Elizabeth Blackwell (Polski)

Elizabeth Blackwell (ur. 3 lutego 1821 r. W Counterslip, Bristol, Gloucestershire, Anglia – zm. 31 maja 1910 r. W Hastings, Sussex), anglo-amerykańska lekarka uważana za pierwszą współczesną lekarkę.

Elizabeth Blackwell pochodziła z dużej, zamożnej i kulturalnej rodziny. był dobrze wykształcony przez prywatnych nauczycieli. Rewers finansowy oraz liberalne poglądy społeczne i religijne rodziny skłoniły ich do emigracji do Stanów Zjednoczonych latem 1832 r. Wkrótce po zamieszkaniu w Nowym Jorku jej ojciec, Samuel Blackwell, zaczął aktywnie działać na rzecz abolicjonizmu. Blackwellowie przenieśli się do Jersey City w stanie New Jersey w 1835 r. I do Cincinnati w stanie Ohio w 1838 r. Wkrótce potem śmierć Samuela pozostawiła rodzinę w biedzie, a Elizabeth i dwie siostry otworzyły prywatną szkołę. Później Elizabeth uczyła w szkole w Henderson w stanie Kentucky oraz w latach 1845–47 w Północnej i Południowej Karolinie.

W tym ostatnim okresie Blackwell podjęła prywatne studia medyczne z lekarzami sympatycznymi, aw 1847 r. Zaczęła starać się o przyjęcie do szkoła medyczna. Wszystkie wiodące szkoły odrzuciły jej podanie, ale w końcu została przyjęta, prawie przez przypadek, do Geneva Medical College (prekursora Hobart College) w Genewie w Nowym Jorku. Jej miesiące były niezwykle trudne. Mieszkańcy miasta i większość studentów płci męskiej odrzucali ją i nękali, a początkowo zabroniono jej nawet udziału w demonstracjach w klasie. Jednak wytrwała i w styczniu 1849 roku, zajmując pierwsze miejsce w swojej klasie, została pierwszą kobietą w Stanach Zjednoczonych, która ukończyła szkołę medyczną i pierwszą współczesną kobietą-lekarzem.

W kwietniu Po uzyskaniu naturalizowanej obywatelki USA, Blackwell udała się do Anglii w celu dalszego szkolenia, aw maju wyjechała do Paryża, gdzie w czerwcu rozpoczęła kurs położnych w La Maternité. Tam zachorowała na zakaźną chorobę oczu, która spowodowała, że ślepa na jedno oko i porzuciła nadzieję na zostanie chirurgiem. W październiku 1850 r. Wróciła do Anglii i pracowała w szpitalu św. Bartłomieja pod okiem dr (późniejszego sir) Jamesa Pageta. Latem 1851 roku wróciła do Nowego Jorku, gdzie odmówiono jej pracy w miejskich szpitalach i przychodniach, a nawet nie mogła wynająć prywatnych gabinetów konsultacyjnych. Jej prywatna praktyka rozwijała się bardzo wolno, w międzyczasie napisała serię wykładów, opublikowanych w 1852 roku jako The Laws of Life, ze specjalnym odniesieniem do wychowania fizycznego dziewcząt.

W 1853 roku Blackwell otworzył małą aptekę w dzielnicy slumsów. W ciągu kilku lat dołączyła do niej jej młodsza siostra dr Emily Blackwell i dr Marie E. Zakrzewska, aw maju 1857 r. Znacznie powiększona przychodnia została zarejestrowana jako Nowojorski Szpital dla Kobiet i Dzieci. W styczniu 1859 roku, podczas rocznego tournee wykładowego po Wielkiej Brytanii, jako pierwsza kobieta wpisała swoje nazwisko do brytyjskiej księgi medycznej. W momencie wybuchu amerykańskiej wojny secesyjnej w 1861 roku pomagała organizować Woman’s Central Association of Relief i U.S. Sanitary Commission i pracowała głównie za pośrednictwem tej pierwszej, wybierając i szkoląc pielęgniarki do służby wojennej.

W listopadzie 1868 roku długo udoskonalany plan, opracowany w dużej mierze w porozumieniu z Florence Nightingale w Anglii, zaowocował otwarciem Kobiecego Kolegium Medycznego w szpitalu. Elizabeth Blackwell ustanowiła bardzo wysokie standardy przyjęć, szkolenia akademickiego i klinicznego oraz certyfikacji dla szkoły, która działała przez 31 lat; sama zajęła krzesło higieny. W 1869 roku Blackwell przeniósł się na stałe do Anglii. Założyła odnoszącą sukcesy prywatną praktykę, pomogła w zorganizowaniu National Health Society w 1871, aw 1875 została mianowana profesorem ginekologii w London School of Medicine for Women. To drugie stanowisko zachowała do 1907 roku, kiedy kontuzja zmusiła ją do przejścia na emeryturę. Wśród innych jej pism są: Religia zdrowia (1871), Rada dla rodziców w sprawie moralnej edukacji ich dzieci (1878), Element ludzki w seksie (1884), jej autobiograficzna pionierska praca w otwieraniu zawodu lekarza dla kobiet (1895) i Essays in Medical Sociology (1902).