W zeszłym tygodniu otrzymałem wiadomość głosową od dżentelmena, który chciał się dowiedzieć, gdzie może znaleźć „drzewo sosny”. Jego ojciec wyemigrował z Libanu wiele lat temu i przypomniał sobie, jak jego tata zawsze wspominał jedzenie orzeszków piniowych w Starym Kraju. Od lat chciał zasadzić sosnę na pamiątkę swojego taty. Problem był za każdym razem, gdy jechał do żłobka i poprosił o sosnę, nikt nie wiedział, o czym on mówi.
Orzeszki pinii to nasiona szyszek, a orzeszki, które cenił ojciec pana, prawdopodobnie pochodziły z sosny zwyczajnej (Pinus pinea ) drzew (zdjęcie 1), które są orzeszkami pinii (pignole), ulubionymi do produkcji pesto (zdjęcie 2). W Stanach Zjednoczonych orzeszki piniowe, które są sprzedawane w handlu, zwykle pochodzą z sosny zwyczajnej (Pinus edulis), która występuje w Stany Zjednoczone. Niestety, żadne z tych drzew nie będzie rosło tutaj, na Górnym Środkowym Zachodzie.
Istnieje jednak wiele innych drzew sosnowych, z których wytwarzane są jadalne orzechy – głównym powodem, dla którego powszechnie używane są sosna kamienna i sosna pinion ponieważ produkują bardzo duże nasiona, dzięki czemu są stosunkowo łatwe w uprawie est. Około 20 gatunków sosny produkuje nasiona na tyle duże, że warto zbierać orzechy. Dwa gatunki sosny, które produkują jadalne orzechy i dobrze rosną w naszym regionie to sosna koreańska (Pinus koraiensis) i sosna zwyczajna (Pinus cembra) (Zdjęcia 3-4). Oba drzewa są doskonałymi drzewami krajobrazowymi i zostały uwzględnione w poradniku Michigan State University Extension dotyczącym zaleceń dotyczących alternatywnych drzew iglastych w stanie Michigan.
Zdjęcia 3-4. Sosna koreańska (po lewej) i pinia szwajcarska (po prawej). Zdjęcia: Bert Cregg, MSU
Jeśli chcesz spróbować swoich sił w uprawie własnych orzeszków piniowych, oto kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę.
Bądź cierpliwy. Sosny, podobnie jak większość drzew iglastych, mogą nie wytwarzać szyszek, dopóki nie osiągną 10 lub 15 lat. Sadzenie dużych pojemników lub drzew w kulkach i konopnych zamiast sadzonek może zapewnić dobry początek.
Posadź kilka drzew tego samego gatunku blisko siebie. Sosny nie są całkowicie samozapłodnione, ale drzewa „samozapylone” (szyszki są zapylane własnym pyłkiem) będą miały słabe zawiązanie nasion i wiele pustych nasion. Sosny są zapylane przez wiatr, więc należy zapewnić wystarczającą przestrzeń między drzewami, aby ruch powietrza mógł przenosić pył między drzewami.
Spodziewaj się cykli koniunktury. Produkcja stożków w drzewach iglastych jest złożona i kontrolowana przez pogodę, a także wewnętrzne cykle łożyskowania naprzemiennego. Kierownicy sadów leśnych często próbują wywołać stres u sosen, aby zmusić je do produkcji szyszek nasiennych.
Dr. Praca Cregga jest częściowo finansowana przez AgBioResearch MSU.