Test Romberga

Utrzymanie równowagi podczas stania w pozycji stacjonarnej zależy od nienaruszonych ścieżek czuciowych, ośrodków integracji sensomotorycznej i dróg motorycznych.

Główne bodźce sensoryczne to:

  1. Poczucie pozycji stawów (propriocepcja), przenoszone w grzbietowych kolumnach rdzenia kręgowego, grzbietowych i brzusznych drogach rdzeniowo-móżdżkowych.
  2. Wzrok
  3. Aparat przedsionkowy

Co najważniejsze, mózg może uzyskać informacje wystarczające do utrzymania równowagi, jeśli dowolne dwa z trzech układów są nienaruszone.

Integracja czuciowo-ruchowa jest wykonywana przez móżdżek i grzbiet kolumnowo-środkowy lemniscus. Ścieżka motoryczna to droga korowo-rdzeniowa (piramidalna) oraz przyśrodkowa i boczna droga przedsionkowa.

Pierwszy etap badania (stanie z otwartymi oczami z rękami opartymi na biodrach) pokazuje że co najmniej dwie z trzech ścieżek czuciowych są nienaruszone, a integracja sensomotoryczna i ścieżka motoryczna działają. t musi stać bez podparcia, z otwartymi oczami i rękami na biodrach przez 30 sekund. Jeśli pacjent zrobi krok lub zdejmie rękę z biodra, stoper zostanie zatrzymany. Pacjent może wykonać dwie próby, aby ukończyć 30 sekund.

Podobnie jak w teście organizacji sensorycznej, droga wzrokowa zostanie następnie usunięta przez zamknięcie oczu. Jeśli drogi proprioceptywne i przedsionkowe są nienaruszone, równowaga zostanie zachowana. Ale jeśli propriocepcja jest wadliwa, dwa bodźce czuciowe będą nieobecne, a pacjent będzie się kołysał, a następnie upadł. Podobnie jak w teście Romberga, pacjent musi stać bez podparcia z zamkniętymi oczami i rękami opartymi na biodrach przez 30 sekund. Pacjent może wykonać dwie próby, aby ukończyć 30 sekund.

Odmiana testu Romberga, zaostrzonego testu Romberga, polega na zwężeniu podstawy podparcia pacjenta poprzez umieszczenie stóp w pozycji pięty do palców. Niemniej jednak, instrukcje testowe nie określają, która stopa, preferowana lub niechciana, powinna być umieszczona przed drugą. Należy poinstruować pacjenta, aby trzymał ręce na biodrach przez całe 30 sekund. Jeśli pacjent zrobi krok lub zdejmie ręce z bioder, stoper zostaje zatrzymany, a pacjent może spróbować jeszcze raz. Zaostrzony Romberg ma efekt wczesnego uczenia się, który ustabilizuje się między trzecią a czwartą próbą.

Pozytywny RombergEdit

Wynik testu Romberga jest dodatni w stanach powodujących ataksję czuciową, takich jak:

  • Niedobory witamin, takie jak witamina B12
  • Stany wpływające na kręgosłupy grzbietowe rdzenia kręgowego, takie jak tabes dorsalis (kiła układu nerwowego), w którym została po raz pierwszy opisana.
  • Stany wpływające na nerwy czuciowe (neuropatie obwodowe czuciowe), takie jak przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP ).
  • ataksja Friedreicha
  • choroba Ménièrea

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *