Fuchs ' Dystrofia rogówki: 7 rzeczy, które powinieneś wiedzieć

Dystrofia rogówki Fuchsa to zaburzenie przedniej powierzchni oka (rogówki), które zwykle dotyka osoby starsze. Oto siedem najważniejszych faktów na temat dystrofii Fuchsa, o których należy wiedzieć:

Co to jest Dystrofia Fuchsa?

Dystrofia Fuchsa (fooks DIS-truh-fee) jest chorobą oczu, w której najbardziej wewnętrzna warstwa komórek rogówki ulega zmianom zwyrodnieniowym. Ta warstwa komórkowa, zwana śródbłonkiem, jest odpowiedzialna za utrzymanie odpowiedniej ilości płynu w rogówce. Śródbłonek utrzymuje rogówkę w czystości dla dobrego widzenia, wypompowując nadmiar płynu, który może powodować obrzęk rogówki.

Choroba zwana również „dystrofią rogówki” Fuchsa i dystrofią śródbłonka Fuchsa, choroba zwykle dotyka obu oczu i powoduje stopniowy spadek w widzeniu z powodu obrzęku rogówki (obrzęku) i zmętnienia.

Wraz z postępem choroby obrzęk rogówki może powodować pęcherze na przedniej stronie rogówki zwane pęcherzami nabłonkowymi (BULL-eye). Ten stan jest znany jako pęcherzowa keratopatia.

Nie jest znana metoda zapobiegania dystrofii Fuchsa.

Co ją powoduje?

Dystrofia Fuchsa może mieć podłoże genetyczne przyczyny, ale może również wystąpić bez wcześniejszej historii choroby w rodzinie. W wielu przypadkach przyczyna jest nieznana.

Jakie są objawy dystrofii Fuchsa?

Objawy dystrofii Fuchsa obejmują:

• Blask i wrażliwość na światło

• Ból oka

• Zamglone lub niewyraźne widzenie

• Widzenie kolorowych aureoli wokół świateł

• Trudności w widzeniu w nocy

• Słabe widzenie po przebudzeniu, które może poprawić się później dnia

• Wrażenie, że coś jest w oku (uczucie ciała obcego)

Kto jest najbardziej zagrożony

Problemy ze wzrokiem spowodowane dystrofią rogówki Fuchsa zwykle dotykają ludzi po 50 roku życia, chociaż okuliści mogą wykryć wczesne objawy choroby u młodszych dorosłych. Wydaje się, że występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Jeśli twoja matka lub ojciec ma dystrofię Fuchsa, masz około 50% szans na zachorowanie.

Jak to jest wykrywane?

Kompleksowe badanie wzroku przez optometrystę lub okulistę jest potrzebne do wykrycia Fuchsa ”c dystrofia błony śluzowej jamy ustnej.

Podczas badania okulista użyje przyrządu zwanego lampą szczelinową, aby przeprowadzić szczegółowe badanie rogówki. Podczas tej procedury będzie badał rogówkę pod dużym powiększeniem w celu wyszukania subtelnych zmian w wyglądzie komórek śródbłonka, które są charakterystyczne dla tej choroby.

Wczesne objawy kliniczne dystrofii Fuchsa to zmniejszona liczba komórek śródbłonka i drobne, przypominające krople zmiany w śródbłonku rogówki zwane rogówką gardłową.

Kolejnym testem, który może wykonać lekarz okulista, jest pomiar grubości rogówki (pachymetria) w celu wykrycia zwiększonej grubości rogówki co może wskazywać na obrzęk rogówki spowodowany chorobą.

Ponadto badanie ostrości wzroku za pomocą wykresu oka, które jest wykonywane podczas kompleksowego badania, może ujawnić pogorszenie wzroku z powodu obrzęku rogówki.

Jakie leczenie Czy jest dostępne dla dystrofii Fuchsa?

Leczenie dystrofii Fuchsa zależy od stopnia zaawansowania choroby. We wczesnych przypadkach wzrok często można poprawić, usuwając nadmiar wody z rogówki za pomocą 5% chlorku sodu ( hipertoniczne) krople do oczu.

Jeśli ty jeśli masz światłowstręt spowodowany dystrofią rogówki, okulary z soczewkami fotochromowymi mogą być pomocne w zmniejszeniu wrażliwości na światło słoneczne. Powłoka antyrefleksyjna eliminuje również odbicia w soczewkach okularowych, które mogą być szczególnie uciążliwe dla osoby z dystrofią Fucha.

Jeśli masz dystrofię śródbłonka i nadciśnienie oczne, lekarz okulista może zalecić stosowanie kropli do oczu z jaskrą w celu zmniejszenia ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP). Wysokie ciśnienie w oku może uszkodzić śródbłonek rogówki, pogarszając dystrofię Fuchsa.

W miarę postępu choroby pęcherze nabłonkowe mogą pękać, powodując bolesne otarcia rogówki i słabe widzenie. Jeśli tak się stanie lub jeśli dystrofia Fuchsa postępuje do punktu powodującego znaczną utratę wzroku, zwykle potrzebny jest przeszczep rogówki.

Alternatywa dla przeszczepu rogówki o pełnej grubości (zwanej również keratoplastyką penetrującą lub PK) to głęboka keratoplastyka śródbłonka blaszkowatego (DLEK), która jest metodą chirurgiczną zastępującą śródbłonek, która pozostawia nienaruszone górne warstwy rogówki. Procedura ta okazała się skuteczna w leczeniu dystrofii Fuchsa z potencjalnie mniejszym ryzykiem niż keratoplastyka penetrująca.

W ostatnich latach zaawansowana forma DLEK zwana femtosekundową laserową keratoplastyką Descemet stripping endothelial keratoplasty (FS-DSEK) wykazała obiecujące wyniki w leczeniu tej choroby.

Środki ostrożności

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie dystrofię rogówki Fuchsa, przedyskutuj to ze swoim okulistą, jeśli rozważasz LASIK lub inną operację refrakcyjną lub jeśli masz zaćmę i potrzebujesz operacji zaćmy. Te operacje oka mogą pogorszyć stan stan i dystrofia rogówki często uważa się za przeciwwskazanie do planowej operacji refrakcyjnej.

Strona zaktualizowana w sierpniu 2017 r.