Jak się leczy DPD?
Podobnie jak w przypadku wielu zaburzeń osobowości, osoby z DPD na ogół nie szukają leczenia samego zaburzenia. Raczej mogą szukać leczenia, gdy problem w ich życiu – często wynikający z myślenia lub zachowania związanego z zaburzeniem – staje się przytłaczający i nie są już w stanie sobie z nim poradzić. Osoby z DPD są podatne na depresję lub lęk, objawy, które mogą skłonić daną osobę do szukania pomocy.
Psychoterapia (rodzaj poradnictwa) jest główną metodą leczenia DPD. Celem terapii jest pomóc osobie z DPD stać się bardziej aktywną i niezależną oraz nauczyć się nawiązywać zdrowe relacje. Terapia krótkoterminowa z określonymi celami jest preferowana, gdy koncentruje się na zarządzaniu zachowaniami, które zakłócają funkcjonowanie. Często przydatne jest, aby terapeuta i pacjent razem zwracali uwagę na rolę terapeuty w celu rozpoznania i określenia sposobów, w jakie pacjent może wytworzyć ten sam rodzaj biernego polegania na relacji terapeutycznej, jaka ma miejsce poza leczeniem. Konkretne strategie mogą obejmować trening asertywności, aby pomóc osobie z DPD rozwinąć wiarę w siebie i terapię poznawczo-behawioralną (CBT), aby pomóc komuś rozwinąć nowe postawy i perspektywy na swój temat w stosunku do innych ludzi i doświadczeń. Bardziej znacząca zmiana w czyjejś strukturze osobowości jest zwykle realizowana poprzez długoterminową psychoterapię psychoanalityczną lub psychodynamiczną, gdzie bada się wczesne doświadczenia rozwojowe, ponieważ mogą one kształtować mechanizmy obronne, style radzenia sobie oraz wzorce przywiązania i intymności w bliskich związkach.
Leki mogą być stosowane w leczeniu osób z DPD, które również cierpią z powodu podobnych problemów, takich jak depresja lub lęk. Jednak terapia lekami sama w sobie zwykle nie leczy głównych problemów spowodowanych zaburzeniami osobowości. Ponadto leki należy uważnie obserwować, ponieważ osoby z DPD mogą używać ich w niewłaściwy sposób lub nadużywać niektórych leków na receptę.