Depresja poporodowa w Edynburgu Skala (EPDS) jest instrumentem najczęściej używanym do identyfikacji depresji u kobiet po porodzie. Tradycyjnie punkt odcięcia wynoszący 13 jest stosowany do odróżnienia kobiet z depresją od kobiet bez depresji. Ponieważ depresja istnieje wzdłuż kontinuum w odniesieniu do ciężkości, to podejście typu „tak lub nie” w diagnozie depresji ma swoje ograniczenia. Oznaczając kobiety z wynikami EPDS poniżej 13 jako „nie depresyjne”, możemy brakować kobiet, które mają wysoki poziom dystresu poporodowego lub łagodniejszą depresję, kobiet, które mogą odnieść korzyści z niektórych rodzajów interwencji, w tym grup wsparcia i poradnictwa. wszystkie kobiety z wynikiem w skali EPDS 13 lub wyższym nie są identyczne pod względem stopnia nasilenia; niektóre kobiety mają poważną depresję i wymagają pilnej lub nagłej interwencji, podczas gdy inne mają łagodniejsze formy depresji i mogą odnieść korzyści z innych, mniej agresywnych rodzajów interwencji.
Ponieważ nadal dążymy do powszechnego badania przesiewowego w kierunku depresji u kobiet w ciąży i po porodzie, jedną z naszych obaw jest to, jak odpowiednio zarządzać i kierować kobiety, które mają pozytywny wynik w kierunku depresji. Nie możemy zakładać, że wszystkie kobiety będą miały identyczne potrzeby i musimy być w stanie zidentyfikować kobiety najbardziej potrzebujące usług. Niedawne badanie wykorzystuje EPDS do pomiaru nasilenia depresji u kobiet po porodzie . Chociaż klinicznie istnieje zgoda co do tego, że kobieta, która uzyskała 30 punktów w EPDS ma więcej objawów i jest „bardziej przygnębiona” niż kobieta z wynikiem 10, nie mamy dobrego pojęcia, jak EPDS koreluje z innymi instrumentami używanymi zwykle do pomiaru nasilenie depresji.
W tym badaniu próbka 1516 kobiet po porodzie wypełniła EPDS i kwestionariusz depresji Becka (BDI). na BDI.
Dla EPDS ustalono następujące zakresy dotkliwości:
Brak lub minimalna depresja (0–6),
Łagodna depresja (7–13),
Umiarkowana depresja (14–19),
Ciężka depresja (19–30).
Warto zauważyć, że wiele kobiet miało wyniki od 7 do 13, co w EPDS określilibyśmy jako brak depresji ale partyturę nazwaną „mi ld depresja ”przy użyciu bardziej konwencjonalnych skal nasilenia depresji.
Ponieważ coraz więcej pracowników służby zdrowia (z których wielu nie jest świadczeniodawcami zdrowia psychicznego) stosuje EPDS do badań przesiewowych kobiet w okresie okołoporodowym w różnych klasyfikacja kobiet według ciężkości choroby jest ważna i pomoże w podjęciu odpowiednich skierowań i decyzji dotyczących leczenia. Potrzebne są inne badania, aby określić, które interwencje są najlepiej dopasowane do każdej grupy.
dr n. Med. Ruta Nonacs
Jennifer E. McCabe-Beane, Lisa S. Segre, Yelena Perkhounkova, Scott Stuart, Michael W. OHara Identyfikacja zakresów ciężkości w Edynburskiej Skali Depresji Poporodowej. Journal of Reproductive and Infant Psychology, luty 2015.