Oryginalny tekst został napisany w języku hebrajskim. Ten rozdział jest podzielony na 31 wersetów.
Niektóre wczesne rękopisy zawierające tekst tego rozdziału w języku hebrajskim pochodzą z tekstu masoreckiego, który obejmuje Kodeks z Aleppo (X wiek) i Kodeks Leningradensis (1008).
Słowa Lemuela (31: 1–9) Edytuj
W tej części królowa-matka poucza swojego syna, króla Lemuela, o jego obowiązku wymierzania sprawiedliwości. Posługując się wezwaniem do jego synowskiego szacunku dla matki i jego narodzin jako odpowiedź na modlitwę (w. 2, por. 1 Sam. 1:11), matka ostrzega króla przed rozwiązłością seksualną i pijaństwem (w. 3–7). Wersety ósmy i dziewiąty stanowią apel przeciwko nierówności i niesprawiedliwości:
Dobra żona (31: 10–31) Edytuj
Wersety 10–31 rozdziału noszą nazwę Eshet Ḥayil ( אשת חיל, dzielna kobieta). Jest to pochwała dobrej żony, definicja doskonałej żony lub „idealnej kobiety” w narodzie izraelskim, która jest „pracowitą gospodynią domową, sprytną bizneswoman, przedsiębiorczym kupcem, hojnym dobroczyńcą” (werset 20) i mądry nauczyciel (werset 26). Ta „Waleczna Niewiasta” została opisana jako uosobienie mądrości lub w pewnym sensie jako opis określonej klasy kobiet w Izraelu, Persji lub społeczeństwie hellenistycznym. trzynaście alfabetycznych akrostych wierszy w Biblii, w których każdy wiersz zaczyna się kolejną literą alfabetu hebrajskiego.W wersetach 10 i 29 tego fragmentu pojawia się słowo חיל (Ḥayil), uważane za podsumowanie charakteru dobrej kobiety. Tradycyjnie tłumaczono to jako „cnotliwy” lub „szlachetny”. Niektórzy uczeni sugerowali, że oznacza to raczej „potężny”, „potężny” lub „dzielny”, ponieważ słowo to jest używane prawie wyłącznie w Tanach w odniesieniu do działań wojennych.