Flamingi to długonogie ptaki brodzące, zwykle pokryte jasnoróżowymi piórami. Ptaki, których nazwa pochodzi od hiszpańskiego lub portugalskiego słowa oznaczającego „ognisty kolor”, są znane ze swojego żywego wyglądu. Chociaż jest to ich najbardziej znana cecha, róż piór flaminga nie jest cechą dziedziczną. Ptaki w rzeczywistości rodzą się matowo-szare. Więc jeśli nie jest to część ich DNA, dlaczego te ptaki przybierają odcienie różu i czerwieni?
W przypadku flamingów wyrażenie „Jesteś tym, co jesz” zawiera więcej prawdy niż w przypadku ludzi. Jasnoróżowy kolor flamingów pochodzi od beta-karotenu, czerwono-pomarańczowego pigmentu występującego w dużych ilościach w algach, larwach i krewetkach solankowych, które flamingi jedzą w swoim mokradłach. W układzie pokarmowym enzymy rozkładają karotenoidy na pigmenty, które są wchłaniane przez tłuszcze w wątrobie i odkładane w przypadku flamingów w piórach i skórze. Aby faktycznie pokolorować fizyczne cechy, karotenoidy muszą być spożywane w bardzo dużych ilościach. Ponieważ dieta flamingów składa się prawie wyłącznie z przysmaków wypełnionych karotenoidami, ptaki nie mają problemu z koloryzacją. Z drugiej strony człowiek musiałby zjeść sporo marchewki (pokarm bogaty w karotenoidy, od którego pochodzi również nazwa substancji), aby zmienić kolor na pomarańczowy.
Istnieją cztery różne gatunki flamingów, z których wszystkie pochodzą z Ameryki Południowej. Jednak te różne gatunki, a nawet mniejsze populacje flamingów, żyją na oddzielnych obszarach kontynentu. Z tego powodu kolory flamingów różnią się w zależności od lokalizacji i dostępnej żywności. Niektóre flamingi mają ciemniejsze lub jaśniejsze odcienie różu; niektóre zawierają odcienie pomarańczy i czerwieni; a inne są czysto białe.