Prowadzenie badań klinicznych w zakresie leczenia raka w sposób spójny w wielu uczestniczących szpitalach, ośrodkach onkologicznych i klinikach wymaga stosowania standardowych kryteriów mierzenie wpływu choroby na codzienne możliwości pacjenta (znane lekarzom i badaczom jako stan sprawności pacjenta). Jednym z takich pomiarów jest skala stanu sprawności ECOG. Opisuje poziom funkcjonowania pacjenta pod względem jego zdolności do samodzielnego dbania o siebie, codziennej aktywności i sprawności fizycznej (chodzenie, praca itp.).
Naukowcy na całym świecie biorą pod uwagę stan sprawności ECOG podczas planowania próby zbadania nowej metody leczenia. Ta skala numeracji jest jednym ze sposobów określenia populacji pacjentów, którzy mają być badani w badaniu, tak aby można ją było jednolicie odtworzyć wśród lekarzy, którzy rekrutują pacjentów. To także sposób na śledzenie przez lekarzy zmian w poziomie funkcjonowania pacjenta w wyniku leczenia w trakcie badania.
Skala została opracowana przez Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG), obecnie część ECOG-ACRIN Cancer Research Group, opublikowana w 1982 r. Jest rozpowszechniana w domenie publicznej i dlatego jest dostępna do użytku publicznego. Jest on pokazany poniżej, zarówno w celu wykorzystania w przyszłości, jak i w celu pobudzenia dalszej standaryzacji wśród naukowców projektujących i oceniających badania kliniczne nad rakiem.
Stan sprawności ECOG
Opracowany przez Eastern Cooperative Oncology Group, dr. , Przewodniczący grupy. *
GRADE | STATUS WYDAJNOŚCI EKOG |
---|---|
0 | W pełni aktywny, zdolny do kontynuowania wszystkich działań przed chorobą bez ograniczeń |
1 | Ograniczona aktywność fizyczna, ale poruszająca się ambulatoryjnie i zdolna do wykonywania lekkich lub siedzących prac, np. Lekkich prac domowych, biurowych |
2 | Osoba poruszająca się w ruchu i zdolna do samodzielnej opieki, ale niezdolna do wykonywania jakichkolwiek czynności zawodowych; pobudzony i około 50% czasu czuwania |
3 | Możliwość jedynie ograniczonej samoopieki; przykuty do łóżka lub krzesła przez ponad 50% godzin bezsenności |
4 | Całkowicie niepełnosprawny; nie może troszczyć się o siebie; całkowicie przykuty do łóżka lub krzesła |
5 | Martwy |
Porównanie stanu sprawności ECOG ze stanem sprawności wg Karnofskyego
Status sprawności ECOG i stan sprawności Karnofskyego to dwie szeroko stosowane metody oceny stanu funkcjonalnego pacjenta. Obie skale od wielu lat są w domenie publicznej, jako sposoby klasyfikowania pacjentów według ich upośledzenia funkcjonalnego, porównywania skuteczności terapii i oceny rokowania pacjenta. Indeks Karnofskyego, od 100 do 0, został wprowadzony w podręczniku w 1949 r. * Kluczowe elementy skali ECOG po raz pierwszy pojawiły się w literaturze medycznej w 1960 r. **
Istnieje kilka sposobów odwzorowania tych dwóch waga. Poniższa tabela przedstawia jedno często używane porównanie.
STAN WYDAJNOŚCI ECOG | STATUS WYDAJNOŚCI KARNOFSKYEGO |
---|---|
0 – w pełni aktywny, zdolny do wykonywania wszystkich czynności przed chorobą bez ograniczeń | 100 – normalny, bez skarg; brak oznak choroby
90 – Potrafi prowadzić normalną aktywność; drobne oznaki lub objawy choroby |
1 – Ograniczona aktywność fizyczna, ale poruszająca się ambulatoryjnie i zdolna do wykonywania lekkich lub siedzących prac, np. latarnia morska praca, praca biurowa | 80 – Normalna aktywność z wysiłkiem, niektóre oznaki lub objawy choroby
70 – Troszczy się o siebie, ale nie jest w stanie wykonywać normalnej aktywności lub wykonywać aktywnej pracy |
2 – Ambulatoryjny i zdolny do samodzielnej opieki, ale niezdolny do wykonywania jakichkolwiek czynności zawodowych; około 50% czasu czuwania | 60 – Wymaga sporadycznej pomocy, ale jest w stanie zaspokoić większość osobistych potrzeb
50 – Wymaga znacznej pomocy i częstej opieki medycznej |
3 – Możliwość jedynie ograniczonej samoopieki; przykuty do łóżka lub krzesła przez ponad 50% godzin bezsenności | 40 – Niepełnosprawni; wymaga specjalnej opieki i pomocy
30 – Znacznie niepełnosprawny; wskazana jest hospitalizacja, chociaż śmierć nie jest bliska |
4 – Całkowicie niepełnosprawni; nie może troszczyć się o siebie; całkowicie przykuty do łóżka lub krzesła | 20 – Bardzo chory; konieczna hospitalizacja i aktywna opieka podtrzymująca
10 – Konanie |
5 – Zmarły | 0 – Zmarły |
* Karnofsky D, Burchenal J, The Clinical assessment of chemioterapeutics in cancer. W: MacLeod C, wyd. Ocena środków chemioterapeutycznych. Nowy Jork, Nowy Jork: Columbia University Press; 1949: 191–205.
** Zubrod C, et al.Ocena metod badania chemioterapii u ludzi: Porównawcze badanie terapeutyczne iperytu azotowego i tiofosforamidu. Journal of Chronic Diseases; 1960: 11: 7-33.