Oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowa (HPA) jest naszym centralnym systemem odpowiedzi na stres. Oś HPA jest elokwentnym i dynamicznym połączeniem ośrodkowego układu nerwowego i układu hormonalnego.
Ten system działa w dość prosty sposób. Oś HPA jest odpowiedzialna za neuroendokrynną składową odpowiedzi na stres. Ta odpowiedź charakteryzuje się podwzgórzowym uwalnianiem czynnika uwalniającego kortykotropinę (CRF). CRF jest również znany jako CRH lub hormon uwalniający kortykotropinę. Kiedy CRF wiąże się z receptorami CRF w przednim płatku przysadki mózgowej, uwalnia się hormon adrenokortykotropowy (ACTH). ACTH wiąże się z receptorami w korze nadnerczy i stymuluje wydzielanie kortyzolu przez nadnercza. W odpowiedzi na stresory kortyzol będzie uwalniany przez kilka godzin po napotkaniu stresora. Przy pewnym stężeniu kortyzolu we krwi ta ochrona jest rzekomo osiągnięta, a kortyzol wywiera negatywne sprzężenie zwrotne na podwzgórzowe uwalnianie CRF i przysadkowe uwalnianie ACTH (ujemne sprzężenie zwrotne). W tym momencie powraca homeostaza ogólnoustrojowa.
W przypadku powtarzającej się ekspozycji na stresory organizm przyzwyczaja się do stresora z powtarzającą się i trwałą aktywacją osi HPA. Dlatego ważne jest, aby wspierać zdrowy poziom kortyzolu, aby podwzgórze i przysadka mózgowa zachowały odpowiedni poziom wrażliwości na negatywne sprzężenie zwrotne kortyzolu. Wydzielanie alarmujących substancji chemicznych, takich jak epinefryna i noradrenalina, z rdzenia nadnerczy, a także aktywacja osi HPA utrzymuje się wraz z wydzielaniem CRF, ACTH i kortyzolu. Co ciekawe, wraz z wiekiem podwzgórze i przysadka mózgowa są mniej wrażliwe na negatywne sprzężenie zwrotne kortyzolu, a poziom ACTH i kortyzolu rośnie wraz z wiekiem.1 Starsze kobiety wydzielają więcej kortyzolu w odpowiedzi na stres niż starsi mężczyźni. Jednak młode kobiety wytwarzają niższy poziom kortyzolu w odpowiedzi na stres niż młodzi mężczyźni.
W warunkach normalnej ekspozycji na kortyzol nasze tkanki doświadczają jedynie przelotnych przebłysków alarmujących katecholamin i kortyzolu. Ponieważ zajmujemy się różnymi konsekwencjami zdrowotnymi stresu, konieczne jest zajęcie się również samą osią reakcji. Przywrócenie homeostazy osi HPA jest głównym celem opieki integracyjnej.