Dogrywka

Dogrywka w hokeju na lodzie to metoda określania zwycięzcy i przegranego w meczach hokejowych w przypadku remisu po przepisach. Dwie główne metody obejmują dogrywkę (powszechnie nazywaną dogrywką) i rzut karny.

Dogrywki

Dogrywki to dogrywki wykraczające poza trzecią regulaminową część meczu, w której obowiązują normalne zasady hokeja. Chociaż w przeszłości rozgrywane były dogrywki na całej długości, dzisiejsze dogrywki są nagłą śmiercią, co oznacza, że mecz kończy się natychmiast, gdy gracz strzeli bramkę.

W sezonie 1983-84 NHL wprowadził okres nadgodzin w sezonie regularnym trwający pięć minut, w porównaniu do dwudziestominutowych okresów regulaminowych. Jeśli pięciominutowa dogrywka zakończyła się bez punktacji, mecz kończył się remisem. Uwaga: Światowy Związek Hokeja na lodzie stosował 10-minutową dogrywkę w sezonie regularnym, podobnie jak NHL przed II wojną światową.

W 1998 roku American Hockey League wprowadziła zasadę, zgodnie z którą drużyny będą rozgrywać pięć Minutowa dogrywka z czterema graczami z pola i bramkarzem, a nie z pełną siłą (pięciu zawodników), z wyjątkiem sytuacji, w których dwie osoby mają przewagę. W sytuacji dwuosobowej przewagi drużyna z przewagą zagra w pięciu. Zasada była popularna i przyjęta przez NHL i ECHL w następnym sezonie.

Jeśli dogrywka zakończy się bez zdobycia bramki przez żadną ze stron, drużyny biorą udział w „rzutach karnych”, które kończą się nagłą śmiercią w przypadku remisu. po trzeciej lub piątej rundzie, w zależności od ligi.

Mats Sundin jest rekordzistą pod względem większości goli w dogrywce w sezonie regularnym z 15.

W fazie playoff Pucharu Stanleya okresy dogrywki są identyczne do okresów regulaminowych, z wyjątkiem tego, że zespoły kontynuują grę w dogrywkach do momentu zdobycia bramki, jako zwycięzca i przegrany muszą zostać ustaleni. Może to spowodować, że mecze będą miały wiele dogrywek – ostatni mecz pomiędzy Vancouver Canucks i Dallas Stars w play-offach 2006-2007 miał cztery dogrywki, zanim Vancouver strzelił gola. Joe Sakic ma rekord największej liczby bramek w dogrywce w fazie playoff z siedmioma golami. Co ciekawe, trzech legendarnych graczy tej gry, Mark Messier (109 meczów barażowych), Mario Lemieux (77 meczów) i Gordie Howe (68 meczów) nigdy nie zdobyło bramki w dogrywce w dogrywce. Dogrywki są rozgrywane bez przerw reklamowych.

Shootout

W większości niższych lig mniejszych (ECHL, Central, UHL) odbyła się strzelanina, w której pod koniec regulaminu stosowana jest strzelanina podobna do formatu turnieju międzynarodowego.

Jednak w 2000 roku ECHL przyjęło dogrywkę AHL cztery na cztery przed strzelaniną.

W sezonie 2004-05 AHL AHL poszło za prowadzeniem ECHL i przyjęła strzelaninę dla pięciu graczy. Standardowa seria pięciu rzutów karnych jest stosowana po dogrywce cztery na cztery we wszystkich mniejszych ligach w Ameryce Północnej.

Podążając za prowadzeniem mniejszych lig od 2005-06 NHL kończy mecze pokazowe i mecze sezonu regularnego z remisem po pięciominutowej dogrywce strzelaniną. Trzech zawodników z każdej drużyny oddaje strzały na bramkarzy przeciwnika, w przeciwieństwie do pięciu w zawody międzynarodowe i niższej ligi. Drużyna, która podczas trzech strzałów zdobędzie najwięcej bramek, zostaje zwycięzcą. Jeśli jednak podczas serii strzelań obie drużyny strzelą taką samą liczbę goli, rozpoczyna się nagła strzelanina śmierci, tak jak w rozgrywkach międzynarodowych. Drużyny naprzemiennie wykonują rzuty karne, dopóki jedna drużyna nie zdobędzie gola, a druga nie, co oznacza zwycięzcę. Wszyscy gracze (z wyjątkiem bramkarzy) w składzie drużyny muszą strzelać, zanim którykolwiek z graczy będzie mógł strzelić dwa razy.

Strzelaniny nie są stosowane w barażach żadnej ligi moll w Ameryce Północnej. Zamiast tego stosuje się 20-minutowe dogrywki. używany do zdobycia jednego gola.

W konkursie umiejętności National Hockey League All-Star, rywalizacja kończy się rzutami karnymi znanymi jako Breakaway Relay.

Strategia

Strategia jest uważana za bardzo ważną podczas rzutów karnych i rzutów dogrywkowych zarówno dla strzelca, jak i bramkarza. Zarówno strzelcy, jak i bramkarze często konsultują się ze swoimi kolegami z drużyny i trenerami, aby uzyskać porady dotyczące stylu gry przeciwnika. Strzelcy często biorą pod uwagę mocne i słabe strony bramkarza (takie jak szybkie obronienie rękawicy lub kija), preferowany styl bramkarza (np. Motylek lub stój) oraz metodę wyzywania strzelca. Bramkarze często biorą pod uwagę preferencje strzelca, spodziewany kąt natarcia, opatentowany ruch, którego często używa strzelec, a nawet jego ręczność.

Większość strzelców próbuje wyprzedzić bramkarza, aby stworzyć lepszą szansę na zdobycie bramki. Napastnik Minnesota Wild Mikko Koivu i napastnik Tampa Bay Lightning Martin St. Louis to przykłady graczy, którzy powszechnie stosują tę strategię. Jednak nierzadko zdarza się, że strzelec po prostu strzela do otworu bez dekaptu. Jest to powszechnie określane jako snajperka.Jest to najczęściej wykonywane, gdy bramkarz wyzywa strzelca, dając mu otwarty dołek (trzymając rękawicę, podkładkę lub drążek poza pozycją lub będąc poza dźwiękiem, pozycja bramkarza razem, aby skusić strzelca do wycelowania w dane otwarcie) . Napastnik Vancouver Canuck Markus Naslund i były napastnik NHL Brett Hull są powszechnie nazywani snajperami. Rzadko kiedy strzelec może wykonać strzał lub strzał z nadgarstka z czubka lub z góry szczeliny. Odbywa się to prawie wyłącznie wtedy, gdy strzelec ma duże zaufanie do swojego strzału lub próbuje zaskoczyć bramkarza. Napastnik Minnesota Wild Brian Rolston i obrońca Anaheim Mighty Ducks Chris Pronger z powodzeniem stosowali tę strategię. Prawdę mówiąc, Prongerowi udało się zastosować tę strategię w finałach Pucharu Stanleya 2006, wykonując rzut karny przeciwko Cam Ward, bramkarzowi Carolina Hurricanes.

Wybrane dogrywki w wybranych dogrywkach

• 24 marca, 1936 – Mud Bruneteau z Detroit kończy najdłuższy mecz barażowy Pucharu Stanleya w historii, strzelając jedynego gola w wygranym 1: 0 meczu z Montreal Maroons. Bramka padła o 16:30 w szóstej dogrywce, co dało w sumie 116:30 dogrywki. Mecz był zaledwie 3:30 mniej niż równowartość trzech meczów jeden po drugim.

• 23 kwietnia 1950 – Pete Babando zdobywa 28 punktów : 31 dogrywek, które dały Detroit Red Wings zwycięstwo 4-3 w siódmym meczu finału Pucharu Stanleya nad New York Rangers. To był pierwszy raz, kiedy siódmy mecz serii finałowej zakończył się dogrywką.

• 21 kwietnia 1951 – Bill Barilko zdobywa bramkę po 2:53 po dogrywce, dając Toronto Maple Wygrywa 3: 2 w piątym meczu finału Pucharu Stanleya nad Montreal Canadiens. Wszystkie pięć meczów z tej serii wymagało dogrywki.

• 16 kwietnia 1954 – Tony Leswick zdobywa bramkę po 4:20 po dogrywce, dając Detroit Red Wings 2-1 wygrać w siódmym meczu finału Pucharu Stanleya nad Montreal Canadiens. Od tamtej pory żaden siódmy mecz z serii Finałów nie przeszedł do dogrywki.

• 23 kwietnia 1964 – Bobby Baun z Toronto Maple Leafs zalicza do dogrywki zwycięzcę meczu z Detroit 1:43 w 6. meczu finałów. Bramka jest godna uwagi, ponieważ Baun wcześniej w meczu złamał kostkę. Został zamrożony i zaklejony taśmą, a Baun wrócił na lód, aby strzelić zwycięskiego gola.

• 10 maja 1970 – Jednym z najbardziej niezatartych momentów w historii sportu jest widok Gol Bobbyego Orra „w locie”, który dał Boston Bruins zwycięstwo 4: 3 i cztery mecze w St. Louis Blues w finale Pucharu Stanleya.

• 14 maja 1977 – Jacques Lemaire strzelił 2. z 3 goli w dogrywce w karierze, pokonując Boston Bruins 2-1, pozwalając Montreal Canadiens wygrać finał Pucharu Stanleya w serii 4-0.

• 24 maja 1980 – Bob Nystrom z New York Islanders zdobywa bramkę w Pucharze Stanleya po 7:11 po dogrywce, eliminując Philadelphia Flyers w sześciu meczach.

• 10 kwietnia 1982 – „Cud w Manchesterze” – debiutant Daryl Evans daje Los Angeles Kings zwycięstwo 6: 5 z Edmonton Oilers po dogrywce 2:35. Kings pokonali Oilers 5: 0 po drugiej części meczu 3 półfinałów Smythe Division, ale to wciąż jest największe powrót dogrywki pojedynczej gry w historii NHL.

• 12 maja 1986 – bramka Douga Wickenheisera w dogrywce daje St. Louis Blues zwycięstwo 6: 5 nad Calgary Flames w Szósty mecz finału konferencji Campbell. Bramka, znana jako „Monday Night Miracle”, zakończyła się powrotem 5: 1 i zrobiła jeszcze większe wrażenie, że wszystkie cztery gole padły w ciągu ostatnich dziesięciu minut trzeciej tercji.

• 18 maja 1986 – bramka Briana Skrudlanda kończy najkrótszą dogrywkę w historii NHL z wynikiem zaledwie 9 sekund. Zwycięski gol dał Montreal Canadiens zwycięstwo 3: 2 nad Calgary Flames w drugim meczu finału Pucharu Stanleya.

• 18 kwietnia 1987 – Pat LaFontaine z New York Islanders Strzelił gola przeciwko Washington Capitals po 68:47 po dogrywce, co kończy najdłuższy mecz siódmy w historii playoffów NHL. Bramkarz wyspiarzy Kelly Hrudey odnotowuje rekordowe 73 interwencje. Zobacz Easter Epic.

• 15 maja 1990 – Petr Klima, który prawie nie grał w dogrywce, zszedł z ławki późno w potrójnej dogrywce i prawie natychmiast zdobył bramkę, kończąc najdłuższą dogrywkę w NHL Historia finałów. Ta bramka dała Edmonton Oilers zwycięstwo 3: 2 nad Boston Bruins w meczu 1 finału Pucharu Stanleya, przygotowując grunt pod piąty puchar Oilers w ciągu siedmiu lat.

• 1993 – Po przegranej w dogrywce meczu 1 półfinału Adams Division z Quebec Nordiques, Montreal Canadiens wygrywa 10 kolejnych dogrywek w drodze do zdobycia Pucharu Stanleya.

• 30 kwietnia 1994 – Pavel Bure zdobywa bramkę 2:20 w drugiej dogrywce w siódmym meczu pierwszej rundy rundy playoff Vancouver z Calgary.Zwycięstwo dało Vancouver Canucks trzy kolejne wygrane po dogrywce z ulubionym Calgary Flames, który stracił prowadzenie w serii 3: 1.

• 27 maja 1994 – Stephane Matteau kończy Konferencję Wschodnią Finały, w których strzelił bramkę początkową debiutującego bramkarza z New Jersey, Martina Brodeura. Był to drugi gol Matteau w dogrywce w serii i zapewnił drużynie New York Rangers pierwszy występ w finale od piętnastu lat.

• 10 czerwca 1996 – Uwe Krupp stał się 12. zawodnikiem w historii NHL, który zakończył finały Pucharu Stanleya po dogrywce, co dało Colorado Avalanche zwycięstwo 1: 0 i przewrót Florida Panthers.

• 19 czerwca 1999 – Brett Hull zdobywa bramkę 5:09 w trzecim dogrywce w szóstym meczu, aby wygrać Puchar Stanleya dla Dallas Stars nad Buffalo Sabres.

• 10 czerwca 2000 – Jason Arnott zdobywa bramkę dla bramkarza Dallas Stars, Eda Belfoura, w drugiej dogrywce w meczu 6, dając Devils z New Jersey ich drugi Puchar Stanleya.

• 11 kwietnia 2007 – Roberto Luongo, bramkarz Vancouver Canucks, gra i wygrywa swój pierwszy mecz play-off w karierze, wykonując 72 interwencje, jeden mniej niż rekord Kelly Hrudey; mecz byłby szósty najdłużej w historii, przechodząc do czterokrotnej dogrywki. Henrik Sedin strzelił zwycięskiego gola.

Najdłuższe dogrywki NHL

To jest lista najdłuższych dogrywek National Hockey League (NHL).

Długość dogrywki (min: s)		Goście	Wynik	Gospodarze	Data	Strzelec
	116: 30	Detroit Red Wings	1 – 0	Montreal Maroons	24 marca 1936 r.	Mud Bruneteau
	104: 46	Boston Bruins	0 – 1	Toronto Maple Leafs	3 kwietnia 1933 †	Ken Doraty
	92:01	Philadelphia Flyers	2 – 1	Pittsburgh Penguins	4 maja 2000	Keith Primeau
	80:48	Potężne kaczki z Anaheim	4 – 3	Dallas Stars	24 kwietnia 2003 r.	Petr Sykora
	79:15	Pittsburgh Penguins	3 – 2	Washington Capitals	24 kwietnia 1996	Petr Nedved
	78:06	Dallas Stars	4-5	Vancouver Canucks	11 kwietnia 2007 roku	Henrik Sedin
	70:18	Toronto Maple Leafs	3 – 2	Detroit Red Wings	23 marca 1943 r.	Jack McLean
	69:03	San Jose Sharks	1 – 2	Dallas Stars	4 maja 2008 †	Brenden Morrow
	68:52	New York Rangers	1 – 2	Montreal Canadiens	marzec 28, 1930 r.	Gus Rivers
	68:47	Nowojorscy wyspiarze	3 – 2	Washington Capitals	18 kwietnia 1987 ††	Pat LaFontaine
	65:43	New Jersey Devils	0 – 1	Buffalo Sabres	27 kwietnia 1994	Dave Hannan
	61:09	Montreal Canadiens	3 – 2	Detroit Red Wings	27 marca 1951 roku	Mauri ce Richard
	60:40	Amerykanie z Nowego Jorku	3 – 2	New York Rangers	27 marca 1938	Lorne Carr
	59:32	New York Rangers	4 – 3	Montreal Canadiens	26 marca 1932	Fred Cook
	59:25	Boston Bruins	2 – 1	Nowość York Rangers	21 marca 1939 roku	Mel Hill
	57:34	Dallas Stars	3 – 2	Edmonton Oilers	27 kwietnia 1999	Joe Nieuwendyk
	56:12	Chicago Blackhawks	3 – 2	Anaheim Ducks	19 maja 2015 r.	Marcus Kruger
	55:13	Edmonton Oilers	3 – 2	Boston Bruins	15 maja 1990 *	Petr Klima
	54:51	Dallas Stars	2 – 1	Buffalo Sabres	Czerwiec 19, 1999 ** †	Brett Hull
	54:47	Detroit Red Wings	3 – 2	Carolina Hurricanes	8 czerwca 2002 *	Igor Larionov
	54:41	New York Rangers	2 – 1	Washington Capitals	Maj 2, 2012 r.	Marian Gaborik
	53:54	Philadelphia Flyers	3 – 2	Toronto Maple Leafs	16 kwietnia 2003 r.	Mark Recchi
	53:50	Chicago Black Hawks	3 – 2	Montreal Canadiens	9 kwietnia 1931 *	Cy Wentworth
	52:12	Montreal Canadiens	1 – 2	Chicago Black Hawks	26 marca 1961	Murray Balfour
	52:08	Boston Bruins	3 – 4	Chicago Blackhawks	12 czerwca 2013 *	Andrew Shaw
	51:49	De troit Red Wings	2 – 1	Montreal Canadiens	1 kwietnia 1937	Hec Kilrea

* Mecz finałowy Pucharu Stanleya ** Zdobywca Pucharu Stanleya † Zwycięski gol w serii †† Mecz 7

Znacząca niższa liga dogrywki

AHL

Pięć meczów AHL zakończyło się czwartą dogrywką.

Długość dogrywki (min: s)		Goście	Wynik	Gospodarze	Data
	74:56	Houston Eros	1 – 2	Hamilton Bulldogs	30 maja 2003
	74:08	Rochester Americans	2 – 3	New Haven Nighthawks	10 kwietnia 1982
	62:42	Syracuse Stars	3 – 2	Cleveland Barons	4 kwietnia 1938
	61:46	Cleveland Barons	2 – 3	Pittsburgh Hornets	14 kwietnia 1953
	60:17	Nova Scotia Oilers	4 – 3	Maine Mariners	11 kwietnia 1985

CIS – OUA Men

York Lions and Lakehead Thunderwolves przeszedł do czwartej dogrywki (50:47 minut dogrywki) 15 lutego 2007 r. w Thunder Bay, Ontario. aby wyłonić zwycięzcę w rozgrywkach hokeja mężczyzn OUA. Lakehead wygrał mecz po 13 sekundzie czwartej dogrywki, kiedy Michael Wehrstedt pokonał bramkarza Lions Kevina Drucea ze zwycięzcą w maratonie 3: 2. Obaj bramkarze błyszczeli dla swoich drużyn, gdy Druce wykonał niezwykłe 82 obrony, a Chris Whitley zdobył 54 dla Lakehead.

ECHL

Mecz 5 maja 2000 roku pomiędzy Louisiana IceGators i Greenville (SC) Grrrowl trwał 61:24 dogrywki, a Grrrowl wygrał 3-2.