Kwiat wiśni

AustraliaEdit

Podczas II wojny światowej obóz jeniecki w pobliżu miasta Cowra w Nowej Południowej Walii w Australii była miejscem jednej z największych ucieczek z więzienia w czasie wojny, 5 sierpnia 1944 r. Podczas ucieczki w Cowra i późniejszego łapania jeńców zginęło czterech żołnierzy australijskich i 231 żołnierzy japońskich, a 108 więźniów zostali ranni. Japoński cmentarz wojenny, na którym przetrzymywano zmarłych z ucieczki, był pielęgnowany po wojnie przez członków Cowra RSL i przekazany Japonii w 1963 r. W 1971 r. Cowra Tourism Development postanowiła uczcić ten związek z Japonią i zaproponowała miastu ogród japoński. . Rząd Japonii zgodził się wesprzeć ten rozwój sytuacji w ramach podziękowania za pełne szacunku traktowanie poległych na wojnie; projekt otrzymał również fundusze od rządu australijskiego i podmiotów prywatnych.

Ogród został zaprojektowany przez Kena Nakajimę (1914–2000), wówczas światowej sławy projektanta ogrodów japońskich. Pierwszy etap został otwarty w 1979 roku, a drugi etap w 1986 roku. Ogrody zostały zaprojektowane w stylu epoki Edo i są kaiyū-shiki lub ogrodem spacerowym. Mają na celu pokazanie wszystkich typów krajobrazu Japonii. Na pięciu hektarach (12 akrach) ogród japoński Cowra jest największym ogrodem japońskim na półkuli południowej. Coroczne wrześniowe święto kwitnienia wiśni jest teraz głównym wydarzeniem w kalendarzu turystyki Cowry.

BrazilEdit

Wraz z japońską diasporą do Brazylii wielu imigrantów przyniosło sadzonki wiśni W stanie São Paulo, gdzie znajduje się największa japońska społeczność poza Japonią, często spotyka się je w obiektach związanych z Japonią oraz w niektórych domach, zwykle odmian Prunus serrulata „Yukiwari” i Prunus serrulata var. Lannesiana „Himalaya”. W niektórych miastach, takich jak Garça i Campos do Jordão, co roku odbywają się festiwale, aby uczcić kwitnienie drzew i japońską kulturę. W stanie Parana (w południowej Brazylii) wiele miast przyjęło wielu imigrantów, którzy sadzili drzewa, jak w Apucarana, Maringá, Cascavel, a zwłaszcza w stolicy Kurytyby.

W stolicy Parana pierwsze sadzonki były młode. należało do japońskich imigrantów w pierwszej połowie XX wieku, ale duże ich ilości zostały zasadzone dopiero od lat 90., kiedy to otwarto Ogród Botaniczny w Kurytybie. Obecnie sadzonki są produkowane lokalnie i wykorzystywane do zalesiania ulic i placów – tak jak na Placu Japońskim, gdzie wokół placu rośnie ponad 30 wiśni, które Imperium Japońskie wysłało do Kurytyby.

CanadaEdit

Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej słynie z tysięcy drzew wiśni (szacunkowo 50 000) na wielu ulicach i parkach, w tym Queen Elizabeth Park i Stanley Park. Vancouver co roku organizuje Vancouver Cherry Blossom Festival. Dzięki wielu odmianom i umiarkowanemu klimatowi, zaczynają kwitnąć w lutym co roku, a szczyt w kwietniu.

W High Park w Toronto w prowincji Ontario rośnie wiele wiśni Somei-Yoshino (najwcześniej kwitnące i bardzo lubiane przez Japończyków za ich puszyste białe kwiaty), które w 1959 r. zostały przekazane Toronto przez Japonię. W ramach projektu Sakura japoński konsulat przekazał w 2001 r. kolejne 34 wiśnie do High Park, a także drzewa wiśniowe w różne inne miejsca, takie jak Exhibition Place, McMaster University, York University (w pobliżu Calumet College i na Ottawa Road w pobliżu McLaughlin College) oraz głównych kampusów University of Toronto (obok Robarts Library) i Scarborough. Niagara Falls ma wiele w pobliżu samych wodospadów. Królewskie Ogrody Botaniczne w Burlington i Hamilton był odbiorcą wielu wiśni Somei-Yoshino, które zostały przekazane przez Konsulat Generalny Japonii w Toronto w ramach projektu Sakura. Drzewa znajdują się w Arboretum i Rock Garde ni zostały zasadzone, by uczcić ciągłe umacnianie przyjaźni między Japonią a Kanadą. Szczytowy okres kwitnienia w Królewskich Ogrodach Botanicznych przypada zwykle w ostatnim tygodniu kwietnia lub w pierwszym tygodniu maja.

Chiny kontynentalneEdytuj

Podczas drugiej wojny chińsko-japońskiej około dwudziestu kwitnących wiśni Drzewa zostały zasadzone na Uniwersytecie Wuhan przez wojska japońskie. Po zakończeniu wojny zadecydowano, że drzewa zostaną zachowane pomimo ich historycznych implikacji. W 1972 roku, gdy stosunki między Chinami a Japonią uległy normalizacji, na Uniwersytet w Wuhan przekazano około 800 drzew wiśniowych.Inne darowizny zwiększyłyby liczbę w kolejnych latach.

Obecnie Uniwersytet Wuhan ma około tysiąca drzew kwitnących wiśni różnych gatunków. Uniwersytet corocznie gości setki tysięcy turystów przyciągniętych przez kwiaty w marcu.

FranceEdit

Parc de Sceaux, położony na przedmieściach Paryża, ma dwa sady wiśniowe, w tym jeden dla czereśni białej kwiaty (Prunus avium) i jedno różowe kwiaty wiśni (Prunus serrulata), drugie z około 150 drzewami, które przyciągają wielu odwiedzających, gdy kwitną na początku kwietnia.

GermanyEdit

Wiśnia kwiat jest główną atrakcją turystyczną w niemieckim regionie sadowniczym Altes Land. Największe Hanami w Niemczech, w Hamburgu, z fajerwerkami w stylu japońskim, organizowane przez niemiecko-japońskie społeczeństwo, przyciąga każdej wiosny dziesiątki tysięcy widzów. Od 2015 roku, Hamburg będzie mógł nadać tytuł „Królowej Kwitnącej Wiśni” przez Japan Cherry Blossom Association, jedno z zaledwie trzech miast na świecie, które otrzymały ten przywilej. Pierwsza królowa kwitnącej wiśni z Hamburga zostanie ukoronowana przez królową kwitnącej wiśni Japonii 23 maja.

W 1990 roku, obok poprzednich odcinków muru berlińskiego, Japonia przekazała kwiaty wiśni, aby wyrazić uznanie dla zjednoczenia Niemiec. Dar został wsparty darowiznami od Japończyków, które pozwoliły na posadzenie ponad 9 000 drzew. Pierwsze drzewa posadzono w listopadzie tego roku w pobliżu mostu Glienicker.

Bardzo znany jest również festiwal Cherry Blossom w Bonn Altstadt: Kirschblütenfest Bonn.

IndiaEdit

W Indiach kwiat wiśni jest również atrakcją, zwłaszcza w stanach Himalajów, takich jak Himachal Pradesh, Uttarakhand, Dżammu & Kaszmir, Sikkim & północne dystrykty Bengalu Zachodniego, a mianowicie Jalpaiguri i Darjeeling, wraz z tropikalnymi wyżynami Garo Hills i Khasi Hills w północno-wschodnich Indiach, z których pochodzi Prunus cerasoides. Miasta świątynne, takie jak Kalpa, Sarahan, Chitkul, Sangla i Narkanda, wyróżniają się dzikimi kwiatami wiśni pokrywającymi podnóża Himalajów. Można je również zobaczyć w różnych ogrodach botanicznych z czasów brytyjskich, zwłaszcza na wzgórzach Nilgiri w zachodnich Ghatach w południowych Indiach.

Prunus cerasoides, zwana dziką wiśnią himalajską, dziką wiśnią indyjską i wiśnią kwaśną, jest znana w Hindi jako padam, pajja lub padmakashtha. Wśród Hindusów w Himachal Pradesh i Uttarakhand jest uważany za święty i związany z Wisznu i Śiwą. Podczas Maha Shivaratri liście są używane do tworzenia wieńca z dzikich owoców cytrusowych i zawieszane na ołtarzu modlitewnym. Ponadto liście są również używane jako kadzidło. W przeciwieństwie do swoich kuzynów w Japonii i Korei, które kwitną wiosną, wiśnie Prunus cerasoides kwitną jesienią.

Święta kwitnienia wiśni w Indiach odbywają się w okresie od października do listopada, kiedy kwitnie Prunus cerasoides. Shillong wyróżnia się jesiennym festiwalem kwitnącej wiśni.

KoreaEdit

Wiśnie są używane w Korei od dawna. Był używany do wyrobu łuków i drewnianych klocków (Palman Daejanggyeong). Zgodnie z tradycją mnisi używali drewna ze srebrnych magnolii, brzóz białych i wiśni z południowego wybrzeża półwyspu. Pochodzenie kwitnącej wiśni w Korei Południowej jest kontrowersyjne. Japończycy posadzili wiśnie Yoshino w pałacu Changgyeonggung w Seulu, a oglądanie kwitnących wiśni zostało wprowadzone do Korei za panowania Japonii. Festiwale trwały nawet po kapitulacji Japończyków pod koniec II wojny światowej, ale były kontrowersyjne, a wiele drzew wiśni zostało wyciętych aby uczcić pięćdziesiątą rocznicę kapitulacji Japonii, ponieważ byli oni postrzegani jako symbole okupacji. Mimo to Koreańczycy nadal sadzili drzewa wiśni Yoshino, a festiwale zaczęły przyciągać wielu turystów. Wiele koreańskich mediów twierdzi, że wiśnia Yoshino to ten sam gatunek jako rdzenny koreański, zagrożony gatunek o nazwie King cherry, którego masowa produkcja jest nadal badana.

W 2007 roku badanie przeprowadzone na porównaniu wiśni królewskiej i wiśni Yoshino wykazało, że te drzewa zostały sklasyfikowane jako odrębne gatunki . W 2016 r. Badanie analiz DNA zasugerowało niezależne pochodzenie między wiśniami królewskimi i wiśniami yoshino. W 2016 r. Nowy naukowiec fic nazwa Cerasus × nudiflora została nadana King cherry, aby odróżnić ją od wiśni Yoshino (Prunus × yedoensis). W Korei większość miejsc, w których organizowane są festiwale kwitnącej wiśni, w tym Yeouido i Jinhae, jest nadal obsadzona drzewami wiśni Yoshino.

W Korei kwiaty wiśni mają znaczenie czystości i piękna.

MyanmarEdit

Kwiaty wiśni są częścią atrakcji umiarkowanych regionów kraju. Miasto Pyin Oo Lwin, znane jako „Kraina Wiśni”, słynie z kwitnącej wiosną wiśni. W ramach programu przyjaźni z Japonią w Rangunie, stolicy handlowej, posadzono również niektóre drzewa wiśniowe, zmodyfikowane genetycznie, aby mogły przetrwać w tropikalnej pogodzie.

NetherlandsEdit

W roku 2000 Japan Women ” Klub s Club (JWC) podarował miastu Amstelveen 400 drzew wiśni. Drzewa zostały posadzone w parku kwitnącej wiśni w Amsterdamse Bos. Szczególnym szczegółem jest to, że każde drzewo ma nazwę – 200 drzew ma żeńskie japońskie imiona, 200 drzewa mają żeńskie imiona holenderskie.

Nowa ZelandiaEdit

Hagley Park to największa miejska otwarta przestrzeń w Christchurch w Nowej Zelandii, na której znajduje się wiele drzew kwitnących wiśni różnych odmian.

TajwanEdit

Kwiaty wiśni są popularne na obszarach górskich trakcji na Tajwanie, z licznymi specjalnie dostosowanymi wycieczkami widokowymi. Do najłatwiej dostępnych, a tym samym najpopularniejszych miejsc do ich oglądania należą Yangmingshan w Tajpej i Wuling Farm w Taichung.

ThailandEdit

Kwitnące wiśnie można znaleźć w północnej Tajlandii.

TurkeyEdit

W 2005 roku japońskie wiśnie zostały zaprezentowane przez Japonię w Ogrodzie Botanicznym Nezahat Gökyiğit w Istambule w Turcji. Każde drzewo przedstawia jednego marynarza fregaty Ertogrul, która była słynną fregatą tureckiej marynarki wojennej osmańskiej. W drodze powrotnej z dobrej woli wizyty w Japonii w 1890 r. Wpadł w tajfun i zatonął ze stratą 587 tureckich marynarzy osmańskich. Ta strata jest wspominana w każdą rocznicę. Wiśnie japońskie reprezentują pamięć o tych, którzy zginęli i zapewniają pamięć.

Wielka BrytaniaEdit

Wiśnie są szeroko uprawiane w publicznych i prywatnych ogrodach w całej Wielkiej Brytanii, gdzie klimat jest dobry pasuje do nich. Batsford Arboretum w Gloucestershire (Anglia), posiada narodową kolekcję japońskich wiśni wiejskich, grupa sato-sakura. Keele University w Staffordshire (Anglia) posiada jedną z największych kolekcji wiśni kwitnących w Wielkiej Brytanii, liczącą ponad 150 odmian. Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze przyznało prestiżową Nagrodę Ogrodniczą wielu kwitnącym gatunkom i odmianom wiśni.

United StatesEdit

Japonia podarowała Stanom Zjednoczonym w 1912 r. 3020 drzew wiśni w celu uczczenia rosnącej przyjaźni narodów, zastępując wcześniejszy dar w postaci 2000 drzew, które musiały zostać zniszczone z powodu choroby w 1910 r. Te drzewa zostały posadzone w Sakura Park na Manhattanie i wzdłuż brzegu basenu pływowego i jezdni w parku East Potomac w Waszyngtonie. Pierwsze dwa oryginalne drzewa zostały posadzone przez pierwszą damę Helen Taft i wicehrabinę Chindę na brzegu basenu pływowego. Prezent został odnowiony wraz z kolejnymi 3800 drzewami w 1965 r. W Waszyngtonie drzewa wiśni nadal są popularną atrakcją turystyczną (i przedmiotem corocznego Narodowego Festiwalu Kwitnącej Wiśni), kiedy osiągają pełny rozkwit wczesną wiosną. Na obrzeżach Waszyngtonu na przedmieściach Kenwood w Bethesda w stanie Maryland rośnie około 1200 drzew, które są popularne wśród mieszkańców i turystów.

Branch Brook Park w New Jersey, utrzymywany przez hrabstwo Essex, to najstarszy park hrabstwa w Stanach Zjednoczonych i jest domem dla największej w kraju kolekcji drzew wiśni w jednym miejscu, liczącej około 5000.

Balboa Park w San Diego ma 1000 drzew kwitnących w połowie – do końca marca. W Los Angeles nad jeziorem Balboa w Van Nuys rośnie ponad 2000 drzew. Drzewa te zostały podarowane przez japońskiego dobroczyńcę i zostały posadzone w 1992 roku.

W Filadelfii rośnie ponad 2000 kwitnących japońskich wiśni, z czego połowa została podarowana przez rząd Japonii w 1926 roku z okazji 150. rocznicy powstania amerykańskiej niepodległości, a druga połowa została zasadzona przez Japan America Society of Greater Philadelphia w latach 1998-2007. Filadelfijskie kwiaty wiśni znajdują się w Fairmount Park, a doroczne Święto Kwitnącej Wiśni w Greater Philadelphia świętuje kwitnące drzewa. of Washington w Seattle również ma kwiaty wiśni w swoim quadzie.

W innych amerykańskich miastach co roku odbywa się festiwal kwitnącej wiśni (lub sakura matsuri), w tym Międzynarodowy Festiwal Kwiatów Wiśni w Macon w stanie Georgia, na którym rośnie ponad 300 000 drzew wiśni. Brooklyn Botanic Garden w Nowym Jorku ma również duży, bardzo uczęszczany festiwal. Portsmouth w stanie New Hampshire to miejsce konferencji pokojowej, która doprowadziła do podpisania traktatu z Portsmouth, za który podziękowania złożyły oryginalne wiśnie z Waszyngtonu. Kilka wiśni posadzonych na brzegu stawu pływowego obok ratusza w Portsmouth było prezentem japońskiego siostrzanego miasta Portsmouth, Nichinan – rodzinnego miasta markiza Komura Jutarō, przedstawiciela Japonii na konferencji. Na Uniwersytecie Ohio w Atenach w stanie Ohio znajduje się 200 drzew somei yoshino, które są prezentem od siostrzanej uczelni, japońskiego Uniwersytetu Chubu.

• Kwitnące wiśnie w Waszyngtonie

• Kwitnące wiśnie w rezydencji Pittock Mansion w Oregonie

• Kwitnące wiśnie w Newark w stanie New Jersey

• Kwitnące wiśnie w Owensboro, Kentucky