Po tych sukcesach ogłosili niepodległość Irlandii, która od wieków znajdowała się pod represyjnym kciukiem Wielkiej Brytanii, a następnego ranka przejęli kontrolę nad większością miasto. Jednak później tego samego dnia władze brytyjskie rozpoczęły kontrofensywę i 29 kwietnia powstanie zostało stłumione. Niemniej jednak rebelia wielkanocna jest uważana za znaczący znacznik na drodze do ustanowienia niezależnej republiki irlandzkiej.
Po powstaniu Pearse i 14 innych przywódców nacjonalistycznych zostało straconych za swój udział i przez wielu trzymanych za męczenników Irlandia. Większość Irlandczyków nie kochała Brytyjczyków, którzy w XVIII wieku wprowadzili serię surowych antykatolickich restrykcji, praw karnych, a następnie pozwolili 1,5 miliona Irlandczyków umrzeć z głodu podczas głodu ziemniaczanego w latach 1845-1852. Zbrojny protest trwał po buncie wielkanocnym, aw 1921 r. 26 z 32 hrabstw Irlandii uzyskało niepodległość, ogłaszając Wolne Państwo Irlandzkie. Wolne Państwo stało się niezależną republiką w 1949 roku. Jednak sześć północno-wschodnich hrabstw Szmaragdowej Wyspy pozostało częścią Wielkiej Brytanii, co skłoniło niektórych nacjonalistów do zreorganizowania się w Irlandzką Armię Republikańską (IRA), aby kontynuować walkę o pełną irlandzką niepodległość. / p>
Pod koniec lat 60., częściowo pod wpływem amerykańskiego ruchu na rzecz praw obywatelskich, katolicy w Irlandii Północnej, od dawna dyskryminowani przez brytyjską politykę faworyzującą irlandzkich protestantów, opowiadali się za sprawiedliwością. Między katolikami i protestantami w regionie wybuchły niepokoje społeczne, a przemoc nasiliła się, gdy prokatolicka IRA walczyła z wojskami brytyjskimi. Ciągła seria zamachów terrorystycznych i ataków spowodowała przeciągający się konflikt, który stał się znany jako „The Troubles”. Rozmowy pokojowe odbywały się ostatecznie od połowy do końca lat 90., ale trwałe zakończenie przemocy pozostawało nieuchwytne W końcu, w lipcu 2005 r. IRA ogłosiła, że jej członkowie zrezygnują z całej broni i będą dążyć do celów grupy wyłącznie pokojowymi środkami. Jesienią 2006 roku Niezależna Komisja Monitorująca poinformowała, że kampania wojskowa IRA, mająca na celu zakończenie rządów brytyjskich, dobiegła końca.