Problem pojawia się, gdy serce nie może się odpowiednio rozluźnić.
Relaks jest tak samo ważny dla twojego serca, jak dla reszty z ciebie. Jeśli z jakiegoś powodu serce ma problemy z rozluźnieniem między uderzeniami, nie może się całkowicie wypełnić. Mniejsza ilość krwi pompowana przy każdym skurczu stanowi podstawę dla rodzaju niewydolności serca, który ma wiele nazw: rozkurczowa niewydolność serca, niewydolność serca z prawidłową frakcją wyrzutową, niewydolność serca z zachowaną funkcją skurczową i inne.
Rozkurczowe Niewydolność serca nie jest tak naprawdę nowa. Po prostu lekarze mają teraz narzędzia, które pozwalają im zobaczyć, w jaki sposób ta forma niewydolności serca różni się od „zwykłej” (skurczowej) niewydolności serca. Co najmniej połowa osób, u których każdego roku rozwija się niewydolność serca, ma rozkurczową niewydolność serca. Oba typy niewydolności serca skutkują tym samym – serce ma problemy z zaopatrzeniem narządów i tkanek organizmu w potrzebną im bogatą w tlen krew.
Kluczowe kwestie
- Rozkurczowa niewydolność serca, w której lewa komora sztywnieje i powiększa się, różni się od skurczowej niewydolności serca, w której lewa komora staje się słaba i zwiotczała.
- Frakcja wyrzutowa, kluczowa miara zdolność serca do pompowania krwi, jest normalna w rozkurczowej niewydolności serca i niska w skurczowej niewydolności serca.
- Ponieważ naukowcy poszukują najlepszych metod leczenia rozkurczowej niewydolności serca, kontrolowanie ciśnienia krwi i płynów w organizmie to kluczowe strategie; pomocne mogą być leki chroniące serce.
Usztywnienie i zwiększenie masy
Każde uderzenie serca ma dwie odrębne fazy. Podczas skurczu (SIS-tuh-lee) włókna mięśnia sercowego kurczą się zgodnie. To sprawia, że serce lekko się skręca i zamyka w sobie, wypychając krew do płuc i ciała. Podczas rozkurczu (die-AS-tuh-lee) włókna mięśniowe rozluźniają się i rozciągają. Dzięki temu cztery komory rozszerzają się i wypełniają krwią, gdy serce rozwija się, tworząc zasysanie, które pomaga wciągnąć krew do komór.
Starzenie się powoduje, że mięśnie serca zostają wyładowane. Wysokie ciśnienie krwi, zatkane cholesterolem tętnice wieńcowe, wadliwa zastawka serca, cukrzyca i inne problemy mogą również usztywniać mięsień sercowy i zwiększać masę mięśnia w lewej komorze.
Rozkurczowa niewydolność serca wygląda i czuje się tak, jak skurczowa niewydolność serca. Jego cechą charakterystyczną jest duszność podczas wysiłku lub w pozycji leżącej; obrzęk nóg, kostek lub brzucha; niewyjaśnione zmęczenie; lub wypukła żyła szyjna. Głównym sposobem odróżnienia jednego typu od drugiego jest badanie echokardiograficzne. Może pokazać rozmiar i kształt lewej komory oraz ocenić, jak działa. Może również określać frakcję wyrzutową – procent krwi w wypełnionej lewej komorze, która jest wypompowywana podczas skurczu.
Niska frakcja wyrzutowa (poniżej 40%) z objawami zwykle oznacza, że główną przyczyną jest skurczowa niewydolność serca problem. Normalna frakcja wyrzutowa z objawami równa się rozkurczowej niewydolności serca.
Kiedy serce nie może się rozluźnić
Otwarta przestrzeń wewnątrz komór może być ograniczona przez mięsień sercowy, który „gromadzi się” z powodu przepracowania lub z innych przyczyn lub który usztywnia się i traci elastyczność.
Co robić
Duży problem z rozkurczową niewydolnością serca polega na tym, że lekarze wciąż nie znają najlepszego sposobu jej leczenia. Udowodniono, że terapie przy skurczowej niewydolności serca (charakteryzującej się cienką, zwiotczałą lewą komorą) niekoniecznie działają w przypadku rozkurczowej niewydolności serca (charakteryzującej się grubą, sztywną lewą komorą). Jedno z dużych badań sugeruje stosowanie diuretyków oszczędzających potas, takich jak spironolakton ( Aldactone) może być szczególnie pomocny u niektórych osób. Trwają wyniki innych badań klinicznych badających możliwe sposoby leczenia rozkurczowej niewydolności serca, ale solidne wyniki są nadal daleko.
W międzyczasie American Heart Association i American College of Cardiology zaleca kontrolowanie:
- skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi
- obrzęku nóg i przekrwienia płuc za pomocą diuretyków („pigułek wodnych”)
- jak komory serca szybko biją u osób z migotaniem przedsionków.
Leczenie sugerowane przez grupy zajmujące się sercem może obejmować angioplastykę lub operację bajpasów, gdy przepływ krwi przez zatkane cholesterolem tętnice wieńcowe utrudnia czynność serca, a stosowanie diuretyki, inhibitory ACE, beta-blokery lub blokery kanału wapniowego w celu złagodzenia objawów. Pomocne może być również obserwowanie spożycia soli i płynów, a także regularne ćwiczenia.
Zastrzeżenie:
Jako usługa dla naszych czytelników, Harvard Health Publishing zapewnia dostęp do naszej biblioteki zarchiwizowanych treści. Zwróć uwagę na datę ostatniej recenzji lub aktualizacji wszystkich artykułów. Żadna zawartość tej witryny, niezależnie od daty, nie powinna być nigdy wykorzystywana jako substytut bezpośredniej porady medycznej od lekarza lub innego wykwalifikowanego klinicysty.