Julius Rosenberg i Ethel Rosenberg

Julius Rosenberg i Ethel Rosenberg, Ethel Rosenberg z domu Ethel Greenglass (odpowiednio, urodzeni 12 maja 1918 r. W Nowym Jorku, Nowy Jork, USA – zmarli 19 czerwca) , 1953, Ossining, Nowy Jork; urodzony 28 września 1915 w Nowym Jorku – zmarł 19 czerwca 1953 w Ossining), pierwsi amerykańscy cywile, których stracono za spisek w celu popełnienia szpiegostwa i jako pierwsi ponieśli tę karę w czasie pokoju. / p>

Ethel Greenglass przez kilka lat pracowała jako urzędniczka po ukończeniu szkoły średniej w 1931 r. Kiedy poślubiła Juliusa Rosenberga w 1939 r., W którym uzyskał tytuł inżyniera elektrotechniki, oboje byli już aktywnymi członkami Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych. Ameryka (CPUSA). W następnym roku Julius otrzymał pracę jako inżynier cywilny w Korpusie Łączności Armii Stanów Zjednoczonych, a on i Ethel zaczęli współpracować, aby ujawnić Związkowi Radzieckiemu tajemnice wojskowe USA. Później brat Ethel, sierż. David Greenglass, który został wyznaczony jako mechanik do Projektu Manhattan w celu zbudowania bomby atomowej, dostarczył Rosenbergom danych na temat broni jądrowej. Rosenbergowie przekazali te informacje Harryemu Goldowi, urodzonemu w Szwajcarii kurierowi szpiegowskiemu, który następnie przekazał je Anatolijowi A. Yakovlevowi, wicekonsulowi Związku Radzieckiego w Nowym Jorku.

Julius Rosenberg został zwolniony przez wojsko w 1945 r. za kłamstwo na temat jego przynależności do partii komunistycznej. Gold został aresztowany 23 maja 1950 r. W związku ze sprawą brytyjskiego szpiega Klausa Fuchsa, który został aresztowany za przekazanie Związkowi Radzieckiemu tajemnic nuklearnych USA i Wielkiej Brytanii. Aresztowania Greenglassa i Juliusa Rosenberga nastąpiły szybko w czerwcu i lipcu, a Ethel została aresztowana w sierpniu. Inny konspirator, Morton Sobell, kolega Juliusa Rosenberga z collegeu, uciekł do Meksyku, ale został poddany ekstradycji.

Rosenbergowie zostali oskarżeni z konspiracją w celu szpiegostwa i postawiony przed sądem 6 marca 1951 roku; Greenglass był głównym świadkiem oskarżenia. 29 marca uznano ich za winnych, a 5 kwietnia skazano na śmierć. (Sobell i Gold otrzymali 30 lat więzienia, a Greenglass, który był sądzony oddzielnie, został skazany na 15 lat więzienia). Przez dwa lata sprawa Rosenberga była przedmiotem apelacji w sądzie i przed opinią światową. Konstytucyjność i zastosowanie ustawy o szpiegostwie z 1917 r., Na podstawie której sądzono Rosenbergów, a także bezstronność sędziego procesowego, Irvinga R. Kaufmana, który orzekając wyrok zarzucał im przestępstwo „gorsze niż morderstwo” – były kluczowe kwestie w procesie odwoławczym. Siedem różnych odwołań wpłynęło do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych i zostało odrzuconych, a prośby o ułaskawienie zostały oddalone przez prezydenta Harryego Trumana w 1952 r. i prezydenta Dwighta Eisenhowera w 1953 r. Ogólnoświatowa kampania na rzecz litości nie powiodła się , a Rosenbergowie zostali straceni na krześle elektrycznym w więzieniu Sing Sing w Ossining w stanie Nowy Jork. Ethel stała się pierwszą kobietą straconą przez rząd USA od czasu powieszenia Mary Surratt w 1865 roku za rzekomą rolę w zabójstwie Abrahama Lincolna.

W latach po egzekucjach Rosenbergów toczyła się ważna debata na temat ich wina. Obaj byli często uważani za ofiary cynicznych i mściwych urzędników FBI. Bardzo życzliwe portrety Rosenbergów pojawiły się w głównych powieściach, w tym E.L. Doctorow’s The Book of Daniel (1971) i Roberta Coovera The Public Burning (1977). (Pierwszy z nich został wydany jako film Daniel w 1983 r.). Kontrowersje dotyczące ich winy zostały najwyraźniej rozwiązane na początku lat 90. po upadku Związku Radzieckiego i ujawnieniu informacji wywiadowczych, które potwierdziły udział Juliusa Rosenberga w szpiegostwie. W 2015 roku niezależny proces zapewnił uwolnienie zeznań ławy przysięgłych w 1950 r. Przez Greenglassa, które wskazywały, że mógł kłamać podczas procesu, wyolbrzymiając rolę swojej siostry w grupie szpiegowskiej, aby ukryć szersze zaangażowanie jego żony Ruth, która była nie ścigany.