Encyclopædia Britannica, Inc.Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
W XIX i ponownie na początku XX wieku popularność boksu przyniosła tworzenie dywizji wagowych innych niż ciężka w celu wyeliminowania upośledzenia wynikającego z konieczności oddawania nadmiernej wagi przeciwnikom przez mniejszych zawodników. Niektóre z tych kategorii wagowych powstały w Stanach Zjednoczonych, inne w Wielkiej Brytanii.
Tradycyjnie w boksie mężczyzn było osiem kategorii wagowych. Dodano więcej dywizji, a profesjonalne organy zarządzające uznają obecnie łącznie 17 kategorii wagowych, których obecne nazwy zostały ustalone przez główne organizacje bokserskie w 2015 roku. Górne granice tych klas są ograniczone w następujący sposób:
We wszystkich światowych i krajowych walkach o mistrzostwo, ograniczenia wagi muszą być ściśle przestrzegane, chociaż zawodnikom często pozwala się na podstawie kontraktu ważenie na dzień przed walką. Jeśli bokser przekroczył limit, zwykle daje mu się krótki czas na wykonanie określonej wagi. Jeśli nadal przegrywa, walka zwykle trwa, ale jeśli walczący z nadwagą wygrywa walkę, tytuł, o który walczył, zostaje uznany za wolny.
W boksie amatorskim w stylu olimpijskim kategorie wagowe mężczyzn to:
W boksie zawodowym kobiet nie ma uniwersalnego porozumienia w sprawie kategorii wagowych, ale amatorskie kategorie wagowe to:
Boks olimpijski kobiet jest ograniczony do trzech kategorii wagowych:
-
waga musza, 106 do 112 funtów (48 do 51 kg)
-
lekka, 123 do 132 funtów (56 do 60 kg)
-
średni, od 152 do 165 funtów (69 do 75 kg)