Dyskusja:
Zakrzepica żył mózgowych jest rzadkim, ale poważnym objawem nagłym podczas ciąży i połogu, który może objawiać się szeroka gama niespecyficznych objawów, z których ból głowy jest najczęstszym i często najwcześniejszym (1). Ból głowy w okresie poporodowym może być przejawem różnych chorób, w tym rzucawki, bólu głowy po nakłuciu opony twardej (PDPH) i zakrzepicy żył mózgowych (2). Oceny poporodowych bólów głowy należy dokonać odpowiednią metodą i podejściem wielodyscyplinarnym. Pacjentów bez ogniskowego deficytu neurologicznego i bez objawów odpowiadających stanowi przedrzucawkowemu należy początkowo uznać za cierpiących na napięciowe lub migrenowe bóle głowy. Ciężkie bóle głowy, oporne na powszechne leczenie bólu, szczególnie w połączeniu z ogniskowym deficytem neurologicznym, zawsze wymagają obrazowania mózgu (3). W czasie ciąży aktywność fibrynolityczna jest zmniejszona, az drugiej strony wytwarzane jest więcej czynników krzepnięcia, co skutkuje fizjologicznym stanem nadkrzepliwości w ostatnim trymestrze ciąży, a zwłaszcza w połogu (4). Ponadto ostra utrata krwi podczas porodu, długotrwałe leżenie w łóżku, pocenie się po infekcji poporodowej i hiperlipidemia dramatycznie zwiększają ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (5). W niektórych badaniach cięcie cesarskie (CS) było wymieniane jako ważny czynnik ryzyka zarówno udaru, jak i zakrzepicy żył wewnątrzczaszkowych. Prawdopodobnie jednak dramatyczne zmiany zachodzące po porodzie są najważniejszymi czynnikami, nasilanymi przez stosunkowo długi czas spędzony w łóżku po CS, a sam CS wydaje się w niewielkim stopniu przyczyniać się do zakrzepicy żył mózgowych (5, 6). Ból głowy wywołany zakrzepicą żył mózgowych może mieć dowolny stopień nasilenia; zwykle ma charakter globalny, jest trwały i ma ostry początek. Postawienie prawidłowej diagnozy może być bardzo trudne, gdy ból głowy pojawia się przy braku innych objawów neurologicznych. Napady ogniskowe lub uogólnione występują w około 40% przypadków USZ. Obrzęk papilledema, porażenie nerwu czaszkowego, niepełna hemianopia, niedowład połowiczy, afazja, różne zaburzenia poznawcze lub psychiatryczne i zaburzenia stanu psychicznego, które mogą zmieniać się w ciągu dni, są liczone jako inne objawy kliniczne, które można wykryć, zależą od lokalizacji uszkodzeń mózgu i / lub rozwoju podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. W przypadku zakrzepicy żył korowych ciśnienie śródczaszkowe nie jest podwyższone, tak jak ma to miejsce w przypadku niedrożności zatok żylnych opony twardej (7). Ból głowy może być często trudny do odróżnienia od PDPH, ponieważ może mieć wpływ na postawę ciała. Rzeczywiście, kilka przypadków zakrzepicy żył mózgowych lub korowych było związanych z PDPH, prawdopodobnie wtórnym do rozszerzenia naczyń mózgowych po wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) i przedłużonym odwodnieniu (2). Ostateczna diagnoza opiera się zarówno na objawach klinicznych, jak i wynikach obrazowania. Rozpoznanie można podejrzewać na podstawie tomografii komputerowej mózgu (TK), chociaż czasami jest to normalne i można je potwierdzić za pomocą konwencjonalnej angiografii lub angiografii TK lub MRI połączonej z angiografią MR mózgu, która uważana jest za procedurę z wyboru. Rozpoznanie zakrzepicy żył korowych jest obecnie dokonywane poprzez dokładne zbadanie MRV lub przez fazę żylną konwencjonalnego angiogramu. Zakrzepicę żył korowych należy podejrzewać w przypadku wielu zawałów krwotocznych jednej półkuli bez źródła zatorowości lub zakrzepicy miażdżycowej (8). Antykoagulacja może być skuteczna w zapobieganiu i leczeniu rozległej zakrzepicy żył korowych i powinna być stosowana nawet wtedy, gdy zakrzepica jest powikłana krwawieniem mózgowym. Właściwa antykoagulacja na ogół nie wiąże się z dodatkowym ryzykiem krwawienia śródczaszkowego (5). U pacjentów z ciężkim zajęciem wielu zatok i żył, sama antykoagulacja ma ograniczony wpływ na lizę głębokich zakrzepów żył mózgowych, a trombolityczna kombinacja z antykoagulacją może być bardziej skuteczna (9). Chociaż wczesne rozpoznanie i natychmiastowe podjęcie odpowiedniego leczenia są silnie związane z dobrym rokowaniem, niedobór i różne objawy zakrzepicy żył korowych związanych z ciążą powodują, że lekarze mają niewielką wiedzę na temat jej postępu, a diagnozy mogą być często błędne lub opóźnione (5). Jednak zakrzepica żył mózgowych pozostaje powikłaniem potencjalnie zagrażającym życiu. Znacznie upośledzona przytomność w momencie przyjęcia, krwotok stwierdzany w tomografii komputerowej mózgu przy przyjęciu, opóźnienie w rozpoznaniu, a tym samym w leczeniu, to słabe czynniki prognostyczne (7). Brak wymaganego wysokiego wskaźnika podejrzenia, prawdopodobnie ze względu na rzadką częstość występowania zakrzepicy żył korowych krwotocznych, przyczynia się do początkowej błędnej diagnozy jako przypadku krwotoku śródczaszkowego i opóźnienia w rozpoczęciu leczenia lekami przeciwzakrzepowymi, które występują w kilku opisywanych w literaturze przypadkach. , wskazując na potrzebę przypomnienia (10).