Okazuje się, że nasze oczy są nie tylko mniejsze, gdy się rodzimy, ale są też mniej przydatny. Z czasem rozwijamy naszą zdolność poruszania się, skupiania i używania oczu.
Kiedy ludzki embrion zaczyna się formować, nie ma oczu. Główny rozwój oczu następuje między 3. a 10. tygodniem. W trzecim tygodniu płodu mózg zaczyna rozwijać wewnętrzne funkcjonowanie oczu, umożliwiające widzenie i przetwarzanie obrazów.
To powszechne u dzieci ”. oczy rozwijają się nierównomiernie i rzadko są powodem do niepokoju. Wzrok to ostatni zmysł, który rozwija się u płodu, a jego powieki pozostają zamknięte do 28 tygodnia. Po 28 tygodniach płód może wyczuć światło słoneczne.
Po urodzeniu dziecko doświadcza świata oczami, głównie jako rozmycie bodźców wzrokowych. Kolor oczu niektórych dzieci zaczyna się zmieniać w pierwszych miesiącach życia, ponieważ wiele z nich rodzi się z szarymi lub niebieskimi oczami, które zmieniają kolor.
Niemowlęta są krótkowzroczne i skupiają się głównie na przedmiotach znajdujących się w odległości 8 do 10 cali od ich Twarz. Chodzi o odległość między twarzą dziecka a osobą, która może je trzymać.
W ciągu pierwszych kilku miesięcy życia ich oczy zaczynają współpracować, gdy rozwija się koordynacja ręka-oko. Po 8 tygodniach dzieci mogą łatwiej skupić się na twarzach osób wokół nich. W wieku 3 miesięcy niemowlęta powinny zacząć obserwować wzrokiem poruszające się przedmioty i ludzi.
W wieku 5 miesięcy dziecko rozwinęło widzenie kolorów i dostrzeganie głębi. W wieku od 1 do 2 lat koordynacja wzrokowo-ruchowa dziecka oraz percepcja głębi są lepiej rozwinięte. Kolory i obrazy są jasne i żywe. Większość ludzi ma martwy punkt w oczach i jest to całkowicie normalne.
Oczy nadal rosną i przechodzą dodatkowy gwałtowny wzrost w okresie dojrzewania. Oczy osoby osiągną swój dorosły rozmiar, zanim osiągną wiek 19 lat. Do tego czasu większość ludzi wykazuje oznaki jakichkolwiek nieprawidłowości w oku oraz chorób genetycznych i zaburzeń wzroku. Niektóre typowe warunki to:
- krótkowzroczność
- dalekowzroczność
- daltonizm