Narcyz, w mitologii greckiej, syn boga rzeki Cefissusa i nimfy Liriope. Wyróżniał się swoją urodą. Według Metamorfoz Owidiusza, księgi III, niewidomy widzący Tejrezjasz powiedział matce Narcyza, że będzie miał długie życie, pod warunkiem, że nigdy siebie nie rozpozna. Jednak jego odrzucenie miłości nimfy Echo lub (we wcześniejszej wersji) młodego człowieka Ameiniasa ściągnęło na niego zemstę bogów. Zakochał się we własnym odbiciu w wodach źródła i usychał (lub zabił się); kwiat noszący jego imię wyrósł tam, gdzie umarł. Grecki podróżnik i geograf Pauzaniasz w Opisie Grecji, księdze IX, powiedział, że bardziej prawdopodobne jest, że Narcyz, pocieszając się po śmierci swojej ukochanej siostry bliźniaczki, jego dokładnej odpowiedniczki, patrzył w wiosnę, aby przypomnieć sobie jej rysy. / p>
Alinari / Art Resource, Nowy Jork
Historia mogła wywodzić się ze starożytnych greckich przesądów, które widok własnego odbicia był pechowy, a nawet śmiertelny. Narcyz był bardzo popularnym tematem w sztuce rzymskiej. W psychiatrii freudowskiej i psychoanalizie termin narcyzm oznacza nadmierny poziom samooceny lub zaangażowania w siebie, stan, który jest zwykle formą niedojrzałości emocjonalnej.