Venae cavae (/ ˈviːni ˈkeɪvi /; od łaciny „wydrążone żyły”, liczba pojedyncza „żyła główna” / ˈviːnə ˈkeɪvə /) to dwie duże żyły (pnie żylne), które powracają odtleniona krew z organizmu do serca. U ludzi żyła główna górna i żyła główna dolna są puste i obie są puste w prawym przedsionku. Znajdują się nieco poza środkiem, w kierunku prawej strony ciała.
D014684
Terminologia anatomiczna
Do prawego przedsionka trafia odtleniona krew przez zatokę wieńcową i dwie duże żyły zwane żyłami głównymi. Żyła główna dolna (lub żyła główna ogonowa u niektórych zwierząt) przemieszcza się wzdłuż aorty brzusznej wraz z krwią z dolnej części ciała. Jest to największa żyła w ludzkim ciele.
Żyła główna górna (lub żyła główna czaszki u zwierząt) znajduje się powyżej serca i tworzy się ze zbieżności lewej i prawej żyły ramienno-głowowej, które zawierają krew od głowy i ramion.