Czy jedzenie banana to naprawdę to samo, co sześć łyżek cukru? Oto, co mówi nasza nauka
Amerykanie jedzą średnio 27 funtów bananów na osobę rocznie. Ten skromny owoc trafił niedawno na pierwsze strony gazet po tym, jak lekarz z Wielkiej Brytanii specjalizujący się w leczeniu cukrzycy stwierdził, że są dla ciebie tak samo złe, jak zjedzenie sześciu łyżeczek cukru. Ale inni eksperci medyczni wyraźnie nie zgodzili się z jego twierdzeniami, nazywając je „mylącymi” i „nienaukowymi”.
A więc, na czym polega ta sprzeczka? Czy banany są dla Ciebie tak samo złe jak jedzenie czystego cukru? I czy jest naukowo wiarygodne zrównanie wszystkich pokarmów z równoważnymi łyżkami cukru? Oto nasza propozycja.
Co jest w bananie?
Kiedy jesz banana, czysty cukier lub jakąkolwiek inną żywność, jeśli o to chodzi, twoje ciało rozkłada wszystkie węglowodany na cukry proste, które dostają się do krwiobiegu, powodując wzrost poziomu cukru we krwi.
Ostatecznie wszystkie węglowodany w Twoim pożywieniu trafiają do naszej krwi w postaci cukru – jest to kluczowy element twierdzenia, że jedzenie bananów jest równoważne spożywaniu czystego cukru.
Zgodnie z tym pomysłem powinno być zatem możliwe wyrażenie wpływu żywieniowego wszystkich produktów żywnościowych za pomocą równoważnej liczby łyżek cukru, od papryczek chili po batoniki, ziemniaki i mięty pieprzowe.
Twój przeciętny banan zawiera około 23 g węglowodanów, w tym 2,6 g błonnika i 12 g cukrów prostych. Gdybyś odmierzył równoważną ilość granulowanego cukru (około sześciu łyżeczek) z 23 g węglowodanów, zawierałaby ona 23 g czystego cukru.
Ale ta suma tak naprawdę się nie liczy.
Ważna jest nie tylko całkowita ilość węglowodanów w pożywieniu. Musimy również wziąć pod uwagę, jak szybko cukier trafia do krwiobiegu – i jak reaguje na to organizm – aby uzyskać pełny obraz.
Indeks glikemiczny (IG) mówi nam, jak szybko nasze węglowodany stać się cukrem we krwi (średnio)
Jak szybko węglowodany w twoim jedzeniu stają się, poziom cukru we krwi zależy od tego, jakie węglowodany są w twoim pożywieniu i jak są one dostępne dla twojego organizmu.
System GI ocenia żywność za pomocą liczby do 100, aby wskazać, jak szybko węglowodany w pożywieniu dostaną się do krwi w postaci cukru, w oparciu o średnie pomiary po zjedzeniu jedzenia. Na przykład banan ma indeks glikemiczny wynoszący 51, podczas gdy indeks cukru stołowego wynosi 63.
Te liczby mówią nam, że przeciętny człowiek odczuje większy wzrost poziomu cukru we krwi po spożyciu cukru w porównaniu z banan. W tym przypadku różnica między nimi sprowadza się do pojęcia zwanego „matrycą żywności” .
Wprowadź macierz (żywności )
Cukier stołowy (sacharoza) składa się prostych cząsteczek cukru, glukozy i fruktozy, połączonych parami. Ma prostą strukturę krystaliczną i łatwo rozpuszcza się w wodzie. Oznacza to, że jego cukry są łatwo dostępne, więc organizm szybko je uwalnia i trafiają do krwiobiegu.
Z kolei banan ma złożoną strukturę składającą się z wody, tłuszczu, białka, błonnika i niezliczonych innych cząsteczek, a także węglowodanów w postaci prostych cukrów i skrobi. Ta złożona struktura nazywana jest matrycą pokarmową.
Kiedy jesz banana, twoje ciało musi poświęcić czas i energię na trawienie złożonej struktury banana, zanim będzie mógł dostać się do węglowodanów. Następnie węglowodany skrobiowe są rozkładane na cukry proste, zanim będą mogły wejść Twój krwiobieg.
Ta różnica wyjaśnia niższy wskaźnik IG bananów w porównaniu z cukrem stołowym.
Każdy inaczej reaguje na banany
Warto pamiętać, że Oceny IG opierają się na średnich odpowiedziach na określone jedzenie. Ale wyniki naszego badania PREDICT pokazują, że nie ma czegoś takiego jak przeciętny człowiek: każdy reaguje inaczej na jedzenie, w zależności od własnego metabolizmu. A różni ludzie mogą różnie reagować na te same pokarmy, nawet jeśli są identycznymi bliźniakami.
Sam GI nie wyjaśnia więc w pełni, jak zareagujesz na jedzenie , czy to banan, bajgiel czy cokolwiek innego.