Deklaracja sentymentów, dokument przedstawiający prawa, które powinny przysługiwać amerykańskim kobietom jako obywatelom, który wyłonił się z Konwencji Seneca Falls w Nowym Jorku w lipcu 1848 roku. Trzy dni przed kongresem feministki Lucretia Mott, Martha C. Wright, Elizabeth Cady Stanton i Mary Ann McClintock spotkały się, aby zebrać program spotkania wraz z przemówieniami, które miały zostać wygłoszone. Deklaracja sentymentów, napisana głównie przez Stantona, została oparta na Deklaracji Niepodległości, aby porównać walki Ojców Założycieli z walkami ruchu kobiecego. Jako jedno z pierwszych stwierdzeń politycznych i społecznych represji wobec amerykańskich kobiet, Deklaracja sentymentów spotkała się z dużą wrogością po jej opublikowaniu i wraz z Konwencją Seneca Falls zapoczątkowała ruch na rzecz praw kobiet w Stanach Zjednoczonych.
Deklaracja sentymentów rozpoczyna się od stwierdzenia równości wszystkich mężczyzn i kobiet i powtarza, że obie płci mają niezbywalne prawa do życia, wolności i dążenia do szczęścia. Twierdzi, że kobiety są uciskane przez rząd i patriarchalne społeczeństwo, którego są częścią. Następnie tekst wymienia 16 faktów ilustrujących rozmiary tego ucisku, w tym brak prawa wyborczego kobiet, ich udziału i reprezentacji w rządzie; brak praw majątkowych kobiet w małżeństwie; nierówność w prawie rozwodowym; nierówności w edukacji i możliwościach zatrudnienia. W dokumencie nalega się, aby kobiety były postrzegane jako pełnoprawne obywatelki Stanów Zjednoczonych i miały takie same prawa i przywileje, jakie przyznano mężczyznom.
Deklarację sentymentów przeczytał Stanton na Konwencji Seneca Falls w dniu 20 lipca, po czym przyjęto 12 rezolucji dotyczących praw kobiet. Co ciekawe, jedyną rezolucją, która nie została przyjęta jednogłośnie, była rezolucja, w której wezwano do wyborów kobiet, ponieważ niektórzy obawiali się, że sprawa jest zbyt kontrowersyjna i zaszkodzi ich wysiłkom na rzecz równości na innych arenach. Sześćdziesiąt osiem kobiet i 32 mężczyzn, w tym abolicjonista Frederick Douglass, podpisało Deklarację sentymentów, chociaż wielu w końcu wycofało swoje nazwiska z powodu intensywnej wyśmiewania i krytyki, jakie otrzymali po opublikowaniu dokumentu.