Imperium Mauretańskie w starożytnych Indiach, stan skupiony w Pataliputra (późniejsza Patna) w pobliżu zbiegu rzek Syn i Ganges (Ganga). Trwało od około 321 do 185 pne i było pierwszym imperium, które obejmowało większość subkontynentu indyjskiego.
Imperium mauretańskie było wydajną i wysoce zorganizowaną autokracją ze stałą armią i służbą cywilną. Ta biurokracja i jej działanie były wzorem dla Artha-shastra („Nauka o materialnym zysku”), dzieła ekonomii politycznej podobnego tonem i zakresem do Księcia Niccola Machiavelliego.
W następstwie śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 r. pne Chandragupta (lub Chandragupta Maurya), założyciel dynastii Mauryan, podbił region Pendżabu z południowo-wschodnich krańców dawnego imperium Aleksandra. Seleucydzi, walcząca o dziedzictwo Aleksandra, próbowali awansować Indie w 305 r. Pne Zostały pokonane i po zawarciu traktatu Seleucydzi i Maurejczycy utrzymywali przyjazne stosunki. Ciesząc się pokojem wzdłuż zachodniej granicy, Czandragupta mógł swobodnie skupić swoje wyczyny wojskowe na wschodzie i południu. Pod koniec swojego panowania rozszerzył swoje imperium na północne Indie. Jego syn, Bindusara, kontynuował ekspansję imperium również na Dekan, zatrzymując się w regionie znanym dziś jako Karnataka.
PHG
Syn Bindusary, Ashoka (panował ok. 265–238 pne lub ok. 273–232 pne), dodała Kalingę do już rozległego imperium. Ten dodatek byłby jednak ostatnim, ponieważ brutalny podbój tego regionu skłonił Ashokę do porzucenia podbojów militarnych. Zamiast tego przyjął buddyzm i ustanowił dharmę jako ideologię państwową.
Frederick M. Asher
Wiele wiadomo o panowaniu tego buddyjskiego cesarza mauretańskiego z edyktów wypisanych na doskonale wykonanych kamiennych filarach, które wzniósł w całym swoim królestwie. Te edykty stanowią jedne z najstarszych odszyfrowanych oryginalnych tekstów Indii. Po nawróceniu, jego idea podboju polegała na wysłaniu wielu buddyjskich wysłanników do Azji i zamówieniu jednych z najwspanialszych dzieł starożytnej sztuki indyjskiej.
Po śmierci Ashoki imperium skurczyło się z powodu inwazji, dezercji książąt z południa, i kłócą się o wniebowstąpienie. Ostatni władca, Brihadratha, został zabity w 185 roku pne przez jego naczelnego dowódcę Brahmana, Puszamitrę, który następnie założył dynastię Shunga, która rządziła w środkowych Indiach przez około sto lat.