Taniec duchów, jeden z dwóch odrębnych kultów w kompleksie ruchów religijnych z końca XIX wieku, który był próbą zrehabilitowania się Indian z zachodnich Stanów Zjednoczonych. kultury tradycyjne. Oba kulty powstały z północnych Paiute (Paviotso) proroków-marzycieli w zachodniej Nevadzie, którzy ogłosili rychły powrót umarłych (stąd „duch”), wypędzenie białych oraz przywrócenie indyjskich ziem, zapasów żywności i stylu życia Wierzono, że do tych celów przyśpieszają tańce i pieśni objawione prorokom podczas ich wizji w świecie duchów, a także ścisłe przestrzeganie kodeksu moralnego przypominającego naukę chrześcijańską i zakazującego wojny z Indianami lub białymi. tancerze wpadali w trans i otrzymywali nowe piosenki od zmarłych, których spotkali w wizjach lub zostali uzdrowieni przez rytuały Ghost Dance.
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, DC (plik cyfrowy no. cph 3a51166)
Pierwszy Taniec Duchów powstał w 1869 roku wokół marzyciela Wodziwoba (zm. Ok. 1872 ), aw latach 1871–73 rozprzestrzenił się na plemiona Kalifornii i Oregonu; wkrótce wymarł lub został przekształcony w inne kulty. Drugi pochodzi od Wovoki (ok. 1856–1932), którego ojciec, Tavibo, pomagał Wodziwobowi. Wovoka był pod wpływem prezbiterian, na których ranczo pracował, mormonów i Indian Shaker Church. Podczas zaćmienia słońca w styczniu 1889 r. Miał wizję umierania, rozmawiania z Bogiem w niebie i otrzymywania polecenia nauczania nowego tańca i przesłania milenijnego. Indianie z wielu plemion podróżowali, aby uczyć się od Wovoki, którego samookaleczone stygmaty na rękach i stopach zachęcały do wiary w niego jako nowego mesjasza, czyli Jezusa Chrystusa, przybył do Indian.
W ten sposób taniec duchów rozprzestrzenił się aż po rzekę Missouri, granicę Kanady, Sierra Nevada i północny Teksas. Na początku 1890 roku dotarł do Siuksów i zbiegł się w czasie z wybuchem epidemii Siuksów pod koniec 1890 roku, za który niesłusznie obwiniano kult. Kulminacją tej epidemii była masakra w Wounded Knee w Południowej Dakocie, gdzie „koszule duchów” nie chroniły noszących, zgodnie z obietnicą Wovoki.
Wraz ze zmianą warunków drugi taniec duchów stał się przestarzały, chociaż utrzymywał się w XX wieku w osłabionej formie wśród kilku plemion. Oba kulty pomogły przekształcić tradycyjny szamanizm (system wierzeń oparty na uzdrawiających i psychicznych mocach transformacji szamana lub uzdrowiciela) i przygotowały się do dalszej chrystianizacji i przystosowania się do białej kultury .