Jak zrobić wódkę

Kreatywność towarzysząca robieniu krwawej mary sięga głębiej niż to, jakie dodatki używasz lub składniki Jeśli doszedłeś do pozycji konesera lub po prostu chcesz poeksperymentować, być może nadszedł czas na zrobienie własnej wódki. Oczywiście nie musi być zrobiona tylko dla Marys, ale bylibyśmy niedbali, gdybyśmy o tym nie wspomnieli. Nasi przyjaciele z WikiHow zapewnili nam doskonałe źródło wiedzy, jak robić wódkę, dlatego pokroiliśmy ją i dostarczyliśmy tutaj dla Ciebie!

Udostępnij Pin

Wybierz składniki, które chcesz przefermentować na wódkę

Wódkę zwykle wytwarza się z pszenicy, żyta, jęczmienia, kukurydzy lub ziemniaków. Cukier i Melasa może być również używana samodzielnie lub dodawana do innych składników. Cokolwiek wybierzesz, musi zawierać cukry lub skrobię, aby ostatecznie powstał alkohol.

Możesz wprowadzić własne składniki rozgrzej i wzmocnij smak swojej wódki. Drożdże zjadają cukry lub skrobię i wypluwają alkohol i dwutlenek węgla.

• Podczas produkcji wódki z ziaren i ziemniaków należy zrobić zacier zawierający aktywne enzymy rozkładające skrobię z ziaren lub ziemniaków i wytwarza cukry ulegające fermentacji.

• Sok owocowy już zawiera cukry, więc enzymy rozkładające skrobię nie są potrzebne. Podobnie jak w przypadku soku owocowego, wódkę wytwarzaną z zakupionych w sklepie cukrów wystarczy poddać fermentacji, co pozwala na uniknięcie zacierania.

• W przypadku użycia już sfermentowanych pożywek, takich jak wino, pożywkę można od razu przedestylować do wódki.

W zależności od składników zacieru zdecyduj, czy potrzebujesz dodatkowych enzymów.

Proszek enzymu amylazy spożywczej może być zakupiony w sklepie piwowarskim i dodawany do zacieru w celu przekształcenia skrobi w cukry podlegające fermentacji, jeśli używasz na przykład czegoś takiego jak ziemniaki. Użyj zalecanej ilości do rozbicia ilości skrobi. Nie ma potrzeby używania słodowanych, bogatych w enzymy ziaren, takich jak słodowany jęczmień lub pszenica, gdy używa się proszku enzymatycznego.

Aby enzymy mogły rozkładać skrobię, nawet skrobie ze słodowanego, bogatego w enzymy ziarna , skrobie należy najpierw zżelatynizować.

Płatkowane (walcowane) ziarna często są już żelatynizowane. Nieżelatynizowane składniki, takie jak ziemniaki i nierolowane lub słodowane ziarna, są podgrzewane w wodzie do temperatury żelatynizacji danej użytej skrobi. Ziemniaki zwykle żelatynizują w temperaturze około 150 ° F (66 ° C), podczas gdy jęczmień i pszenica żelatynizują mniej więcej w tej samej temperaturze. Teoretycznie zacieru ziemniaczanego wystarczy podgrzać do 66 ° C, wszystko powyżej 165 ° zniszczy wszystkie enzymy. Jeśli do ziemniaków używa się niskiej temperatury, przed dodaniem ich do wody należy je drobno posiekać.

Różne puree

Zdjęcie & Copy Credit: Wiki How

„Spróbuj zacieru pszennego. W metalowym garnku o pojemności 10 galonów (38 l) z pokrywką podgrzej 6 galonów (23 l) wody do około 165 ° F (74 ° C). Dodaj dwa galony suchej, płatkowanej pszenicy i zamieszaj. Sprawdź temperaturę i upewnij się, że mieści się w zakresie od 150 ° F (66 ° C) do 155 ° F (68 ° C). Wymieszaj jeden galon pokruszonego słodu pszenicznego. Temperatura powinna temperatura około 149 ° F (65 °). Przykryj i odstaw na 90 minut do dwóch godzin, od czasu do czasu mieszając. W tym czasie skrobie powinny przekształcić się w ulegające fermentacji cukry, a mieszanina powinna stać się znacznie mniej lepka. Po 90 minutach do dwóch godzin , schłodzić mieszaninę do 80 ° – 85 ° F (27 ° – 29 ° C) chiller do szybkiego chłodzenia lub po prostu pozwól mu ostygnąć przez noc, ale nie pozwól, aby spadł znacznie poniżej 80F. ”

„Spróbuj zacieru ziemniaczanego. Wyczyść 20 funtów ziemniaków. Bez obierania gotować w dużym kotle do żelatynizacji około godziny. Odlej wodę i dokładnie rozgnieć ziemniaki ręcznie lub za pomocą robota kuchennego. Umieść tłuczone ziemniaki w czajniku i dodaj od pięciu do sześciu galonów wody z kranu. Wymieszaj, aby zmiksować i doprowadzić mieszaninę do nieco ponad 150 ° F (66 ° C). Dodaj dwa funty zmiażdżonego, słodowanego jęczmienia lub pszenicy i dobrze wymieszaj. Przykryj i mieszaj okresowo przez dwie godziny. Pozostawić do ostygnięcia przez noc do 80 ° – 85 ° F (27 ° – 29 ° C).

• Pozostawienie do ostygnięcia przez długi czas również daje enzymom słodu jęczmiennego więcej czasu na rozbicie skrobia ziemniaczana. ”

„Spróbuj zacieru kukurydzianego.Przygotuj zacier według przepisu zacieru pszennego, ale zamiast płatków pszennych zastąp płatkowaną, wstępnie żelatynizowaną kukurydzą (kukurydzą). Alternatywnie, wykiełkuj własną kukurydzę w ciągu trzech dni i zrób z niej zacier bez dodatku słodowanego ziarna. Z każdego ziarna powinien wyrosnąć korzeń długości około dwóch cali. Skierowana kukurydza będzie zawierać enzymy, które powstały podczas procesu kiełkowania (kiełkowania). ”

Wyczyść wszystkie naczynia i odpowiednio przygotuj miejsce.

Fermentacja jest kolejnym krokiem podczas nauki przygotowywania wódka. Fermentację prowadzi się w czystych, odkażonych naczyniach, które są czasami otwarte, ale często są zabezpieczone przed dostępem powietrza, aby zapobiec zakażeniu krzyżowemu. Fermentacja trwa zwykle od trzech do pięciu dni. Można to zrobić w niehigienicznych naczyniach, ale nie jest to zalecane.

Utleniające środki czyszczące, takie jak „B-Brite”, są dostępne w sklepach piwowarów domowych, podobnie jak środki odkażające, takie jak jodofor.

Wybierz i skonfiguruj śluzę.

Śluza to mechanizm, który pozwoli CO2 na ucieczkę bez wpuszczania O2. Pięć galonowych partii odcedzonego zacieru można poddać fermentacji w 7,5-litrowym wiadrze o jakości spożywczej lub w Balony o pojemności 6 galonów.

Pokrywy można przymocować do wiader, podobnie jak wywiercone gumowe korki do butli, ale używając wieczka lub korka, nigdy nie należy całkowicie uszczelniać naczynia, ponieważ ciśnienie spowodowane wytwarzaniem dwutlenku węgla spowoduje wybuch nacisk. Dlatego zamocuj śluzę powietrzną do pokryw i wywierconych gumowych korków. Jeśli to możliwe, unikaj fermentacji w otwartym wiadrze.

Odcedź zacier lub płyn do naczynia fermentacyjnego.

Jeśli powstał zaciek, odcedź płyn sitkiem o drobnych oczkach z zacieru do oczyszczonego i odkażonego naczynia fermentacyjnego. Spróbuj spryskać płyn i wlej go z daleka, aby był dobrze napowietrzony. Drożdże początkowo potrzebują powietrza (tlenu) do wzrostu i rozpoczęcia wysokiej jakości fermentacji.

Alternatywnie, fermentować zacier bez naprężania. Jednak sfermentowany zacier powinien być nadal w jakiś sposób napowietrzany, najlepiej za pomocą pompy powietrza akwariowego i kamienia napowietrzającego. Zacieru należy również odcedzić, zanim zostanie dodany do destylatora, a wygodniejsze może być fermentowanie mniejszej objętości powstałej z przecedzonego zacieru, ponieważ fermentujący zacier może przelać się do naczynia.

Jeśli sok ma być sfermentowany, napowietrzaj, wlewając z wysokości przez sito lub cedzak do naczynia fermentacyjnego.

Dodaj drożdże do pożywki fermentacyjnej.

Uwodnij odpowiednią ilość suszu. destylatory lub inne pożądane drożdże i dodaj je do płynu. Wymieszaj czystą, zdezynfekowaną łyżką, aby równomiernie rozprowadzić drożdże.

Jeśli używasz śluzy, podczas aktywnej fermentacji będzie ona bulgotać, a bulgotanie ulegnie dramatycznemu spowolnieniu lub całkowicie ustanie, gdy płyn zostanie całkowicie sfermentowany. Przechowuj płyn fermentacyjny w pomieszczeniu o temperaturze około 80 ° – 85 ° F, aby ułatwić dobrą i wydajną fermentację. Alternatywnie, użyj taśmy grzewczej w zimnych miejscach.

• Destylatory drożdży będą czysto fermentować, wytwarzać duże ilości alkoholu (etanolu) i wytwarzać stosunkowo małą ilość niepożądanych związków, takich jak alkohole inne niż etanol. Ilość użytych drożdży będzie zależeć od konkretnej marki lub rodzaju użytych drożdży.

• Drożdże w opakowaniu mogą zawierać składniki odżywcze. Składniki odżywcze drożdży są potrzebne do fermentacji pożywki o niskiej zawartości składników odżywczych, takich jak roztwory cukru, ale mogą również poprawić fermentację, gdy są używane z pożywkami bogatymi w składniki odżywcze, takimi jak te wytwarzane ze zbóż.

Zbierz sfermentowaną ciecz, zwaną także „przemywką”.

Zlać sfermentowaną ciecz alkoholową lub „przemyć” do oczyszczonego i odkażonego naczynia lub do aparatu destylacyjnego. Pozostaw osad drożdżowy w naczynie fermentacyjne, ponieważ może się przypalić po podgrzaniu w destylatorze.

Kolumna destylacyjna

Kolumny fletowe są nieco bardziej złożone niż destylatory garnkowe i są idealne do destylacji bezwonnego, bez smaku i silniejszego dowodu spirytus, taki jak wódka. Można je kupić lub, w zależności od projektu, zbudować z łatwo dostępnych materiałów.

Jednak fotosy kolumnowe i alembiki działają w podobny sposób:

• Woda chłodząca zwykle przepływa przez szczelną komorę w kolumnie destylacyjnej, powodując kondensację odparowanego alkoholu i innych substancji w kolumnie. Oznacza to, że taki destylator musi być podłączony bezpośrednio do kranu lub pompy mechanicznej, aby przesyłać wodę z źródła do destylatora.

• Jeśli nie recyrkuluje wody z jednego źródła, do zrobienia małej porcji wódki może być konieczne użycie tysięcy galonów wody.Jeśli woda jest recyrkulowana z centralnego zbiornika za pomocą pompy, można użyć około pięćdziesięciu galonów wody, ale woda podgrzeje się i stanie się mniej skuteczna.

Pot Still

Proste destylatory są podobne do szybkowarów, które są przymocowane do rur.

Można je zbudować bardzo łatwo i tanio. W przeciwieństwie do destylatorów kolumnowych, które są zasadniczo pionowymi kolumnami, destylatory garnkowe mogą wykorzystywać wygięte lub zwijane rury lub przewody rurowe, które można zanurzyć w naczyniu z wodą chłodzącą. Pompy i duże ilości wody chłodzącej nie są wymagane, ale można ich używać.

Przygotuj się do destylacji.

Wciąż podgrzewają sfermentowane mycie o stosunkowo niskiej zawartości alkoholu do temperatury wyższej niż temperatura wrzenia alkoholu, ale niższa niż temperatura wrzenia wody. W ten sposób alkohol odparowuje, podczas gdy większość wody nie. Odparowany alkohol (wraz z pewną ilością odparowanej wody) wędruje do kolumny, rury lub rurki destylatora. Zewnętrzne chłodzenie w postaci zimnej wody jest stosowane do kolumny, rury lub rurki, powodując, że odparowany alkohol schładza się i skrapla z powrotem do cieczy.

Ten alkoholowy płyn jest zbierany i staje się wódką.

Podgrzej mycie w destylatorze, aby rozpocząć proces destylacji.

W zależności od rodzaju używanego urządzenia dostępne są palniki gazowe, kominki na drewno lub elektryczne płyty grzejne. Pożądana jest temperatura około 173 ° F (78,3 ° C) na poziomie morza, ale temperatura musi być utrzymywana poniżej punktu wrzenia wody, 212 ° F (100 ° C) na poziomie morza. Gdy płyn do mycia się nagrzewa, alkohol i inne substancje odparowują i skraplają się w chłodzonym wodą obszarze destylatora.

Wyrzucić głowice.

Pierwsza destylowana ciecz, „główki” , „odzyskany z destylatora będzie bogaty w szkodliwy metanol i inne lotne chemikalia, których nie chcesz pić. Na 5 galonów (19 l) płynu do mycia należy odrzucić co najmniej pierwsze 60 ml destylatu.

Zbierz ciało.

Po wyrzuceniu główek zebrane destylat będzie zawierał żądany alkohol (etanol) wraz z wodą i innymi związkami. Nazywa się to „ciałem”. W tym czasie, jeśli używasz kolumny wciąż z płynącą zimną wodą, przepływ wody można regulować, aby kontrolować wydajność destylatu i czystość. Spróbuj strzelać przez dwie lub trzy łyżeczki destylatu na minutę. Zwiększony destylat powoduje spadek czystości.

Wyrzuć ogony.

Pod koniec procesu destylacji, gdy temperatura osiąga 212 ° F (100 ° C) i więcej , w procesie destylacji powstają inne nieprzyjemne chemikalia, zwane „ogonami”, które zawierają fuzlowe alkohole. Ogony są niepożądane i należy je wyrzucić.

Sprawdź zawartość alkoholu i czystość destylatu.

Schłodź próbkę destylatu do 68 ° F (20 ° C) i użyj areometr do pomiaru procentowej zawartości alkoholu w destylacie. Destylat może być zbyt rozcieńczony, aby służyć jako dopuszczalna wódka (słabszy niż 40% alkoholu) lub może być bardziej stężony niż pożądany (być może wyższy niż 50% alkoholu). Wódkę zwykle rozcieńcza się przed butelkowaniem, więc destylat może mieć bardzo wysoką zawartość alkoholu. Destylat może być również zbyt aromatyczny i aromatyczny oraz wymagać dodatkowej destylacji lub filtracji węglowej.

Jeśli to konieczne, użyj filtra węglowego.

Prawie skończyłeś naukę robić wódkę!

Przepuść destylat przez filtr węglowy, taki jak te dostępne w piwowarach domowych, aby usunąć niepożądane lotne smaki i aromaty. Węglowe filtry do wody można również zmodyfikować w celu oczyszczenia destylatu.

Rozcieńczyć wódkę do żądanej mocy.

Dodaj oczyszczoną wodę do destylatu, aby uzyskać żądaną zawartość procentową alkoholu. Użyj areometru, aby zmierzyć zawartość procentową alkoholu.

Butelkuj wódkę.

Napełnij butelki za pomocą grawitacyjnego urządzenia do napełniania butelek i zakorkuj lub zakręć butelki. W razie potrzeby oznacz butelki niestandardowymi etykietami. Niektóre wypełniacze grawitacyjne mogą składać się z pojemnika do butelkowania o pojemności 7,5 galona (29 l) (z kranem), rurki winylowej i prostego sprężynowego napełniacza do butelek z tworzywa sztucznego. Można również użyć wielootworowych napełniaczy do wina.

Wlewanie wódki

Nie możemy pominąć części dotyczącej wlewu w naszym przewodniku Jak zrobić wódkę. To najfajniejsza część, w której możesz pozwolić swojej kreatywności zabłysnąć.

Kiedy już skończysz robić własną wódkę, zastanów się nad dodaniem do niej różnych składników, aby nadać każdej partii inny smak.

• Może lubisz wódkę brzoskwiniową lub jabłkową, lub pomarańczowy. Bez względu na preferencje, możesz nadać swojej nowej porcji dowolny smak. Wszystko można wlać i mamy na myśli to dosłownie. Jeśli jest jakiś smak, który lubisz, prawdopodobnie możesz go napełnić swoją wódką. Na krwawą Marysię polecamy pikle, chrzan, paprykę lub bekon. Każda kombinacja zapewni dobry efekt smakowy.

• W przypadku owoców należy użyć około trzech sztuk na partię. Umyj wszystkie brudne składniki przed przejściem do przodu. Poprawi smak Twojej wódki, a także sprawi, że będzie ona jak najbardziej klarowna. Włóż składniki do szczelnego słoika i napełnij go wódką. Wstrząsaj butelką raz dziennie, aby proces się rozwijał. Następnie odcedź wódkę do innego słoika lub butelki i masz gotowy produkt!

Ten przewodnik dotyczący przygotowania wódki zawiera podstawowe wskazówki dotyczące tworzenia własnej partii. Nie bierze pod uwagę Twojej kreatywności. Stwórz własne dzieło! Dodaj różne składniki, które mogą zmienić grę dla Ciebie i Twoich gości. Dopasuj smaki do tego, jak zamierzasz używać ducha. Jeśli chcesz użyć go na przykład w krwawej marii, możesz wrzucić tam marynatę lub dwie i nadać jej kwaśny smak. Jakkolwiek chcesz to zrobić, upewnij się, że robisz to po swojemu.