Pocenie się żołądkiem: implikacje kliniczne i aspekty etiologiczne

Cel: Celem tego badania było dostarczenie szczegółowych informacji ogólnych na temat obrazu klinicznego różnych rodzajów poty smakowe, w tym ponowna ocena serii pacjentów, którzy przeszli śliniankę ślinową, usunięcie ślinianki podżuchwowej lub wycięcie szyi.

Pacjenci i metody: W niniejszym badaniu podsumowano wypowiedzi 548 pacjentów zapytanych o występowanie potów smakowych po parotidektomii (n = 296), wycięciu gruczołu podżuchwowego (n = 79) i rozwarstwieniu szyi (n = 173).

Wyniki: Po parotidektomii 45% pacjentów zauważyło pocenie się smakowe. U większości z nich (70%) objawy pojawiły się w ciągu 6 miesięcy po operacji. Pocenie się pokarmem wystąpiło tylko u jednego pacjenta z ekstyrpacją podżuchwową (1,5%) i wcale nie po rozwarstwieniu szyi. Większość pacjentów (52%) zgłosiła, że objawy wystąpiły niezależnie od rodzaju spożywanego pokarmu. Wyniki te pokazują, że „komponent żucia” jest ważnym wyzwalaczem zespołu Freya. Zastosowanie testu Minora miejscowe pocenie smakowe głównie w rejonie wcześniejszego usunięcia płatka przyusznego, ale także w innych obszarach, które czerpią swoje czucie z przedsionkowo-skroniowego , większe nerwy uszne i mniejsze nerwy potyliczne. Wielkość obszaru dotkniętego poceniem była podobna po bocznej i całkowitej parotidektomii. Przy ocenie objawów klinicznych, subiektywna ocena pacjentów wydawała się odgrywać główną rolę. Po ekstyrpacji podżuchwowej i preparacji szyi niektórzy pacjenci zgłaszali poty smakowe, które nie zostały potwierdzone testem Minora.

Wniosek: Istnieje ogólna zgoda co do tego, że przyczyną pocenia smakowego jest współczulne lub przywspółczulne unerwienie potu uprzednio odnowionego gruczoły, inicjowane przez wyzwalacze smakowe. Lokalizacja „błędnego unerwienia” zależy od rodzaju zmiany. W przypadkach po zabiegu parotidektomii nieprawidłowo ukierunkowana regeneracja przywspółczulna jest modelem integrującym wszystkie znane czynniki w racjonalną koncepcję. Ze względów dydaktycznych i systematyczno-pragmatycznych, wydaje się przydatna klinicznie zorientowana klasyfikacja potliwości smakowej (typy I do III).

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *