Co to jest deregulacja?
Deregulacja to ograniczenie lub eliminacja władzy rządu w określonej branży, zwykle uchwalana w celu zwiększenia konkurencji w tej branży. Przez lata walka między zwolennikami regulacji i zwolennikami braku interwencji rządu spowodowała zmianę warunków rynkowych. Finanse historycznie były jedną z najbardziej analizowanych branż w Stanach Zjednoczonych.
Deregulacja
Zrozumienie deregulacji
Zwolennicy deregulacji argumentują, że narzucające się przepisy ograniczają możliwości inwestycyjne i hamuje wzrost gospodarczy, powodując więcej szkód niż pomaga. I rzeczywiście, amerykański sektor finansowy nie był ściśle regulowany aż do krachu na giełdzie w 1929 roku i wynikającego z niego Wielkiego Kryzysu. W odpowiedzi na największy kryzys finansowy kraju w swojej historii, administracja Franklina D. Roosevelta uchwaliła wiele form regulacji finansowych, w tym ustawy o giełdzie papierów wartościowych z 1933 i 1934 r. Oraz amerykańską ustawę bankową z 1933 r., Znaną również jako ustawa Glass-Steagall.
Ustawy o giełdzie papierów wartościowych nakładały na wszystkie spółki notowane na giełdzie obowiązek ujawniania odpowiednich informacji finansowych oraz ustanowiły Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) w celu nadzorowania rynków papierów wartościowych. Ustawa Glassa-Steagalla zakazała instytucji finansowej angażowania się zarówno w bankowość komercyjną, jak i inwestycyjną. Ta reforma legislacyjna opierała się na przekonaniu, że pogoń za zyskiem przez duże, krajowe banki musi mieć nagłe wzrosty, aby uniknąć lekkomyślnych i manipulacyjnych zachowań, które doprowadziłyby rynki finansowe w niekorzystnym kierunku.
Zwolennicy deregulacji argumentują, że narzucające się przepisy ograniczają możliwości inwestycyjne i hamują wzrost gospodarczy, powodując więcej szkód niż pomaga.
Przez lata zwolennicy deregulacji systematycznie odrzucali te zabezpieczenia, aż do ustawy Dodda-Franka z 2010 r., Która nałożyła na sektor bankowy najobszerniejsze przepisy prawne od lat 30. XX wieku. Jak więc to zrobili?
Historia deregulacji
W 1986 roku Rezerwa Federalna ponownie zinterpretowała ustawę Glassa-Steagalla i zdecydowała, że 5% Dochody banku komercyjnego mogły pochodzić z działalności bankowości inwestycyjnej, a poziom został podniesiony do 25% w 1996 r. W następnym roku Fed orzekł, że banki komercyjne mogą angażować się w gwarantowanie emisji, czyli metodę, za pomocą której korporacje i rządy pozyskują kapitał w długach i kapitał marketowy. W 1994 r. Uchwalono ustawę Riegle-Neal Interstate Banking and Branch Efficiency, zmieniającą ustawę o bankach holdingowych z 1956 r. I federalną ustawę o ubezpieczeniu depozytów, aby umożliwić międzystanowe bankowość i oddziały.
Później, w 1999 r., Ustawa o modernizacji usług finansowych lub ustawa Gramm-Leach-Bliley została uchwalona pod nadzorem administracji Clintona, całkowicie obalając ustawę Glass-Steagall. W 2000 r. Ustawa o modernizacji kontraktów terminowych na towary zakazała Komitetowi ds. Obrotu Kontraktami Terminowymi Towarowymi regulowania swapów ryzyka kredytowego i innych pozagiełdowych kontraktów pochodnych. W 2004 roku SEC wprowadziła zmiany, które zmniejszyły udział kapitału, jaki banki inwestycyjne muszą utrzymywać w rezerwach.
Jednak ten szał deregulacji zatrzymał się gwałtownie po kryzys kredytów hipotecznych subprime z 2007 r. i krach finansowy 2008 r., zwłaszcza w wyniku uchwalenia ustawy Dodda-Franka w 2010 r., która ograniczyła udzielanie kredytów hipotecznych subprime i obrót instrumentami pochodnymi.
Jednak wraz z wyborami w USA w 2016 roku, które doprowadziły do władzy zarówno prezydenta republikanów, jak i Kongres, były prezydent Donald Trump i jego partia postanowili cofnąć Dodda-Franka. W maju 2018 roku Trump podpisał ustawę, która zwalnia małe i regionalne banki z najbardziej rygorystycznych przepisów Dodda-Franka i poluzował przepisy wprowadzone w celu zapobieżenia nagłemu upadkowi dużych banków. Po udanych negocjacjach z demokratami ustawa przeszła przez obie izby Kongresu przy poparciu obu stron.
Trump powiedział, że chce „zrobić dużą liczbę” w sprawie Dodda-Franka, być może nawet Całkowite uchylenie go, jednak Barney Frank, jego współsponsor, powiedział o nowej ustawie: „To nie jest„ duża liczba ”na ustawie. To niewielka liczba. ”Rzeczywiście, ustawodawstwo pozostawiło główne fragmenty zasad Dodda-Franka i nie wprowadziło żadnych zmian w Biurze Ochrony Konsumentów (CFPB), które zostało utworzone przez Dodda-Franka w celu nadzorowania jego zasad.