Czwartym testem używanym do diagnozowania jaskry jest badanie pola widzenia (zwane także perymetrią). Ten test mówi nam, czy utracono jakąś wizję. Test przeprowadza się za pomocą instrumentu, który bada, jak każde oko może widzieć, patrząc jednym okiem na raz. Oko, które nie jest badane, zakrywamy opaską, a przed badanym okiem musimy wykonać dokładną korektę soczewki, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Pacjent patrzy na słabo oświetlony obszar w kształcie misy (ryc. 15) i małe owalne światełka pojawiają się na krótko w różnych miejscach w polu widzenia. Najtrudniejsze dla pacjentów jest patrzenie na środek miski, reagując, gdy w bocznym polu widzenia pojawiają się światła. Pacjent naciska przycisk, aby wskazać, kiedy światła są widoczne, a instrument rejestruje, które nie były widoczne. Naszym naturalnym instynktem jest patrzenie, gdzie pojawia się docelowe światło. Ale to pokazałoby to, co widzisz bezpośrednio z przodu. Ponieważ jaskra wcześnie wpływa na widzenie środkowo-peryferyjne, potrzebujemy pacjentów, aby patrzyli na środkowy cel podczas testu, abyśmy mogli dowiedzieć się, jakie uszkodzenia mogły nastąpić w obszarze oddalonym od centrum.

Drugą trudną częścią testów w terenie jest to, jak słabo jest wiele świateł. Chcemy zobaczyć, jak dobrze dana osoba widzi, więc musimy pokazywać naprawdę słabe światła. Ponadto musimy przetestować 55 lub więcej lokalizacji, aby zmapować, jak dobrze widzisz ten obszar. Nie chodzi więc tylko o to, czy widzieliście jakieś stare światło, ale jak dobrze poradziliście sobie na skrajnych granicach swoich możliwości. Często mówię, że to jak podnoszenie ciężarów. Prawdopodobnie możesz podnieść 5 funtów, ale jeśli będę nadal dodawać ciężar, w pewnym momencie nie będziesz w stanie podnosić więcej, niezależnie od tego, czy to 25, 50 czy 250 funtów. Maszyna chce wiedzieć, co ledwo możesz podnieść . Dochodzi do punktu, w którym nie można go ruszyć, a następnie zabiera kilka funtów, aby można było to zrobić, a następnie dodaje go z powrotem, aż znowu nie można. Proces nazywa się znajdowaniem „progu”, strefa, w której przez połowę czasu widzisz światło, a przez połowę tęsknisz. Oczywiście pomyślisz, że test był trudny. Podobnie jak w przykładzie z podnoszeniem ciężarów, w którym kazałem ci grać na swoim limicie. W rzeczywistości , podczas testu w terenie maszyna będzie świecić przez 1/3 czasu, kiedy wie, że nie możesz go zobaczyć, więc wychodzisz z testu myśląc, że „nie udało się”. Ludzie często mówią mi, że są pewni, że ich uszkodzenie przez jaskrę pogorszyło się po wykonaniu testu terenowego. Najczęściej, gdy patrzę na ich test, jest to całkowicie normalne lub tak samo dobre, jak poprzednio. Myślą, że zawiedli, ponieważ nie widzieli wszystkich świateł, ale dokładnie tak powinien działać test.

Porozmawiaj z lekarzem o testach w terenie, a zwłaszcza zapytaj, jak dobrze wypadłeś w porównaniu z innymi wiek (tak to jest skalowane lub oceniane, jak „na krzywej”). Pierwszą rzeczą, którą lekarz chce wiedzieć, jest to, czy badanie każdego oka jest normalne, czy nie. Po pierwszym badaniu każdy test jest następnie porównywany z poprzednim aby sprawdzić, czy nastąpiło jakiekolwiek pogorszenie. Niestety, nie poprawia się, chociaż niektórzy ludzie poprawiają się nieco, po prostu wykonując test drugi lub trzeci raz – nazywany efektem uczenia się. Ogólnie rzecz biorąc, mamy nadzieję, że każdy pacjent pozostanie taki jak tak dobrze, jak na początku leczenia.

Po trzecie, 20 lat temu dowiedzieliśmy się, że testy terenowe, które trwają zbyt długo, po prostu dają słabe informacje o jaskrze pacjenta. Dlatego próbowaliśmy przyspieszyć w górę testu, zmniejszając go do około 5 minut na oko. Istnieją jeszcze szybsze wersje testu na t wąż z problemami z uwagą. Zwykłe miganie jest OK podczas testu terenowego. Jeśli okaże się, że potrzebujesz odpoczynku, po prostu przytrzymaj przycisk odpowiedzi, aby zatrzymać test, lub poproś technika o wstrzymanie testu.

Aby pomóc nam ocenić, jak wypadłeś podczas testu terenowego, kilka „sprawdź próby ”. Jedna z tych osób ocenia, czy podczas testu trzymałeś oko na centralnej tarczy. Technik może również zobaczyć twoje oko na monitorze telewizyjnym i może zachęcić cię do patrzenia tylko przed siebie. Kolejna kontrola sprawdza, czy odpowiadałeś, gdy docelowe światło nie było pokazywane. Każdy chce dobrze sobie poradzić w teście, ponieważ wskazywałoby to na najmniejsze obrażenia od jaskry. Nasze pragnienie „wygrania” czasami powoduje, że reagujemy przesadnie. Ponownie, personel techniczny lub lekarz zwróci na to uwagę podczas testu lub po jego zakończeniu i poprosi o „większą pewność”, że światło pojawiło się następnym razem. Przeprowadzono również inne, bardziej wyrafinowane kontrole.

Porównując Twoje odpowiedzi z odpowiedziami setek osób, które wykonały test, ale były normalne, maszyna wylicza prawdopodobieństwo, że każdy punkt jest normalny lub nie. Więc dla każdego punktu na całym polu wiemy, jak źle jest. W normalnych testach nie ma „czarnych” obszarów, czyli miejsc, w których widzenie nie jest normalne. Początkowe uszkodzenie jaskry jest postrzegane jako skupisko punktów tuż powyżej lub tuż poniżej poziomu. Jaskra najczęściej dotyka boków w kierunku nosa (na lewo od środka w prawym oku) .W miarę nasilania się choroby więcej obszarów w teście staje się czarne, a pole widzenia może się kurczyć, tak że tylko środek świata jest względnie normalny, wraz z oddzielną wyspą widoczną na zewnątrz od strony skroni (po prawej w prawym oku). O dziwo, nawet w tak mocno uszkodzonym miejscu, ludzie czasami nie zauważyli uszkodzeń i są zaskoczeni i niewiary, kiedy im je pokazujemy.

Z jakiegoś powodu jedno oko jest zwykle bardziej bolesne niż drugie w terenie (około dwa razy ciężej). Oczywiście pomaga to w utrzymaniu bardziej normalnego funkcjonowania, ponieważ jednym dobrym okiem możemy bez problemu wykonywać większość czynności życiowych. ilość pogorszenia w ciągu roku można ocenić na podstawie skali szkód w un nazywa się decybelami. Cała skala od normalnej do najgorszej obejmuje około 30 decybeli, a bez leczenia przeciętny człowiek traci od 0,5 do 1 decybeli rocznie po rozpoczęciu uszkodzenia. Dzięki leczeniu zmniejsza się to o ponad połowę, więc przez wiele lat ciągła utrata nie wystarczy, aby była zauważalna. Instrumenty mają teraz oprogramowanie, które pokazuje wykresy tego, jak twoje pola radzą sobie w czasie, a jeśli sytuacja pogarsza się szybciej niż oczekiwano, pozwala nam to wspólnie podjąć decyzję o zwiększeniu agresywności terapii.

To miałoby sens, gdyby włókna utracone w siatkówce i nerwie wzrokowym miały odpowiednią utratę funkcjonalną z powodu ich braku. Ze względu na optykę oka obrazy na siatkówce są w rzeczywistości odwrócone w porównaniu ze światem rzeczywistym, więc gdy obumierają włókna żyjące w górnej siatkówce i głowie nerwu, powoduje to utratę funkcji w dolnej części badania polowego . W idealnym świecie pacjent cierpiący na jaskrę miałby zatem odpowiednią utratę górnej krawędzi nerwu głowy i ubytki pola dolnego. Kiedy tak się dzieje, jak to często bywa, lekarz może być pewien, że wynik jest wiarygodny i powinien być traktowany jako dowód uszkodzenia jaskry. Jednak w wielu badaniach osoby, które przechodziły od podejrzanej jaskry do stwierdzonych uszkodzeń, zmieniły się w badaniu strukturalnym, ale nie w teście terenowym lub odwrotnie. Oba badania są zróżnicowane, co wyjaśnia, dlaczego może to być prawda. Dlatego lekarze powinni wykonywać oba rodzaje badań, strukturalne (ocena nerwu wzrokowego i włókien nerwowych) i funkcjonalne (badania pola widzenia), aby niczego nie przeoczyć. Ogólnie rzecz biorąc, najpierw następuje zmiana strukturalna, a następnie funkcjonalne (test terenowy).