Getty Image
Podobnie jak większość ludzi wielkie plany na lato 2020 r., okres, który miał duży potencjał, aby być dobrym czasem, ale ostatecznie okazał się być dokładnym przeciwieństwem tego. Jednym z powodów, dla których nie mogłem się doczekać cieplejszych miesięcy tego roku, było pojawienie się wielu zespołów, które miały wyruszyć w trasę – w tym Foo Fighters, które miały uczcić 25. rocznicę wydania tytułowego debiutanckiego albumu Davea Grohla. powrócić do muzyki po śmierci Kurta Cobaina.
Zespół planował jeździć furgonetką z miejsca na miejsce, aby ponownie przeżyć wspomnienia i ostatecznie zorganizować dla siebie wielką, starą imprezę w Waszyngtonie, aby upamiętnić tę dwójkę – i pół dekady spędzili na tworzeniu niezwykle spójnej muzyki rockowej. Jednak podobnie jak w przypadku nagłego zakończenia The Summer of George na Seinfeld, tak samo stało się z The Summer of Foo dzięki pandemii, która rzuciła muzykę na żywo w poważną pętlę.
W rezultacie jestem zmuszeni do świętowania jednego z najlepszych amerykańskich zespołów rockowych, który osiągnął wspaniały kamień milowy w wirtualny sposób i robię to poprzez ranking ich 25 najlepszych piosenek. Podobnie jak w przypadku wszystkich takich list, jest to dość subiektywne, ponieważ granica między „najlepszym” a „ulubionym” łatwo się zaciera – chociaż myślę, że wszyscy możemy się zgodzić, że „Everlong” prawdopodobnie będzie numerem jeden.
A może? Jest tylko jeden sposób, aby się tego dowiedzieć.
Podczas poszukiwań odkryłem 2014 Album Foo Fighters Sonic Highway nie wzbudził zbytniej miłości. Właściwie prawie nie dostał żadnej miłości, co jest naprawdę cholernym wstydem. Sonic Highway to solidna płyta. Jasne, nie jest świetna od początku do końca i nie będzie. t rozbić moją pierwszą piątkę, gdybym musiał uszeregować całą ich dyskografię, ale przynajmniej połowa z ośmiu utworów to zwycięzcy – w tym „In The Clear”.
Na wypadek gdybyś zapomniał, Sonic Highways zostało nagrane w ośmiu różnych miasta, a każdy przystanek jest kręcony w ramach limitowanej serii HBO o tej samej nazwie. „In The Clear” zostało wykonane w Nowym Orleanie i zawiera legendarny zespół jazzowy Preservation Hall, który pomógł refrenowi osiągnąć poziom, którego inne refreny Foo też nie osiągają.
Wskazówka dla profesjonalistów: to świetna piosenka do słuchania do podczas jazdy.
„Te dni” (2011)
Czy ta piosenka powinna być wyższa? Może.
Dlaczego tak nie jest? Cóż, to fajna piosenka i świetna piosenka Foo Fighters, ale myślę, że mają 23 lepsze. Gdyby to była lista, powiedzmy, najlepszych piosenek Foo Fighters do usłyszenia na koncercie, ten utwór byłby dużo, dużo wyższy, ale tak nie jest, więc tak nie jest.
T-23. „Alone + Easy Target” (1995) i „February Stars” (1997)
Hej! Krawat?! Tak, i nie jedyny. Wiem, że technicznie obiecałem umieścić tutaj 25 piosenek, ale zdałem sobie sprawę, że składając to razem, nie zamierzam tego wyciąć. Myślałem o umieszczeniu „February Stars” na 24. miejscu, ale nie lubiłem pomijać listy „In The Clear”, więc stworzenie remisu dla nr 23 wydawało się najlepszym rozwiązaniem.
Jak w przypadku piosenek „Alone + Easy Target” jest zapomnianym klejnotem z pierwszego albumu zespołu i jest piękno w tym, jak brudny, surowy, szorstki i po prostu całkowicie grunge brzmi. Możesz usłyszeć wpływ Nirvany, ale także podpowiedź co Grohl chciał zrobić ze swoją własną muzyką.
„February Stars” jest również przeoczonym złotym samorodkiem w katalogu Foo Fighters. Znajdujący się głęboko w niesamowitym drugim albumie zespołu, The Colour And The Shape, można wybaczyć, że pozwoliłeś, aby upływ czasu pozwolił tej łagodnej melodii zniknąć z radaru. Jest to jednak piękna piosenka i chociaż może nie być taką, o której od razu się pomyśli, myśląc o Foo Fighters, prawdopodobnie powinna być – zwłaszcza gdy myślimy o nich jako o wielkim amerykańskim zespole rockowym, ponieważ jest to wspaniały amerykański rock ballada.
„No Way Back” (2005)
Foo Fighters zakończyli swoją pierwszą dekadę In Your Honor, rockowa eksplozja składająca się z 20 utworów, w której znalazły się jedne z najbardziej znanych i zapadających w pamięć utworów zespołu – jednym z nich jest „No Way Back”, pełen energii, nieskrępowany rock.
„No Way Back ”To także świetny most łączący dziesięciolecia dla zespołu. Pokazuje, że nie stracili ani kroku, ale też nie zamierzali w ogóle zwalniać w nadchodzących latach.
„ Spacer ”(2011 )
W ciągu swojej 25-letniej kariery Dave Grohl and Co. przyjęli cichy, głośny styl pisania piosenek, który był kamień węgielny ruchu grunge i napełnił go mocą rocka areny.To prawie tak, jakby zespół pisał te piosenki, wiedząc, jak dobrze będą one przekładać się na duży pokój pełen fanów.
Nie wiem, czy tak jest, ale czuję, że dokładnie to mieli na uwadze, kiedy tworzą piosenki takie jak „Walk”. Jeśli rzeczywiście postanowili osiągnąć ten cel, składając to wszystko, to absolutnie go osiągnęli, ponieważ ten utwór jest rodzajem melodii, o której marzą fani rocka.
T-20. ” Make It Right ”(2017) i„ Congregation ”(2014)
Wiem, wiem. Kolejny remis. Słuchaj, nie muszę się więcej tłumaczyć. Wszystko, co trzeba powiedzieć, to to, że oba te utwory są rockowe i równie zasługują na zajęcie 20. miejsca.
Czy słyszałeś kiedyś „Make It Right”? Pochodzi z albumu zespołu Concrete And Gold z 2017 roku – na którym znalazły się dwa solidne single w „Sky Is A Neighborhood” i „Run” – ale żaden z nich nie może powstrzymać magii rockowego radia lat 70., czyli „Make It Right”.
Ta piosenka brzmi tak cholernie brudno i cholernie oblewie. Sprawia, że chcę pić gówniane piwo i grać w bilard w miejscu, w którym prawdopodobnie wdałbym się w bójkę po tym, jak nie mogłem oprzeć się pokusie aby wyciągnąć rutynę taneczną w stylu Palm Springs.
Wiem, że tego rodzaju małpi biznes jest źle widziany w takich lokalach alkoholowych, ale cholera, czy byłoby warto.
„Congregation” to kolejny utwór z Sonic Highways, ten nagrany w Nashville i zawierający Zac Brown na wokalu i gitarze. To nie jest piosenka country (co jest dobre), ale wygląda trochę jak piosenka. Trochę trudno jest dokładnie określić, dlaczego; po prostu działa – a także obiektywnie rządzi.
To ostatni remis. Obiecuję.
„Ill Stick Around” (1995)
To dość szalone, że Dave Grohl— facet sprowadzony do gry na perkusji dla Nirvany tuż przed nagraniem Nevermind, który później był znany przede wszystkim ze swoich umiejętności uderzania głową i uderzania w talerze – nie tylko wystąpiłby na czele własnego zespołu po śmierci Cobaina, ale też zespół to zrobił 25 lat później. Udane drugie akty są rzadkością w tym naszym życiu, więc jego jest trochę odstający i imponujący.
Czy on mówi o Cobainie, kiedy krzyczy „Ja nie jesteś ci nic winien ”w refrenie? Nie ma mowy. Łatwo jednak założyć, że tak jest i nie potrafię sobie nawet wyobrazić gównianego tornada, które wybuchłoby, gdyby media społecznościowe istniały, gdy wyszły dziś Foo Fighters. Fuj. Co za koszmar.
„Long Road To Ruin” (2007)
Któregoś dnia Mam zamiar napisać kolejny artykuł taki, który skupia się na najlepszych piosenkach Foo Fighters do słuchania podczas jazdy. Poniżej „Pomaluj moją przednią werandę” i „Wreszcie zajmij się szopami na moim podwórku” na mojej liście priorytetów, ale na pewno się zdarzy, gdy je odhaczę.
„Long Road To Ruin” prawdopodobnie znajdowałby się znacznie wyżej na tej liście, ale w tym przypadku 18 wydaje się właściwe.
„Święta Cecilia ”(2015)
Około rok po przygodzie z Sonic Highways zespół wydał Saint Cecilia. To tylko pięć piosenek, ale tych pięć piosenki są rockowym odpowiednikiem tego, co dzieciaki w dzisiejszych czasach nazywają „bangerami”. Trudno znaleźć trudną łatkę, a gdyby ta lista została rozszerzona o kilka piosenek więcej, niż już było dzięki powiązaniom, „Sean” i „Savior Breath” z EP byłyby strzałem w dziesiątkę.
Jednak to tytułowy utwór ostatecznie zdobywa uznanie.
„DOA” (2005)
The Foo Fighters mają tak wiele naprawdę, naprawdę dobrych piosenek, które otwierają się jedynie głosem Davea Grohla i odrobiną gitary. Jak… tak wiele i wszystkie są tak dobre, że w żadnym momencie nie czuje się zmęczony ani zagrany. po prostu czuję się jak, no cóż, Foo Fighters.
Chciałbym w tym przypadku dać się perkusiście Taylorowi Hawkinsowi, ponieważ piorunująca praca tomów, którą wykonuje przez cały ten utwór, jest tak cudownie ciężka. ale na tym się nie kończy, ponieważ mój koleś w trakcie refrenu zabrał się do zabawnej pracy na hi-hacie. „DOA” to po prostu zabójcza wizytówka tego, jak świetnym jest perkusistą od początku do końca.
Dobra robota, Taylor. Tak trzymaj.
„Learn to Fly” (1999)
W rankingu takim jak ten nadejdzie czas, gdy ilość światła dziennego między piosenkami zacznie się zmniejszać. Osiągnęliśmy ten punkt z tymi rankingami kilka wpisów temu, dzięki czemu klasyka taka jak „Learn to Fly” znajduje się na 15.
To jest hymn, który Foo Fighters zostanie zapamiętany na długo po ich odejściu, ale to nie wystarczy, aby zająć wyższe miejsce na liście. To dobra piosenka, ale jesteśmy na terytorium Wielkiej Piosenki, moi przyjaciele, i bycie hymnem niekoniecznie oznacza, że zasługuje na tę wytwórnię.
Patrzę na ciebie, „Eye of the Tiger .”
„ Resolve ”(2005)
Kiedy wydałeś kilkanaście albumów w ciągu 25 lat, ludzie zaczynają po prostu opierać się na hitach, a mniej znane utwory stają się zarezerwowane głównie dla hardkorowych głów.
Zapomniałem o „Resolve”, dopóki nie zagłębiłem się w te rankingi, ale w ciągu zaledwie kilku krótkich sekund od razu przypomniał sobie, jak radosna jest ta piosenka. Jest to szczególnie zabawne ze względu na to, jak dobrze funkcjonuje w ramach tego, co składa się na świetną piosenkę Foo. Zaczyna się od łagodniejszej strony (chociaż w przeciwieństwie do innych piosenek tego rodzaju, od skoku bierze w nim udział cały zespół), a potem pojawia się łagodna atmosfera, która przechodzi przez pierwszą zwrotkę, aż wszystko po prostu eksploduje, gdy zespół dotrze do refrenu. Stamtąd wszystkie systemy znikają.
Niektórzy ludzie mogą podważyć ten szkielet, ale to właśnie pomogło uczynić Foo Fighters tak konsekwentnie dobrymi przez wszystkie te lata. Niektóre zespoły zachowują świeżość, eksperymentując i mieszając różne rzeczy, ale utrzymują to przy życiu, zmierzając prosto do tego, co robią najlepiej i doskonaląc to.
„Breakout” (1999)
To jest jeden z tych utworów Foo Fighters z napisem „NIE WYKRACAMY WOKÓŁ”. Buduje i buduje i buduje, i chociaż uspokaja się na chwilę tu i tam, ani razu nie traci pędu do przodu. To po prostu trwa i trwa, człowieku.
Poza tym krzyki, które Grohl wyzwala kilka tyknięć po dwuminutowym znaku, są tym rodzajem, który ma zdolność sięgania głęboko w wnętrza fanów siedzących na siedzeniach najdalej od sceny i rozdzieraj je z lekkomyślnym porzuceniem.
Wiele najlepszych piosenek Foo działa z różnymi prędkościami i dociera do ciebie z różnych perspektyw, ale nie „Breakout”. Od początku do końca jest niesamowity i właśnie dlatego jest taki wspaniały.
„Coś z niczego” (2014)
Otwierający utwór Sonic Highways został nagrany w Chicago i podczas gdy inne utwory na albumie można uznać za bardziej „zabawne”, „Something from Nothing” to po prostu piekielnie rockowa piosenka. Jest w tym trochę funku z lat 70. i myślę, że pomaga to zrobić trochę miejsca między tym a wszystkim innym na albumie.
Ponownie, nie rozumiem, dlaczego Sonic Highways nie został lepiej przyjęty . A może tak było? Może poszedłem na niewłaściwe strony i przeczytałem niewłaściwe listy podczas zbierania informacji. Zdarza się. Wszyscy czasami skręcamy w lewo, kiedy powinniśmy iść w prawo. Być może jest cała masa rankingów, artykułów i retrospektyw związanych z Foo, które nie robią nic poza pochwałami albumu. Byłoby miło. Zasługuje na pochwałę. To był ambitny projekt, który zrealizowali podczas kręcenia, a efektem końcowym był solidny jak skała album z ośmioma zabójczymi melodiami.
Przestań tak powstrzymywać internet. To nie jest dobry wygląd.
„All My Life” (2002)
Uwielbiam grę na gitarze podczas tych pierwszych trzydziestu sekund wydaje się, że za rogiem czai się zagrażająca zagłada lub szkicowe niebezpieczeństwo. To prawie złośliwe. Warto mieć go na oku, jeśli kręci się wokół Twojego sklepu, bo może coś przeciągnąć, jeśli jesteś nie uważać.
Musiałbym pomyśleć, że jeden-dwa uderzenia „All My Life” i „Breakout” na żywo byłyby kulą niszczącą. Zespół ma tendencję do używania „All My Life” jako otwierają show, ale niestety nie grają już tak dużo „Breakout” (chociaż, żeby być uczciwym, nikt tak naprawdę nie gra już niczego na żywo).
Hej, Foo Fighters: a kiedy całe to szaleństwo się skończyło i znowu zaczynasz grać koncerty, grasz „All My Life”, a zaraz potem „Breakout”? Brzmi dobrze? Myślę, że tak.
„Monkey Wrench” (1997)
Foo Fighters był technicznie pierwszym albumem zespołu, ale wygląda na to, że Wszyscy w pewnym sensie się zgadzają The Color And The Shape to tak naprawdę ich pierwszy album, ponieważ to debiutanckie wydawnictwo było głównie dziełem Grohla, podczas gdy kontynuacja była raczej projektem grupowym.
To samo dotyczy piosenek z The Colour I kształt. „Doll” zaczyna, ale album naprawdę się kręci, gdy zaraz potem pojawia się „Monkey Wrench”. Myślę, że rozumiem, dlaczego najpierw wybrali „Doll”, ponieważ czasami fajnie jest zacząć coś od łagodnej wskazówki, zanim naprawdę wejdą. To trochę tak, jakby zdobyli zaufanie ludzi, przychodząc cicho i skromnie, jakby chcieli powiedz: „Nie martw się, jesteśmy dość skromni i zdecydowanie nie możemy sprawiać żadnych problemów. Nie ma tu nic do oglądania. Po prostu niektórzy faceci są super wyluzowani. ”
Potem„ Monkey Wrench ”przebija się przez ścianę jak cholerny Kool-Aid i żart jest na was, frajerzy! Sprawy wkrótce zwariują.
„Rope” (2011)
„Lina” jest odrobinę zbyt stonowana, aby można ją było uznać za „orzechy”. Zbliża się, ale nigdy do końca. „Rope” to coś w rodzaju Smart Hulka z Endgame; to oczywiście Hulk, ale nieco bardziej wyrafinowany Hulk.Nadal może wyrządzać szkody, ale to po prostu inny rodzaj uszkodzeń niż te, do których jesteś przyzwyczajony.
Tak czy inaczej, gitary na początku są słodkie. Obie wersje Hulka by się z tym zgodziły. Thor też. Nawet Ant-Man. Stawiam również na Iron Mana. Właściwie myślę, że wszyscy Avengersby się z tym pogodzili.
„The Pretender” (2007)
„The Pretender” to kolejna z tych melodii Foo Fighters, która będzie żyła znacznie dłużej niż ich wspólny czas. Cholera, to już jest grane w stacjach radiowych z klasycznym rockiem!
Muszę przyznać, że nie jestem pewien, jak się czuję, nazywając coś, co zostało wydane w 2007 roku, „klasycznym rockiem”. Miałem już dość problemów z pogodzeniem się z wczesnymi piosenkami Pearl Jam, które były nadawane przez tę wytwórnię, więc to tylko skręt noża, którego naprawdę nie potrzebowałem.
Pozostań młodzi, przyjaciele. do bani.
„Koła” (2009)
Uwielbiam „Koła”. Uwielbiam wszystko.
Uwielbiam to, że czuję się jak muzyka rockowa, której nikt już nie tworzy. Uwielbiam to, że brzmi tak znajomo i jednocześnie tak unikalnie dla Foo Fighters. Uwielbiam to, że chcę śpiewać razem z refrenem za każdym razem, gdy uderza (i dziewięć razy na dziesięć).
Uwielbiam to, że chcę jechać naprawdę szybko pustą autostradą, przekraczając kraj z opuszczonymi oknami w poszukiwaniu czegoś, co wiem, jest nieosiągalne, ale to nie ma znaczenia, ponieważ podróż jest w końcu prawdziwą nagrodą. Chcę tylko, aby wiatr wokół mnie z jedną ręką na kierownicy, a drugą owiniętą w drzwi, pozwalając powietrzu rozchodzić się w jakikolwiek sposób, który wydaje się odpowiedni.
Chciałbym też wypić tak wiele piw z przyjaciółmi, słuchając tej piosenki, ale jestem też całkowicie w porządku, gdybym wysadzał to podczas koszenia trawnik. „Wheels” to świetna rockowa piosenka i może powinna być wyższa, ale reszta jest trudna do przebicia.
„This Is a Call” (1995)
„ Wheels ”jest tam, gdzie jest, ponieważ pomimo tego, że jest to świetny rockowy utwór, Foo Fighters ma sześć lepszych – zaczynając od„ This Is a Call ”.
„This Is a Call” pochodzi z ich debiutanckiego albumu, ale obiecuję, że nostalgia nie jest powodem, dla którego jest tak wysoko. Czy to pomaga? Tak, ale to nie przesądza umowy. Tym, co przypieczętowuje transakcję, jest młodzieńcza energia i lekkomyślność. Gitary są ostre jak brzytwa, a bębny są szalenie dzikie w najlepszy możliwy sposób, ale jednocześnie wokale są tak melodyjne i poważne i doskonale kontrastują z instrumentacją.
Jeśli nie Nie podkręcaj tego gówna do końca, kiedy w utworze zostało około trzydziestu sekund, to nie możemy być przyjaciółmi. Po prostu nie możemy. Przepraszam, ale ja też nie. Takie jest życie.
„Best of You” (2005)
Ja, za każdym razem, gdy słyszę tę piosenkę:
Bez żartów. Każdy. Pojedynczy. Czas.
„My Hero” (1997)
„My Hero” po prostu sprawia, że chcę oglądać Varsity Blues. Słuchaj, to świetna piosenka. Świetnie. Jest masywna, ciężka i porusza się po dzikich równinach Ameryki jak ciężarówka Mac napędzana przez Buda Heavy i hot dogi, ale kiedy to słyszę, przychodzi mi do głowy tylko jedna rzecz.
Nadal nie mogę uwierzyć, że spiker przypisuje Tweederowi większość zasługi w tym miejscu. Naprawdę zrobił brudny Billy Bob.
„Bridge Burning” (2011)
Dosłownie musiałem rzucić monetą, aby zdecydować, czy „Spalenie mostu” czy „Mój bohater” zasłużyły na brąz. To był tylko ten łeb w łeb w dół.
„Bridge Burning” jest zdecydowanie najmniej znanym utworem Foo Fighters w pierwszej piątce, ale z pewnością nie jest to wina utworu. To jeden z tych szalonych, kopnij-drzwi-salonu-jak-kowboje-zwykli-robić piosenki Foo Fighters. Bicie też bije jak moje serce, gdy moja żona mówi mi, że robi rybne tacos na obiad. To po prostu sprawia, że czujesz się żywy.
Jestem wielkim fanem gitarowego riffu, który również pojawia się tuż przed zwrotką; ten, który zmierza w jednym kierunku, a potem nagle zatrzymuje się, aby zobaczyć, co pęka w drugim To jakby podsumowanie tak dużej części muzyki zespołu, że wiele z tego, co robią, nie jest super oryginalnych, ale dzięki takim drobnym zwrotom akcji robią to po swojemu.
„Times Like These ”(2002)
To po prostu klasyka.
„ Times Like These ” przeżyje nas wszystkich, przyjaciele. Będzie w programach i filmach, które oglądają nasze dzieci może nawet te, które oglądają ich dzieci. Częścią tego, co sprawia, że jestem tak pewny, że ta piosenka będzie żyła w nieskończoność, jest to, że została wydana w 2002 roku, ale 18 lat później wciąż wydaje się świeża.
Jeśli chcesz zakwestionować dziedzictwo Foo Fighters, musisz to zrobić, ignorując tę piosenkę i po prostu nie sądzę, że możesz – a zdecydowanie nie możesz, jeśli chodzi o piosenka, o której wszyscy wiedzieliśmy, zajmie pierwsze miejsce.
„Everlong” (1997)
OCZYWIŚCIE TO BYŁA NUMER JEDEN!
Stary, to jest „Everlong”. To jedna z najlepszych piosenek rockowych napisanych w ciągu ostatnich 25 lat. Wiem to, wiesz, do diabła, ludzie, którzy nawet nie wiedzą nic o muzyce, w jakiś sposób to wiedzą.
To zawsze miało być „Wieczne” i prawdopodobnie zawsze będzie. Jeśli nie, to my w przyszłości czeka Cię niesamowita uczta.