać nieruchomość i zamiast tego zamieszkać w innych posiadłościach w Berryville w Wirginii i na Fishers Island w Nowym Jorku.
Rezydencja w Clintona dom Billa i Hillary Clinton był pierwszym właścicielem nieruchomości w Waszyngtonie od czasu Woodrowa Wilsona.
W 2006 roku matka Hillary Clinton, Dorothy Howell Rodham, przeprowadziła się do Whitehaven.
Przyjaciele i koledzy Clintonów powiedzieli, że Whitehaven jest zazwyczaj zarezerwowane do wyłącznego użytku Hillary Clinton, a zaproszenia do odwiedzenia tej posiadłości są uważane za wysoki przywilej zarezerwowany dla bliskich powierników. Clinton wykorzystywała ten dom jako „fortecę samotności” podczas pracy nad swoją książką Hard Choices i była gospodarzem ważnych spotkań w posiadłości z doradcami. Podobno podjęła decyzję o częściowym wzięciu udziału w wyścigu prezydenckim w 2016 roku w Whitehaven.