Europ

Europ (ue), pierwiastek chemiczny, metal ziem rzadkich z szeregu lantanowców układu okresowego. Europ jest najmniej gęstym, najdelikatniejszym i najbardziej niestabilnym przedstawicielem serii lantanowców.

Britannica Quiz

118 Nazwy i symbole quizu okresowego

Układ okresowy składa się ze 118 elementów. Jak dobrze znasz ich symbole? W tym quizie zobaczysz wszystkie 118 symboli chemicznych i musisz wybrać nazwę pierwiastka chemicznego, który każdy z nich reprezentuje.

Czysty metal jest srebrzysty, ale nawet po krótkim wystawieniu na działanie powietrza staje się matowy, ponieważ łatwo utlenia się w powietrzu, tworząc Eu (OH) 2 ∙ H2O. Europ szybko reaguje z wodą i rozcieńczonymi kwasami – z wyjątkiem kwasu fluorowodorowego (HF), w którym jest chroniony warstwą EuF3. Europ jest bardzo silnym paramagnetykiem powyżej około 90 K (-183 ° C lub -298 ° F); poniżej tej temperatury metal porządkuje się antyferromagnetycznie, tworząc strukturę spiralną.

Pierwiastek został odkryty w 1901 roku przez francuskiego chemika Eugène-Anatole Demarçay i nazwany na cześć Europy. Jedna z najmniej występujących pierwiastków ziem rzadkich (jej stężenie w skorupie ziemskiej jest prawie takie samo jak bromu), występuje w niewielkich ilościach w wielu minerałach ziem rzadkich, takich jak monacyt i bastnasyt, a także w produktach rozszczepienia jądrowego.

Oba naturalnie występujące izotopy są stabilne: europ-151 (47,81%) i europ-153 (52,19%). Ogółem scharakteryzowano 34 (z wyłączeniem izomerów jądrowych) izotopów promieniotwórczych o masie od 130 do 165 i o okresach półtrwania tak krótkich jak 0,9 milisekundy (europ-130) i aż 36,9 lat (europ-150).

Europ jest zwykle oddzielany od innych pierwiastków ziem rzadkich poprzez redukcję go do +2 stopnia utlenienia i wytrącanie jonami siarczanowymi. Metal został przygotowany przez elektrolizę stopionych halogenków i redukcję jego tlenku metalicznym lantanem, a następnie destylację metalu europu. Europ występuje w jednej formie alotropowej (strukturalnej). Jest on centrowany sześcienny z a = 4,5827 Å w temperaturze pokojowej. Podstawowym zastosowaniem europu są luminofory w kolorze czerwonym w wyświetlaczach optycznych i ekranach telewizyjnych wykorzystujących lampy elektronopromieniowe oraz w szkle do lamp fluorescencyjnych. Jest również używany w scyntylatorach do tomografii rentgenowskiej oraz jako źródło niebieskiego koloru w diodach elektroluminescencyjnych (LED).

W swoim dominującym stopniu utlenienia +3 europ zachowuje się jak typowa ziemia rzadka. tworząc serię zwykle bladoróżowych soli. Jon Eu3 + jest paramagnetyczny ze względu na obecność niesparowanych elektronów. Europ posiada najłatwiejszy do wytworzenia i stabilny stopień utlenienia +2 metali ziem rzadkich. Roztwory europu (+3) można zredukować cynkiem metalicznym i kwasem solnym, otrzymując w roztworze Eu2 +; jon jest stabilny w rozcieńczonym kwasie solnym, jeśli nie ma tlenu z powietrza. Znanych jest szereg soli europu (+2) o barwie od białej do bladożółtej lub zielonej, takich jak siarczan, chlorek, wodorotlenek i węglan europu (II). Halogenki można wytworzyć przez redukcję wodoru bezwodnych trójwartościowych halogenków.