Transpiracja i budowa aparatów szparkowych

Transpiracja to proces, w którym rośliny uwalniają do środka wodę w postaci wilgoci lub pary wodnej. Korzenie pobierają pewną ilość wody z gleby, a reszta wyparowuje do atmosfery. Części roślin, takie jak łodygi, małe pory na liściach i kwiaty, odparowują wodę do atmosfery. Innymi słowy, jest to proces, w którym woda odparowuje do atmosfery z liści roślin i innych części. Przestudiujmy więcej na ten temat.

Proponowane filmy

) nie- powtórz 50% 50%; background-size: cover „>

) bez powtórzeń 50% 50%; background-size: cover”>

) bez powtórzeń 50% 50%; background-size: cover „>

Rodzaje transpiracji

W zależności od narządu, który przeprowadza transpirację, istnieją następujące typy:

  • Transpiracja jamy ustnej: To jest parowanie wody przez aparaty szparkowe. Szparki to wyspecjalizowane pory w liściach. Odpowiadają za około 80-90% całkowitej utraty wody przez rośliny.
  • Transpiracja skórki: naskórek to nieprzepuszczalna powłoka obecna na liściach i łodyga. Powoduje około 20% transpiracji u roślin. Transpiracja naskórka jest mniejsza u kserofitów, ponieważ mają one grubsze skórki.
  • Transpiracja soczewkowa: polega na odparowaniu wody przez przetchlinki. Przetoczki to małe otwory obecne na Woody b ark.

Przeglądaj więcej treści w sekcji Transport in Plants

  • Środki transportu
  • Phloem Transport

Liście pochłaniają widoczne i niewidzialne promieniowanie słońca. A więc rozgrzej się. W rezultacie woda paruje i jest wydalana do atmosfery. To z kolei obniża temperaturę liści. Otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych reguluje transpirację.

Budowa aparatów szparkowych

Szparki to małe pory obecne w naskórkowej powierzchni liści. Dwie komórki w kształcie nerki, zwane komórkami ochronnymi, chronią pory. Wewnętrzna ściana komory ochronnej w kierunku aparatów szparkowych jest grubsza w porównaniu ze ścianami zewnętrznymi. Ponadto osobliwy układ mikrofibryli komórek ochronnych pomaga w otwieraniu i zamykaniu apertury szparkowej.

Źródło: prepjunkie

Orientacja mikrofibryli jest raczej radialna niż podłużna. Pomaga to w łatwym otwieraniu aparatów szparkowych. W grzbietowych liściach dwuliściennych liczba aparatów szparkowych na dolnej powierzchni jest wyższa w porównaniu z górną. Ta adaptacja pomaga zmniejszyć parowanie wody. W izobilateralnym liściu rośliny jednoliściennej liczba aparatów szparkowych jest równa na obu powierzchniach.

Czynniki wpływające na transpirację

Szybkość transpiracji zależy od różnych czynników, takich jak

  • Czynniki środowiskowe, takie jak
    • temperatura
    • wilgotność względna
    • prędkość wiatru itp.
  • Roślina czynniki takie jak
    • liczba i rozmieszczenie aparatów szparkowych.
    • Procent otwartych aparatów szparkowych.
    • Stan wody rośliny.
    • Struktura korona drzewa.

Mechanizm ruchu jamy ustnej

Czynnikami wpływającymi na ruch aparatów szparkowych są-

  • Ilość światła
  • Stężenie dwutlenku węgla
  • Dopływ wody

Otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych działa w wyniku ich jędrności zmiany w komórkach ochronnych. W ciągu dnia komórki ochronne wykonują fotosyntezę, w wyniku której wzrasta ciśnienie osmotyczne. W ten sposób komórki ochronne absorbują wodę z sąsiednich komórek. W rezultacie komórki ochronne stają się jędrne. Co więcej, zewnętrzne cienkie ścianki komórek ochronnych są wypychane, a wewnętrzne grubsze ścianki są ściągane do wewnątrz, powodując otwarcie aparatów szparkowych. W porze nocnej lub w warunkach niedoboru wody lub suchych obszarów cele ochronne są wiotkie i pozostają zamknięte.

Wznoszenie soku

Transpiracja jest podstawową siłą napędową wznoszenia się soku (unoszenia się wody w wysokich drzewach przez naczynia ksylemu). Wznoszenie soku zależy od następujących właściwości fizycznych wody:

  • Kohezja – to przyciąganie między cząsteczkami wody.
  • Adhezja – cząsteczki wody przyczepiają się do powierzchni elementów tchawicy ksylemu.
  • Napięcie powierzchniowe – zdolność powierzchni wody do zachowania się jak rozciągnięta membrana

Te właściwości zapewniają wodzie wysoką wytrzymałość na rozciąganie i kapilarność. Z tego powodu woda może unosić się w naczyniach i cewkach ksylemu wysokich drzew. Ponieważ woda jest tracona z liści podczas transpiracji, generowane jest działanie ciągnące, w wyniku którego woda unosi się wysoko na wysokich drzewach. Siła generowana przez transpirację może wytworzyć ciśnienie wystarczające do podniesienia wody na wysokość ponad 130 m.

Transpiracja i fotosynteza – kompromis

Transpiracja jest ważnym zjawiskiem, ponieważ

  • Jego działanie ciągnące pomaga we wchłanianiu i transporcie wody w roślinie.
  • Dostarcza wodę do fotosyntezy.
  • Transpiracja chłodzi powierzchnię liści.
  • Utrzymuje jędrność komórek.

Woda i dwutlenek węgla są ważne dla fotosyntezy. Szparki są otwarte w celu wymiany gazów w ciągu dnia. Ale prowadzi to do dużej utraty wody. Tak więc rośliny tracą wodę z powodu ciągłej transpiracji. Poza tym rośliny C4 mogły wyewoluować, aby zmniejszyć parowanie wody w wyniku transpiracji. Ponieważ mogą utrzymywać stały dopływ CO2 nawet po zamknięciu aparatów szparkowych.

Rozwiązane pytania

Q1. Transpiracja jest złem koniecznym w roślinach. Wyjaśnij.

Odp: Transpiracja powoduje ogromną utratę wody. Ogranicza fotosyntezę, obniża wzrost i może powodować więdnięcie rośliny. Pomimo tych wszystkich wad jest to konieczne. Ponieważ zapewnia przyciąganie wody do podnoszenia się na drzewach. Utrzymuje również temperaturę.

Q2. Instalacje C4 są dwukrotnie bardziej wydajne niż rośliny C3 pod względem wiązania CO2. Ale tracą tylko połowę mniej wody niż rośliny C3 przy tej samej ilości ustalonego CO2. Wyjaśnij.

Odp .: Dzieje się tak, ponieważ rośliny C4 regulują stały dopływ CO2 i przez jakiś czas utrzymują aparaty szparkowe zamknięte. W rezultacie zmniejsza utratę wody.

Często zadawane pytania

Q1. Co to jest transpiracja? Gdzie to zachodzi?

Odpowiedź: Transpiracja to parowanie wody z roślin. Występuje głównie na liściach, podczas gdy ich aparaty szparkowe są otwarte na przechodzenie CO2 i O2 podczas fotosyntezy. Jest to „silnik”, który pobiera wodę z korzeni, aby:
1. dostarczać fotosyntezę (1% -2% całości);
2. pobierać minerały z korzeni do biosyntezy w liściu;
3, schłodź liść.
Transpiracja to proces, w którym wilgoć jest przenoszona przez rośliny od korzeni do małych porów na spodniej stronie liści, gdzie zamienia się w parę i jest uwalniana do atmosfery.

P2. Transpiracja w roślinach będzie najniższa, kiedy?

Odpowiedź: Transpiracja to utrata wody w postaci pary przez aparaty szparkowe. Szybkość transpiracji zależy od wielu czynników, takich jak stężenie dwutlenku węgla, temperatura, światło , wilgotność itp. Najważniejszym czynnikiem wpływającym na szybkość transpiracji jest gradient prężności pary, który występuje między mezofilem liści a atmosferą, a więc im większa wilgotność, tym mniejsza szybkość transpiracji i odwrotnie.

Q3. Jakie jest znaczenie transpiracji?

Odpowiedź: Transpiracja to utrata wody w postaci pary tomata i przetchlinki
Wyraża się to poprzez wytwarzanie siły ciągnącej odpowiedzialnej za unoszenie się soku, powierzchniowe chłodzenie liści, a minerały rozpuszczone w wodzie dostają się do organizmu rośliny w wyniku zastępowania przez wodę kolejnych szczelin powstałych w wyniku parowania.

Q4. Transpiracja zachodzi głównie przez?

Odpowiedź: Szparki to drobne struktury aperturowe na roślinach występujące zwykle na zewnętrznej warstwie skóry liści, znanej również jako naskórek. Składają się z dwóch wyspecjalizowanych komórek, zwanych komórkami ochronnymi, które otaczają niewielki pory zwany stomią. Woda w roślinach jest przemijająca. Mniej niż 1% wody docierającej do liści jest wykorzystywane do fotosyntezy i wzrostu roślin. Większość z nich jest tracona przez aparaty szparkowe w liściach. Ta utrata wody jest nazywana transpiracją.

Udostępnij znajomym

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *