Millard Fillmore (Polski)


Prezydencja

Fillmore uważał, że sukces Wigów w sondażach zwiastował powstanie prawdziwie ogólnokrajowej partii, która zajęłaby środek między sekcjami ekstremiści z północy i południa. Ta perspektywa została zawarta w kompromisie Claya z 1850 r., Który starał się uspokoić obie strony w kwestii niewolnictwa. Fillmore, choć osobiście sprzeciwił się niewolnictwu, poparł kompromis jako konieczny dla zachowania Unii. Kiedy ustawa została ostatecznie uchwalona dwa miesiące po śmierci Taylora, nowy prezydent Fillmore poczuł się zobowiązany do przestrzegania przepisu, który wymagał od rządu federalnego pomocy w schwytaniu i zwrocie zbiegłych niewolników ich byłym właścicielom (ustawa o zbiegłych niewolnikach z 1850 r.), i ogłosił publicznie, że w razie potrzeby wezwie wojsko do pomocy w wykonaniu tego statutu. Chociaż ta część kompromisu złagodziła Południe i spowodowała odroczenie wojny domowej o 10 lat, oznaczała również polityczną śmierć dla Fillmore z powodu jego skrajnej niepopularności na północy.

Millard Fillmore, grawer J. Sartain.

J. Sartain / Library of Congress, Washington, DC (nr pliku LC-DIG-pga-02635)

Kup subskrypcję Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subskrybuj teraz

Fillmore był wczesnym orędownikiem amerykańskiej ekspansji handlowej na Pacyfiku, aw 1853 roku wysłał flotę okrętów wojennych pod dowództwem komandora Matthew C. Perryego do Japonii, aby zmusić rząd szogunatu, aby zmienić swój tradycyjny izolacjonizm i nawiązać stosunki handlowe i dyplomatyczne ze Stanami Zjednoczonymi. Wynikający z tego układ z Kanagawy (1854) doprowadził do podobnych porozumień między Japonią a innymi mocarstwami zachodnimi i zapoczątkował transformację Japonii w nowoczesne państwo.

W 1852 roku Fillmore był jednym z trzech kandydatów na prezydenta podzielonego wigów Partia w ostatnich wyborach krajowych, które przegrała. Pobiegł ponownie w 1856 roku jako kandydat partii Know-Nothing (znanej również jako Partia Amerykańska), zajmując trzecie miejsce za demokratą Jamesem Buchananem i republikaninem Johnem C. Frémontem. Następnie Fillmore przeszedł na emeryturę do Buffalo, gdzie został liderem życia obywatelskiego i kulturalnego miasta. W 1858 roku, jakieś pięć lat po śmierci swojej żony Abigail, poślubił Caroline Carmichael McIntosh.

Redaktorzy Encyclopaedia Britannica

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *