Prawo do prywatności odnosi się do koncepcji, że czyjeś dane osobowe są chronione przed kontrolą publiczną. Sędzia USA Louis Brandeis nazwał to „prawem do pozostania w spokoju”. Chociaż nie zostało to wyraźnie określone w Konstytucji Stanów Zjednoczonych, niektóre poprawki zapewniają pewne zabezpieczenia.
Prawo do prywatności jest najczęściej chronione przepisami Na przykład ustawa o przenoszeniu informacji zdrowotnych i odpowiedzialności (HIPAA) chroni informacje zdrowotne danej osoby, a Federalna Komisja Handlu (FTC) egzekwuje prawo do prywatności w różnych politykach prywatności i oświadczeniach o ochronie prywatności.
Prawo do prywatności często musi być zrównoważone z ważnymi interesami państwa, w tym z promowaniem bezpieczeństwa publicznego i poprawą jakości życia. Przykładami takich przepisów są przepisy dotyczące pasów bezpieczeństwa i kasków motocyklowych. I chociaż wielu Amerykanów jest całkiem świadomi, że rząd zbiera dane osobowe rmacji, większość twierdzi, że nadzór rządowy jest akceptowalny.
Prawa konstytucyjne
Prawo do prywatności często oznacza prawo do autonomia, czyli prawo do wyboru, czy brać udział w określonych działaniach lub mieć określone doświadczenia. Przy określaniu prawa do osobistej autonomii zastosowano kilka poprawek do Konstytucji Stanów Zjednoczonych z różnym skutkiem:
- Pierwsza poprawka chroni prywatność przekonań
- Trzecia poprawka chroni prywatność domu przed wykorzystywaniem go do zakwaterowania żołnierzy
- Czwarta poprawka chroni prywatność przed nierozsądnymi przeszukiwaniami
- Piąta poprawka chroni przed samooskarżeniem, co z kolei chroni prywatność danych osobowych
- Dziewiąta poprawka stanowi, że „wyliczenie w Konstytucji pewnych praw nie może być interpretowane jako zaprzeczanie lub dyskredytowanie innych praw przysługujących ludziom”. Zostało to zinterpretowane jako uzasadnienie szerokiej lektury Karty praw w celu ochrony prywatności w sposób, który nie został wyraźnie określony w pierwszych ośmiu poprawkach.
Prawo do prywatności jest najczęściej cytowane w Due Process Klauzula czternastej poprawki, która stanowi:
Żadne państwo nie może tworzyć ani egzekwować żadnych przepisów, które ograniczają przywileje lub immunitety obywateli Stanów Zjednoczonych; żadne państwo nie pozbawi nikogo życia, wolności lub majątku bez odpowiedniego procesu prawnego; ani odmawiać żadnej osobie podlegającej jej jurysdykcji równej ochrony prawa.
Jednak zabezpieczenia zostały wąsko zdefiniowane i zwykle dotyczą tylko rodziny , małżeństwo, macierzyństwo, prokreacja i wychowanie dzieci.
Na przykład Sąd Najwyższy po raz pierwszy uznał, że różne gwarancje Karty Praw tworzą „strefę prywatności” w wyroku w sprawie Griswold przeciwko Connecticut z 1965 r., które utrzymało w mocy prywatność małżeńska i zniósł zakazy antykoncepcji.
W 1969 r. sąd orzekł, że prawo do prywatności chroni prawo osoby do posiadania i oglądania pornografii we własnym domu. Sędzia Thurgood Marshall napisał w sprawie Stanley v. Georgia, że „Jeśli Pierwsza Poprawka coś znaczy, to znaczy, że państwo nie ma żadnego interesu w mówieniu człowiekowi siedzącemu samemu we własnym domu, jakie książki może przeczytać lub jakie filmy może obejrzeć”.
Kontrowersyjna sprawa Roe przeciwko Wade z 1972 roku stanowczo ustanowiła prawo do prywatności jako fundamentalne i wymagała, aby każdy rząd naruszenie tego prawa do uzasadnienia nadrzędnym interesem państwa. W sprawie Roe sąd orzekł, że nieodparty interes państwa w zapobieganiu aborcji i ochronie życia matki przeważa nad osobistą autonomią matki dopiero po osiągnięciu przez nią żywotności. Przed osiągnięciem rentowności prawo matki do prywatności ogranicza ingerencję państwa ze względu na brak ważnego interesu państwa.
W 2003 roku sąd w sprawie Lawrence przeciwko Teksasowi, unieważnił wcześniejsze orzeczenie i stwierdził, że Teksas naruszył prawa dwóch gejów, wprowadzając prawo zakazujące sodomii.
Sędzia Anthony Kennedy napisał: „Składający petycję mają prawo do poszanowania życie prywatne. Państwo nie może poniżać ich istnienia ani kontrolować ich przeznaczenia, uznając ich prywatne zachowania seksualne za przestępstwo. Ich prawo do wolności na mocy klauzuli rzetelnego procesu daje im pełne prawo do angażowania się w ich postępowanie bez interwencji rządu. ”
Dostęp do danych osobowych
Osoba ma prawo do określić, jakie informacje na ich temat są gromadzone i jak są one wykorzystywane. Na rynku FTC egzekwuje to prawo za pomocą przepisów mających na celu zapobieganie nieuczciwym praktykom i nieuczciwej konkurencji.
Ustawa o prywatności z 1974 r. zapobiega nieuprawnionemu ujawnianiu danych osobowych będących w posiadaniu rządu federalnego. Osoba ma prawo wglądu do swoich danych osobowych, proszenia o ich poprawienie i bycia informowanym o wszelkich ujawnieniach.
Ustawa o monetyzacji finansowej z 1999 r. nakłada na instytucje finansowe obowiązek zapewnienia klientom polityki prywatności wyjaśniającej, jakie informacje są gromadzone i w jaki sposób używany. Instytucje finansowe są również zobowiązane do posiadania zabezpieczeń, które chronią informacje, które zbierają od klientów.
Ustawa o rzetelnej sprawozdawczości kredytowej chroni osobiste informacje finansowe gromadzone przez agencje sporządzające sprawozdania kredytowe. Ustawa nakłada ograniczenia na to, kto może uzyskać dostęp do takich informacji i wymaga od agencji posiadania prostych procesów, za pomocą których konsumenci mogą uzyskiwać informacje, przeglądać je i wprowadzać poprawki.
Prywatność w Internecie
Przeglądarki i portale społecznościowe Platformy medialne, takie jak Facebook i Twitter, umożliwiają użytkownikom wybór poziomów ustawień prywatności, od udostępniania wszystkiego po udostępnianie tylko znajomym, aby udostępniać tylko minimum, takie jak imię i nazwisko, płeć i zdjęcie profilowe. Ochrona danych osobowych jest ważna dla zapobiegania kradzieży tożsamości.
Ustawa o ochronie prywatności dzieci w Internecie (COPPA) egzekwuje prawo rodzica do kontrolować, jakie informacje o swoich dzieciach zbierają strony internetowe. Witryny internetowe skierowane do dzieci w wieku poniżej 13 lat lub świadomie zbierające informacje od dzieci muszą publikować politykę prywatności, uzyskiwać zgodę rodziców przed zbieraniem informacji od dzieci, umożliwiać rodzicom decydowanie o sposobie wykorzystywania takich informacji oraz zapewniać opcję rezygnacji z przyszłego gromadzenia informacji o dziecku ” s informacji.
Prawo do jawności
Tak jak osoba ma prawo do zachowania poufności danych osobowych, ma również prawo do kontrolowania wykorzystania swojej tożsamości do promocja komercyjna. Nieautoryzowane użycie nazwiska lub podobizny jest uznawane za naruszenie prywatności.
Istnieją cztery rodzaje naruszenia prywatności: wtargnięcie, zawłaszczenie imienia lub nazwiska lub podobieństwa, nierozsądna reklama i fałszywe światło. Jeśli firma używa zdjęcia osoby w reklamie, w której twierdzi, że dana osoba promuje określony produkt, osoba ta może wnieść pozew o przywłaszczenie.
Ruchome granice
Sąd Najwyższy zbliża się prawo do prywatności i osobistej autonomii w indywidualnych przypadkach. Gdy opinia publiczna zmienia się w zakresie relacji i działań oraz zmieniają się granice prywatności, głównie z powodu mediów społecznościowych i atmosfery „dzielenia się”, definicja prawo do prywatności ciągle się zmienia.
Powiązane:
- Co to jest demokracja?
- Czym jest wolność?
- Wolność zgromadzeń
- Wolność wypowiedzi
- Wolność religii
- Wolność słowa
- Wolność prasy
- Druga poprawka & Prawo do noszenia broni
Więcej lektur:
- Instytut Informacji Prawnej
- Badanie konfliktów konstytucyjnych