Ze względu na gospodarcze i geograficzne powiązania Lesotho z Republiką Południowej Afryki, niektórzy aktywiści w Lesotho wezwali kraj do zaakceptowania aneksji. Lesotho (wówczas Basutoland) zostało przyłączone do Przylądka Kolonia w 1871 r., Ale została ponownie rozdzielona (jako kolonia koronna) w 1884 r.
Wraz z dekolonizacją Bechuanaland i Basutoland uzyskały niepodległość w 1966 r. I stały się znane jako Republika Botswany (stolica: Gaborone); oraz Królestwo Lesotho (stolica: Maseru), a następnie w 1968 r. Suazi, obecnie znany jako Eswatini. Republika Południowej Afryki miała nadzieję na przejęcie kontroli nad tymi trzema państwami, ale rząd brytyjski zobowiązał się do poszanowania interesów czarnych mieszkańców Afryki, co nie byłoby utrzymywane przez przekazanie ich apartheidowi w RPA.
W 2010 roku związkowiec Vuyani Tyhali wystosował petycję popierającą aneksję, mówiąc: „Mamy 30 000 podpisów. Lesotho jest nie tylko śródlądowe, ale także południowoafrykańskie. Byliśmy rezerwą siły roboczej dla apartheidu w RPA. Nie ma powodu, dla którego mielibyśmy już istnieć jako naród z własną walutą i armią. ”Ntate Manyanye, dyrektor organizacji charytatywnej, przytoczył epidemię AIDS jako powód, dla którego Lesotho nie może dłużej przetrwać jako niezależne państwo:„ Lesotho walczy do przetrwania. Mamy około 1,9 miliona mieszkańców, ale wśród nas może być nawet 400 000 sierot chorych na AIDS. Średnia długość życia spadła do 34 lat. Jesteśmy zdesperowani ”.