Celem tego badania było porównanie wyników izolowanej operacji pomostowania tętnicy wieńcowej u pacjentów > lub = 70 lat z tymi < 70. Bazę danych kardiochirurgii Instytutu wykorzystano do uzyskania charakterystyki pacjentów poddawanych pomostowaniu tętnic wieńcowych w okresie od stycznia 2000 r. do września 2001 r. Pacjenci zostali podzieleni na > lub = 70 lat i osoby < 70 lat. Dla każdego pacjenta określono punktację ryzyka Parsonnet w celu analizy śmiertelności, długości pobytu i opłat szpitalnych. W badanym okresie wykonano 1594 przypadków izolowanego pomostowania tętnic wieńcowych. W starszej grupie wykonano 184 (11,5%) przypadków. Śmiertelność 30-dniowa dla pacjentów w wieku 70 lat i starszych wynosiła 7 (3,3%) ze 184, podczas gdy wśród pacjentów < w wieku 70 lat wynosiła 47 (3,8%) z 1410 ( p < 0,740). Całkowita śmiertelność szpitalna wynosiła odpowiednio 10 (5,4%) z 184 i 53 (3,8%) z 1410 (p < 0,272). Oprócz większej częstości zakażeń rany u starszych pacjentów, częstość innych poważnych powikłań była porównywalna w obu grupach. Średnia długość pobytu pooperacyjnego dla starszych pacjentów wynosiła 10,4 +/- 0,9 dnia w porównaniu z 8,7 +/- 0,2 dnia dla młodszej grupy (p < 0,049). Średnia opłata za szpital u pacjentów > lub = 70 wynosiła 25 160,38 +/- 1656,75 RM, podczas gdy dla pacjentów < 70 było to 21 801,47 RM + / – 308,91 (p < 0,048). Badanie to potwierdza ciągłość wykonywania pomostowania tętnic wieńcowych u pacjentów > lub = 70 lat. Sam zaawansowany wiek nie powinien powstrzymywać kardiochirurga od oferowania tak potencjalnie korzystnej interwencji.